Waarom een “sanctuary” niet zo onschuldig is als het lijkt
Via thinkreadact.com. Disclaimer: dit artikel is voor het laatst bijgewerkt in augustus 2016. De omstandigheden kunnen zijn veranderd.
Sociale media kunnen van iedereen een overnight sensatie maken. Dat is het geval met Eduardo Serio, de oprichter van de Black Jaguar White Tiger Foundation. Met miljoenen volgers op Instagram, plaatst Serio regelmatig video’s van interacties tussen hem en zijn “kinderen”, waaronder verschillende grote katten, waaronder leeuwen, tijgers en jaguars. Serio heeft veel aandacht gekregen voor zijn stichting, vooral omdat beroemdheden zoals Khloe Kardashian en Kellan Lutz een bezoek hebben gebracht aan en interactie hebben gehad met verschillende van de dieren. Hoewel de stichting door het publiek wordt geprezen voor het redden van verschillende dieren uit het leven in circussen en dierenwinkels, is de kritiek op BJWT toegenomen, met bekende natuurbeschermers die het “valse natuurbescherming” noemen. Hier is waarom de Black Jaguar White Tiger Foundation niet zo geweldig is als het lijkt.
1. Er is een gebrek aan transparantie. Milieuschrijver en dierenwelzijnsactivist Jacalyn Beales beschrijft dit in een van haar berichten. Eerst en vooral verschilt het verhaal over het begin van BJWT van bron tot bron. Volgens Serio’s website werd Black Jaguar White Tiger opgericht toen hij een telefoontje kreeg van zijn neef, “een dierexpert met meer dan 25 jaar ervaring,” die overstuur was over een dierenwinkel die een zwarte jaguar welp probeerde te drogeren voor foto’s met klanten. Echter, volgens een augustus 2015 Enchanting Minds coverstory:
“Voor Eddie begon het allemaal een tijdje terug toen zijn neef, die een panterwelp had, deze wilde verkopen aan een dierenwinkel. Hij vroeg Eddie om hem te vergezellen op de zakenreis. De winkeleigenaar vertelde hen dat de panter welp zou worden gebruikt om inkomsten te genereren door mensen met hem te laten poseren voor een foto. Eddie en zijn neef waren het er niet mee eens en keerden terug, de welp met zich meenemend. Eddie smeekte zijn neef urenlang om hem de welp te geven, zodat hij er voor kon zorgen. Uiteindelijk stemde zijn neef toe en gaf Eddie de baby panter. En dat is hoe zijn liefdesverhaal met de katten en het redden van duizenden en duizenden dieren begon.”
Volgens een andere bron: “Co-voorzitters Eduardo Serio en Rachel Brandt vormden de stichting in 2013, nadat ze een verweesd zwart panterwelpje hadden gered van een waarlijk miserabele toekomst.” Bij dit alles is maar één ding duidelijk: het begin van de Black Jaguar White Tiger Foundation is pijnlijk onduidelijk.
Naast het vage oorsprongsverhaal van BJWT geeft de stichting geen achtergrondinformatie over haar katten. Af en toe zijn er reddingsverhalen te vinden op een van BJWT’s verschillende sociale media platforms; het publiek is echter niet bekend met de kennis van waar deze katten vandaan komen. Zelfs met de dagelijkse instroom van welpen is het niet duidelijk of BJWT zijn eigen fokkerij runt of welpen van een fokker krijgt. Volgens een bron is BJWT met niemand transparant over waar de welpen vandaan komen. Zelfs Serio, blijkbaar. Op de vraag waar een van BJWT’s tijgerwelpjes, Tierra, vandaan komt, antwoordde Serio dat hij “dat niet weet”. Dit is op zijn zachtst gezegd zeer alarmerend.
