Heading

Door Jason Allen

Belijdende prediking is het op de juiste manier interpreteren en uitleggen van de tekst, in zijn context, en de tekst in het leven van de gemeenteleden in te brengen. Dit zou de standaard benadering van de prediker op de kansel moeten zijn.

Toegegeven, slechte preken zijn er in allerlei vormen, ook in een uiteenzetting, maar ik ben ervan overtuigd dat een Bijbelse uiteenzetting de gezondste en meest getrouwe vorm van prediking is.

Waarom denk ik er zo over, zult u zich misschien afvragen? Overdenk samen met mij deze 12 redenen waarom ik toegewijd ben aan de Bijbelse uiteenzetting en waarom u dat ook zou moeten zijn:

Expositief prediken vervult het best de Bijbelse geboden met betrekking tot prediking.

De Bijbel heeft veel te zeggen over wat prediking moet zijn. Passages als 2 Timoteüs 4:1-5 en 1 Timoteüs 4:13-16 roepen op tot een bediening die gericht is op het Woord. Deze geboden zijn recht door zee.

Het is niet de vraag wiens Woord of welk Woord; we moeten het Woord prediken. Als Timoteüs en Titus iets hebben meegekregen uit hun briefwisseling met Paulus, dan is het wel dat zij het Woord met gezag en trouw moeten prediken.

Door de hele Bijbel heen, en vooral in het boek Handelingen, zien we herhaaldelijk een model voor prediking uiteengezet. In Handelingen, bijvoorbeeld, leggen Petrus en Paulus het Oude Testament uit en brengen het naar voren.

Dit is geen toeval. Impliciet in de roeping om te prediken is de roeping om de Schrift te verkondigen, en belichtende prediking voldoet het beste aan deze bijbelse opdracht.

Expositieve prediking bevestigt een hoge opvatting van de Schrift.

Het is één ding voor theologisch liberalen die de inerrantie van de Schrift loochenen om het Woord niet te prediken, maar het is iets heel anders voor evangelische predikers om de Schrift te verwaarlozen.

Dat te doen is onlogisch, en het ondermijnt iemands claim te geloven in de inspiratie, de inerrantie en het gezag van de Schrift. Een consequente uiteenzetting bevestigt een Bijbel die waar, krachtig en levensveranderend is.

Wanneer het aankomt op prediking en iemands uitgesproken overtuigingen over de Heilige Schrift, spreken daden meer dan woorden. Hoe we de Bijbel behandelen en prediken, onthult wat we er werkelijk van geloven.

Expositief prediken eert het meest het gezag en de status van de prediking.

Het is moeilijk om het belang van dit punt te overschatten. Bijbelse prediking geeft mensen een duidelijk en zeker Woord. Prediking moet gezaghebbend zijn, en belijdende prediking geeft de preek een “zo zegt de Heer” invloed.

Omgekeerd, bevelend prediken zonder het gezag van de Schrift komt neer op rangverheffing. Neem geen genoegen met menselijke autoriteit als je die van God kunt hebben, zoals vastgelegd in Zijn Woord. Personaliseer Paulus’ instructie aan Titus: “Deze dingen spreekt … met alle gezag” (Titus 2:15).

Expositorische prediking voegt ernst toe aan uw bediening.

Bijbelse prediking plaatst de tekst van de Schrift in het middelpunt van de preek, en brengt daarmee een niveau van ernst op de kansel. De grote predikers uit de kerkgeschiedenis die echt hun stempel hebben gedrukt – mannen als Bunyan, Whitefield, Edwards, Spurgeon, etc. – waren mannen van de tekst en mannen van ernst.

Zij waren vrolijk maar niet maf, blij maar niet afgezaagd. Hun ernst was geworteld in hun bijbelse prediking. Wij zouden er goed aan doen hen na te volgen.

Dit punt heeft een enorme praktische kant. In je bediening zullen er seizoenen van beproeving komen. Ethische dilemma’s, twistzieke persoonlijkheden, schandalige zonden, en andere zaken zullen moedig pastoraal leiderschap vereisen.

De voorganger wiens bediening wordt gekenmerkt door vreugdevolle nuchterheid en die blijk geeft van respect voor de Schrift en een vastberadenheid om die te prediken, zal het best in staat zijn om de gemeente door zo’n crisis heen te leiden – omdat hij dan allang geloofwaardigheid als leider en het respect van de gemeente heeft verdiend.

Prediking op grond van de grondtekst maakt uw gemeente het meest volwassen.

In elke kerk zal er een trickle-down effect zijn van de kansel naar de kerkbank. Na verloop van tijd, ten goede of ten kwade, weerspiegelen kerken de persoonlijkheden en passies van hun voorganger.

De gemeente die een vast dieet van bijbelse uiteenzettingen ontvangt, zal groeien in haar kennis van de Bijbel en in haar vertrouwen om die te bestuderen, in praktijk te brengen en te onderwijzen.

Meer nog, sterke preekstoelen worden een baken in de stad, en trekken volwassen gelovigen aan die verlangen gevoed te worden en deel te zijn van een rijpende gemeente.

