Co to jest srom zagłębiony?
Wypadnięty srom, który może być również określany jako srom młodzieńczy lub hipoplastyczny, jest problemem konformacyjnym (strukturalnym) występującym u samic psów. W tym stanie, srom jest zagłębiony w otaczających go fałdach skóry lub częściowo przez nie ukryty.
Uważa się, że zagłębienie sromu ma podłoże genetyczne, chociaż nie zostało to ostatecznie stwierdzone. Stan ten jest bardziej powszechny u psów średnich i dużych ras, zwłaszcza u osobników z nadwagą.
Jakie znaczenie ma zagłębienie sromu?
Niektóre psy mogą mieć zagłębione sromy przez całe życie, nie doświadczając żadnych widocznych skutków. U innych psów wgłębienie sromu może predysponować do zapalenia pochwy i/lub infekcji dróg moczowych. Fałdy skóry wokół sromu mogą zatrzymywać wilgoć, kiedy pies oddaje mocz. Wilgoć ta, w połączeniu z ciepłem pochodzącym z ciepłoty ciała psa, może bardzo ułatwić rozwój bakterii w tym obszarze. Bakterie te mogą wpływać na fałdy skórne wokół sromu (okołowargowe zapalenie skóry), migrować do pochwy (prowadząc do zapalenia pochwy) lub migrować w górę dróg moczowych (prowadząc do zakażenia dróg moczowych lub pęcherza moczowego).
Jakie są objawy kliniczne wgłębienia sromu?
Objawy kliniczne wgłębienia sromu różnią się w zależności od konkretnego psa. Niektóre psy z wgłębieniem sromu nie wykazują żadnych objawów klinicznych. U innych pacjentów objawy mogą być bardziej nasilone.
„Objawy kliniczne wgłobienia sromu są różne, w zależności od konkretnego psa.”
W wielu przypadkach u psów dotkniętych chorobą, objawy kliniczne są związane z zapaleniem i zakażeniem w obrębie fałdów skórnych otaczających srom. U psów dotkniętych tą chorobą można zaobserwować hulanie (przeciąganie sromu po podłodze, w celu złagodzenia świądu) lub nadmierne lizanie sromu. W niektórych przypadkach, właściciele zauważają nieprzyjemny zapach pochodzący z okolicy sromu psa; zapach ten jest związany z infekcją. Psy dotknięte chorobą mogą również stać się nietrzymające moczu, wyciekając małe lub duże ilości moczu podczas snu.
W innych przypadkach, zagłębienie sromu prowadzi do infekcji dróg moczowych. Objawy zakażenia dróg moczowych mogą obejmować wypadki przy oddawaniu moczu u uprzednio wyszkolonego psa, popuszczanie moczu, widoczną krew w moczu lub nieprzyjemny zapach moczu. Może to wystąpić dodatkowo do objawów zapalenia fałdów skórnych opisanych powyżej, lub objawy zakażenia dróg moczowych mogą być jedynymi objawami klinicznymi.
Jak rozpoznaje się wgłobienie sromu?
Wgłobienie sromu może być rozpoznane przez lekarza weterynarii podczas badania fizykalnego. U psa z wgłębieniem sromu nie można zobaczyć sromu, ponieważ jest on pokryty nakładającymi się fałdami skóry. Bliższe badanie może ujawnić nagromadzoną wilgoć i zanieczyszczenia w obrębie fałdów skórnych otaczających srom.
„Zagłębienie sromu może być zdiagnozowane przez lekarza weterynarii podczas badania fizykalnego.”
Twój lekarz weterynarii prawdopodobnie wykona dodatkowe badania diagnostyczne w celu określenia, jaki wpływ, jeśli w ogóle, ma zagłębienie sromu na zdrowie Twojego psa. Badania te mogą obejmować badania krwi (pełna morfologia krwi i profil biochemiczny surowicy), analizę moczu (aby ocenić skład moczu), posiew moczu (aby zidentyfikować bakterie obecne w moczu) i/lub obrazowanie pęcherza moczowego, w tym radiografię (zdjęcia rentgenowskie) lub ultrasonografię, aby ocenić czy nie występują kamienie pęcherza moczowego lub inne nieprawidłowości w pęcherzu moczowym.
Jak leczy się wgłębienie sromu?
Wiele psów z wgłębieniem sromu rozwija infekcje bakteryjne, które wymagają leczenia. Antybiotyki stosowane w leczeniu różnią się w zależności od rodzaju i ciężkości infekcji. W przypadku łagodnej infekcji skóry, skuteczne mogą być antybiotyki stosowane miejscowo. W przypadku zapalenia pochwy, infekcji pęcherza moczowego lub cięższych infekcji skóry, często wymagane jest stosowanie antybiotyków doustnych.
„Wiele psów z zagłębionym sromem rozwija infekcje bakteryjne, które wymagają leczenia.”
Po wyleczeniu infekcji, ważne jest, aby rozważyć możliwości rozwiązania problemu leżącego u podstaw wady pokroju. Jest to szczególnie ważne w przypadku, gdy u psa występują nawracające infekcje lub infekcje, które nie ustępują po zastosowaniu odpowiedniej antybiotykoterapii. Jeżeli wada ta nie zostanie w jakiś sposób usunięta, infekcje będą się często powtarzać.
Istnieją dwie podstawowe możliwości leczenia wgłębienia sromu:
- Postępowanie medyczne. U psów, u których problem ten występuje w niewielkim stopniu, leczenie miejscowe przy użyciu szamponów leczniczych lub chusteczek może być wystarczające, aby utrzymać objawy na dystans i zapobiec wtórnym zakażeniom. Utrata masy ciała może być również korzystna, szczególnie u psów z nadwagą, poprzez zmniejszenie rozmiaru fałdów tłuszczu/skóry otaczających srom.
- Leczenie chirurgiczne. U psów, u których problem jest bardziej nasilony lub które nie reagują na leczenie farmakologiczne, można rozważyć wykonanie zabiegu wulwoplastyki lub episioplastyki. Zabieg ten koryguje wadę budowy i przywraca prawidłowy kształt sromu. Więcej informacji na temat tego zabiegu można znaleźć w ulotce „Vulvoplastyka (Episoplastyka)”.
Jakie są rokowania w przypadku zagłębionego sromu?
Prognozy w przypadku tego schorzenia zależą od jego ciężkości oraz od tego, która opcja leczenia zostanie zastosowana. Ogólnie rzecz biorąc, u psów poddanych zabiegowi wulwoplastyki obserwuje się znaczną poprawę objawów klinicznych. U psów leczonych wyłącznie medycznie, rokowanie zależy od ciężkości stanu.
Przypisy.