2. De Black Jaguar White Tiger Foundation is niet geaccrediteerd. De Global Federation of Animal Sanctuaries accrediteert stichtingen die aan hun criteria voldoen. Veel stichtingen beweren “heilig toevluchtsoorden” te zijn, maar omdat dit een slecht gereguleerde industrie is, kunnen de voorwaarden voor heilig toevluchtsoorden over de hele wereld verschillen. GFAS probeert uniformiteit te creëren in de industrie om de juiste behandeling en verzorging van dieren te garanderen. Het richt zich op 25 verschillende diergroepen, en zijn normen voor Felids (katten) omvatten eisen voor de grootte van het veld, voeding en voedingstechnieken, en de behandeling van felids. De Black Jaguar White Tiger Foundation staat niet op de GFAS-lijst van geaccrediteerde of geverifieerde opvangcentra. Dit geeft een aantal rode vlaggen, omdat het betekent dat BJWT haar dieren niet de zorg of behandeling geeft die GFAS dierenartsen en katachtigenexperts verwachten van een opvangcentrum. Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat BJWT zijn dieren slecht behandelt, maar dat BJWT niet doet wat experts op het gebied van het behoud van grote katachtigen aanraden voor wilde dieren die in gevangenschap worden grootgebracht.
3. Deze grote katten worden grootgebracht in een omgeving die niet bevorderlijk is voor de groei van wilde dieren. Het ziet er misschien schattig uit op Instagram om een video te zien van een leeuw die tegen Serio opborstelt, maar volgens Jacalyn Beales is het een “ramp die wacht om te gebeuren.” BJWT verkondigt een platform van het opvoeden van deze dieren door een mensenhand, het koesteren van relaties die wilde dieren afhankelijk maken van mensen. Dit staat ver af van de manier waarop verschillende wereldwijd geaccrediteerde opvangcentra grote katten grootbrengen. Wat nog verontrustender is, is dat in de “Fase 1”-fase van de zorg, de katten worden grootgebracht door menselijke huishoudsters die geen eerdere ervaring hebben met het werken met grote katten. Deze BJWT-medewerkers plaatsen regelmatig foto’s van zichzelf terwijl ze “knuffelen” met de dieren, wat verschillende professionele en ethische grenzen overschrijdt bij het werken aan de zorg voor grote katten.
Daarnaast blijft Serio katten redden zonder meer ruimte voor hen te bieden. Hoewel hij beweert dat hij bezig is met de bouw van een “Fase 3” met honderden hectaren voor de katten om in te leven, is hier geen bewijs van (vooral omdat de locatie van het hoofdkwartier van BJWT geheim is), noch is er een geschatte voltooiingsdatum. Volgens de website 911 dierenmishandeling “heeft Serio naar verluidt 100 hectare land, maar de behuizingen beginnen er al aardig overvol uit te zien”. Serio is ook tegen het steriliseren of castreren van de dieren, wat leidt tot overbevolking en slechte leefomstandigheden voor deze dieren. Serio doet niet eens een poging om ook maar enig aspect van een natuurlijke omgeving voor deze katten te simuleren; met te weinig ruimte en te veel menselijke interactie, worden deze grote katten niet grootgebracht volgens de richtlijnen voor het behoud van grote katachtigen.
Daarnaast lijkt dit “heiligdom” gevaarlijk veel op kinderboerderijen. Beroemdheden kunnen binnenkomen en interactie hebben met de dieren, een paar foto’s nemen voor Instagram en weer vertrekken. Serio is zelfs begonnen met het vernoemen van welpen naar zijn beroemde “vrienden”, wat een geweldige tactiek is om niet alleen zijn stichting te promoten, maar ook om meer beroemdheden naar BJWT te lokken. Zowel critici als natuurbeschermers hebben Serio’s stichting bekritiseerd omdat het een opgehemelde kinderboerderij voor beroemdheden is.
De les: Laat je niet misleiden door wat je ziet op sociale media: BJWT is geen echt toevluchtsoord; in feite bestendigt het het idee om wilde dieren in gevangenschap groot te brengen. Leeuwen, tijgers en jaguars zijn wilde dieren die in het wild thuishoren, en wat Eduardo Serio de wereld laat zien is dat ze veilig kunnen worden grootgebracht tussen mensen – wat een extreem gevaarlijke denkrichting is. En de dieren die je niet online ziet? Wie weet in welke omstandigheden ze leven? Dit is slechts het topje van de ijsberg als het gaat om de problemen met de Black Jaguar White Tiger Foundation. Eduardo Serio mag dan goede bedoelingen hebben gehad, maar hij geeft deze dieren zeker niet het leven dat ze verdienen.
Like me op Facebook bij ThinkReadAct.com.
Volg me op Twitter bij @thinkreadact1.