Op den duur leidt belijdende prediking tot een gezondere gemeente. Een wekelijks dieet van themaverzen of alleen onderwijs over actuele onderwerpen leidt tot een zwakke gemeente.

Expositorische prediking leert uw gemeente hoe ze de Bijbel moet bestuderen.

Het is geen compliment als een gemeentelid vraagt: “Wow, waar heb je dat vandaan?” Kerkleden moeten in staat zijn om de wortel van je toepassing te zien en hoe die is afgeleid van de gepredikte tekst.

Een deel van het prediken van de Schriften is het demystificeren van de prediking en de preekvoorbereiding, waardoor onze mensen leren hoe ze de Bijbel moeten bestuderen.

Expository preaching doet meer dan de tekst uitleggen; het laat onze mensen zien hoe ze de tekst ook kunnen interpreteren en uitleggen.

Expository preaching zorgt voor de relevantie van uw preek.

Misschien klinkt dit contra-intuïtief, maar er is vaak een omgekeerd evenredige correlatie tussen bijbelse relevantie en een poging tot culturele verbondenheid. Niets is zo gedateerd als een preek vol te proppen met popculturele verwijzingen.

Preken die tekstgericht zijn, spreken tot de eeuwige behoeften van het menselijk hart, en wanneer ze worden versterkt door kruisverwijzingen, historische illustraties, en gerichte toepassing, hebben ze geen houdbaarheidsdatum.

Expositieve prediking presenteert Christus en een robuuste evangelieboodschap het meest consistent.

Paulus’ ambitie om Christus en de gekruisigde te prediken zou ook de onze moeten zijn, en we kunnen dit het beste bereiken door niet alleen “evangelie”-boodschappen te prediken of door het evangelie aan het eind van onze preek te plaatsen. Het juist interpreteren van een tekst is het trekken van lijnen van die tekst naar het bredere, bijbelse metaverhaal van Christus en de gekruisigde.

Daarom zou het preken over een oudtestamentisch verhaal of een nieuwtestamentisch epistel geen omweg van het evangelie moeten zijn. Integendeel, elke preek die gebaseerd is op de Schrift is een preek waarin Christus een prominente plaats kan innemen.

Expositief prediken maakt de prediker het meest volwassen als een man van God.

Bijbeluitleg is niet gemakkelijk. Het kost tijd om de passage in haar context te interpreteren, een exegetische schets te maken, en dit alles samen te voegen in een homiletische vorm.

Jaar na jaar heeft dit rigoureuze werk mijn kennis van de Schrift verdiept. De duizenden uren van worstelen met teksten zijn onberekenbaar heiligend geweest.

Daarnaast dwingt het vers-voor-vers preken door Bijbelboeken mij om moeilijke leerstellingen onder ogen te zien, met lastige teksten te worstelen, en de volledige Schrift toe te passen op mijn eigen leven. Dit alles, en meer, bevordert geestelijke groei en rijping.

Expositief preken geeft je vertrouwen in je preek.

Het vertrouwen dat ik in mijn preek heb, komt voort uit het vertrouwen dat ik heb in de waarachtigheid, het gezag en de kracht van de Schrift.

Tuurlijk, de volledige effectiviteit van een preek kan om allerlei redenen variëren, maar als je de preek stevig in de tekst grondt, is een zekere basisvruchtbaarheid verzekerd. De tekst zelf dient als een homiletisch vangnet, dat op zijn minst een minimaal rendement van de preek garandeert en dat geen enkele preek uiteindelijk zal mislukken.

Expository preaching rentmeest optimaal je tijd.

In mijn vroegste preekbeurten was het vaak zenuwslopend om te bepalen welke tekst ik moest preken. Na veel gebed en het omslaan van bijbelpagina’s was ik vaak nog onzeker.

Bij sommige gelegenheden leek elk vers te schreeuwen “preek mij”, terwijl bij andere gelegenheden elk vers stil leek te zijn. In beide gevallen was het probleem hetzelfde: hoe bepaal ik welk vers ik moet preken?

Bij belijdende prediking preek je meestal gewoon over de volgende verzen in het hoofdstuk of boek van de Bijbel. Dit bespaart tijd bij het selecteren van de passage. Het bespaart je ook tijd in je preekvoorbereiding, omdat je je studie van week tot week kunt voortzetten.

Preektheorie zorgt voor balans op de kansel.

Als Gods goddelijke Woord is de Bijbel perfect in balans. Gods gekozen accenten zijn superbedoeld en onmogelijk te verbeteren.

Expositief prediken laat God natuurlijk spreken wat Hij heeft gesproken en benadrukt wat Hij wil benadrukken. Het voorkomt stokpaardjesprediking, het omzeilen van moeilijke passages, of het terugvallen op suikerzoete preken.

Bijbelse uiteenzetting laat de tekst spreken, die God zelf laat spreken.

JASON K. ALLEN (@jasonkeithallen) is de president van Midwestern Baptist Theological Seminary en Spurgeon College. Uittreksel uit Brieven aan mijn studenten Copyright © 2019 door Jason K. Allen. Gebruikt met toestemming van B&H Publishing Group.