Pot stills at Lagavulin Distillery
Destylarnia Lagavulin oficjalnie pochodzi z 1816 roku, kiedy to John Johnston i Archibald Campbell Brooks zbudowali w tym miejscu dwie destylarnie. Jedna z nich stała się Lagavulin, przejmując drugą – która z nich nie jest dokładnie znana. Zapisy wskazują jednak na nielegalną destylację w co najmniej dziesięciu nielegalnych destylarniach na tym terenie już od 1742 roku. W XIX wieku doszło do kilku potyczek prawnych z sąsiadującą z nią Laphroaig, spowodowanych tym, że destylator z Lagavulin, Peter Mackie, wydzierżawił destylarnię Laphroaig. Mówi się, że Mackie próbował skopiować styl Laphroaig. Ponieważ woda i torf w pomieszczeniach Lagavulin różniły się od tych w Laphroaig, wynik nie był zgodny. Destylarnia Lagavulin znajduje się w miejscowości o tej samej nazwie.
Lagavulin znana jest z tego, że jej producent stosuje powolne tempo destylacji i gruszkowate garnki destylacyjne. Dwie wash stills mają pojemność 11 tys. litrów, a dwie spirit stills po 12,5 tys. litrów każda.