Test oddechowy na obecność mocznika: narzędzie diagnostyczne w leczeniu chorób przewodu pokarmowego wywołanych przez Helicobacter pylori-

Test oddechowy na obecność mocznika (UBT) jest powszechnie uważany za prosty, nieinwazyjny i dokładny test wykazujący zakażenie Helicobacter pylori (H. pylori). Zasada testu jest prosta. Podany doustnie mocznik, znakowany izotopowo 14C lub 13C, jest hydrolizowany przez enzym ureazę H. pylori, a *CO2 jest wydychany z oddechem. Chociaż ekspozycja na promieniowanie jest znikoma (3*10(-6) Sv), preferowany powinien być test ze stabilnym izotopem 13C. Od czasu pierwszego opisu testu w 1987 roku opisano wiele udoskonaleń. W większości badań odnotowano wartości czułości i swoistości w przedziale 95-100% dla obu testów. Idealny byłby jednolity protokół testowy w odniesieniu do posiłku testowego, odpowiedniej dawki 13C-mocznika, liczby próbek oddechu, które należy pobrać, …. Jednak obecnie lepiej jest dążyć do walidacji i określenia wartości odcięcia dla każdego protokołu jako takiego. Głównym wskazaniem do wykonania UBT jest potwierdzenie skutecznej eradykacji. Aby uniknąć wyników fałszywie ujemnych, badanie powinno być wykonane 4 do 6 tygodni po zakończeniu leczenia i 5 dni po odstawieniu leków hamujących wydzielanie kwasu. Test jest również idealnym narzędziem do sprawdzenia, czy nie doszło do zakażenia, gdy podczas endoskopii stwierdzono wrzód, ale nie można pobrać bioptatu z powodu leczenia przeciwzakrzepowego. W większości przypadków badania serologiczne są pierwszym wyborem do przeprowadzenia badań epidemiologicznych, ale UBT jest dobrą alternatywą, a ponadto daje wyobrażenie o obecności aktywnego zakażenia. Rola testów nieinwazyjnych, tj. UBT i serologii, w pierwotnej diagnostyce H. pylori jest bardziej kontrowersyjna. Nadal pozostają takie pytania jak: kto ma wykonać badanie (lekarz ogólny czy gastroenterolog), jaka jest granica wieku, jak zorganizować dalszą obserwację, jaki jest stosunek kosztów do korzyści, …. Wszystkie te pytania wymagają dalszej oceny pod kątem ich wpływu na podejmowanie decyzji klinicznych nie tylko w ujęciu ogólnym, ale także bardziej specyficznym dla sytuacji w Belgii.

Podsumowując: 1. Test oddechowy z 13C-mocznikiem jest bardzo dokładnym, nieinwazyjnym testem do diagnozowania kolonizacji H. pylori w żołądku u dorosłych i dzieci. 2. Jeśli lokalne protokoły zostaną zwalidowane i zostaną określone odpowiednie wartości odcięcia, ogólna standaryzacja metodologii nie jest konieczna. 3. Test oddechowy z 13C-mocznikiem jest idealnym narzędziem diagnostycznym do monitorowania terapii eradykacyjnej u pacjentów z powikłaną chorobą wrzodową dwunastnicy, wrzodami żołądka, chłoniakami typu Malt, słabym compliance oraz do prowadzenia dużych badań epidemiologicznych. 4. Rola testu oddechowego z 13C-mocznikiem w podejmowaniu decyzji klinicznych przed endoskopią pozostaje kontrowersyjna.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *