Heading

Bron:

SpierenEdit

Hieronder volgt een lijst van de spieren bij de hond, samen met hun oorsprong, insertie, werking en innervatie.

Extrinsieke spieren van de thoracale ledematen en aanverwante structuren:

Descenderende oppervlakkige pectorale: ontspringt aan de eerste sternbrae en insereert aan de grote knobbel van het opperarmbeen. Hij adduceert het lidmaat en voorkomt ook dat het lidmaat tijdens het dragen van het gewicht wordt geabduceerd. Hij wordt geïnnerveerd door de craniale borstzenuwen.

Transversale oppervlakkige borstzenuw: ontspringt aan de tweede en derde sternebrae en insereert op de grote knobbel van het opperarmbeen. Het adduceert ook het ledemaat en voorkomt dat het ledemaat tijdens het dragen van gewicht wordt geabduceerd. Hij wordt geïnnerveerd door de craniale borstzenuwen.

Depe pectoralis: ontspringt aan het ventrale borstbeen en grijpt in op de kleine knobbel van het opperarmbeen. Hij rekt het schoudergewricht tijdens het dragen van gewicht en buigt de schouder wanneer er geen gewicht is. Hij wordt geïnnerveerd door de caudale borstzenuwen.

Sternocephalicus: ontspringt op het borstbeen en grijpt in op het slaapbeen van het hoofd. Zijn functie is het hoofd en de nek van links naar rechts te bewegen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus accessivus.

Sternohyoideus: ontspringt op het borstbeen en insereert op het bot basihyoideus. Zijn functie is de tong caudaal te bewegen. Hij wordt geïnnerveerd door de ventrale takken van de nekwervelkolomzenuwen.

Sternothyoideus: ontspringt op het eerste kustkraakbeen en insereert op het schildkraakbeen. Zijn functie is ook om de tong caudaal te bewegen. Hij wordt geïnnerveerd door de ventrale takken van de cervicale spinale zenuwen.

Omotransversarius: ontspringt op de wervelkolom van de scapula en insereert op de vleugel van de atlas. Zijn functie is het naar voren brengen van het lidmaat en het lateraal buigen van de nek. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus accessivus.

Trapezius: ontspringt aan het ligamentum supraspinus en insereert op de wervelkolom van het schouderblad. Zijn functie is het heffen en abduceren van de voorpoot. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus accessivus.

Rhomboideus: ontspringt op de nekkam van het achterhoofdsbeen en grijpt in op het schouderblad. Zijn functie is het heffen van de voorpoot. Hij wordt geïnnerveerd door de ventrale takken van de spinale zenuwen.

Latissimus dorsi: ontspringt op de fascia thoracolumbar en insereert op de tuberositeit teres major van het opperarmbeen. Zijn functie is het buigen van het schoudergewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de thoracodorsale zenuw.

Serratus ventralis: ontspringt op de dwarse uitsteeksels van de laatste 5 halswervels en insereert op het schouderblad. Zijn functie is het ondersteunen van de romp en het indrukken van het schouderblad. Hij wordt geïnnerveerd door de ventrale takken van de cervicale spinale zenuwen.

Intrinsieke spieren van de thoracale ledematen:

Deltoideus: ontspringt aan het acromiale proces van het schouderblad en insereert op de tuberositeit van de deltoideus. Hij dient om de schouder te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus axillaris.

Infraspinatus: ontspringt in de fossa infraspinatus en grijpt in op de grote knobbel van het opperarmbeen. Hij dient voor het strekken en buigen van het schoudergewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de suprascapulaire zenuw.

Teres minor: ontspringt aan de tuberus infra glenoideus van het schouderblad en grijpt in op de tuberositeit teres minor van het opperarmbeen. Hij dient om de schouder te buigen en de arm lateraal te roteren. Hij wordt geïnnerveerd door de okselzenuw.

Supraspinatus: ontspringt in de fossa supraspineus en insereert op de grote knobbel van het opperarmbeen. Hij dient om het schoudergewricht te strekken en te stabiliseren. Hij wordt geïnnerveerd door de n. suprascapularis.

Mediale spieren van het schouderblad en de schouder:

Subscapularis: ontspringt in de fossa subscapularis en insereert op de grote knobbel van het opperarmbeen. Het dient om de arm mediaal te roteren en het gewricht te stabiliseren. Hij wordt geïnnerveerd door de n. subscapularis.

Teres major: ontspringt aan het schouderblad en grijpt in op de tuberositeit teres major van het opperarmbeen. Hij dient om de schouder te buigen en de arm mediaal te roteren. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus axillaris.

Coracobrachialis: ontspringt op het processus coracoideus van het schouderblad en insereert op de kam van de kleine knobbel van het opperarmbeen. Het werkt adductief, strekkend en stabiliserend op het schoudergewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de musculocutane zenuw.

Caudale spieren van het brachium:

Tensor fasciae antebrachium: ontspringt aan de fascia die de latissimus dorsi bedekt en insereert op het olecranon. Hij dient om de elleboog te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de radiale zenuw.

Triceps brachii: ontspringt aan de caudale rand van het schouderblad en grijpt in op de knobbel van het olecranon. Hij dient voor het strekken van de elleboog en het buigen van de schouder. Hij wordt geïnnerveerd door de radiale zenuw.

Anconeus: ontspringt aan de humerus en insereert aan het proximale uiteinde van de ulna. Hij dient om de elleboog te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de n. radialis.

Craniale spieren van de arm:

Biceps brachia: ontspringt aan de tuberus supraglenoideus en insereert aan de tuberositas ulnaris en radialis. Hij dient voor het buigen van de elleboog en het strekken van de schouder. Hij wordt geïnnerveerd door de musculocutane zenuw.

Brachialis: ontspringt aan de laterale zijde van de humerus en insereert op de ulnaire en radiale tuberositas. Hij dient voor het buigen van de elleboog. Hij wordt geïnnerveerd door de musculocutane zenuw.

Craniale en laterale spieren van antebrachium:

Extensor carpi radiale: ontspringt op de supracondylaire kam en insereert op de middenhandsbeentjes. Hij dient om de carpus te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de radiale zenuw.

Common digital extensor: ontspringt aan de laterale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan de distale vingerkootjes. Hij verlengt de carpus en de gewrichten van de derde, vierde en vijfde vinger. Hij wordt geïnnerveerd door de n. radialis.

Extensor carpi ulnar: ontspringt aan de laterale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan het vijfde middenhandsbeentje en het accessoire handwortelbeentje. Hij zorgt voor de abductie en strekking van het carpale gewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de radiale zenuw.

Supinator: ontspringt aan de laterale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan het spaakbeen. Hij dient om de onderarm lateraal te roteren. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus radialis.

Abductor pollicis longus: ontspringt aan de ellepijp en insereert aan het middenhandsbeentje 1. Hij zorgt voor de abductie van de vingers en de strekking van de handwortelgewrichten. Hij wordt geïnnerveerd door de radiale zenuw.

Caudale en mediale spieren van de onderarm:

Pronator teres: ontspringt aan de mediale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan de mediale rand van het spaakbeen. Hij dient om de onderarm mediaal te roteren en de elleboog te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de n. medianus.

Flexor carpi radialis: ontspringt aan de mediale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan de palmaire zijde van de middenhandsbeentjes 2 en 3. Hij dient om de carpus te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de n. medianus.

Superficial digital flexor: ontspringt aan de mediale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan de palmaire zijde van de middelste vingerkootjes. Hij buigt de carpus, metacarpofalangeale en proximale interfalangeale gewrichten van de vingers. Hij wordt geïnnerveerd door de n. medianus.

Flexor carpi ulnar: ontspringt op het olecranon en insereert op het accessoire handwortelbot. Hij dient om de carpus te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus ulnaris.

Diepe digitale flexor: ontspringt aan de mediale epicondylus van het opperarmbeen en insereert aan het palmaire oppervlak van de distale phalanx. Hij dient voor het buigen van de carpus, de metacarpofalangeale gewrichten en de proximale en distale interfalangeale gewrichten van de vingers. Hij wordt geïnnerveerd door de n. medianus.

Pronator quadratus: ontspringt aan de oppervlakken van het spaakbeen en de ellepijp. Hij dient voor de pronatie van de poot. Hij wordt geïnnerveerd door de n. medianus.

Caudale spieren van het bovenbeen:

Biceps femoris: ontspringt aan de tuberositis ischiatica en insereert aan het ligamentum patellaris. Hij dient voor de strekking van de heup, het spronggewricht en het spronggewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de heupzenuw.

Semitendinosus: ontspringt aan de tuberositas ischiatica en grijpt in op de tibia. Hij dient om de heup te strekken, het gewricht te buigen en het spronggewricht te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de heupzenuw.

Semimembranosus: ontspringt aan de tuberositas ischiatica en grijpt in op het femur en de tibia. Hij dient om de heup en de knieschijf te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de heupzenuw.

Mediale spieren van het bovenbeen:

Sartorius: ontspringt aan het ilium en grijpt in op de patella en het scheenbeen. Hij dient voor het buigen van de heup en zowel het buigen als het strekken van de knieschijf. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus femoralis.

Gracilis: ontspringt op de bekkensymfyse en grijpt in op de craniale rand van het scheenbeen. Hij zorgt voor de adductie van het been, de buiging van het gewricht en de strekking van de heup en het spronggewricht. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus obturatorus.

Pectineus: ontspringt aan de iliopubische eminentie en insereert aan het caudale femur. Hij adduceert het lidmaat. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus obturatorus.

Adductor: ontspringt aan de bekkensymfyse en insereert aan het laterale femur. Hij adduceert het lidmaat en strekt de heup. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus obturatorus.

Laterale spieren van het bekken:

Tensor fasciae latae: ontspringt op de tuber coxae van het ilium en insereert op de laterale femorale fascia. Hij dient voor het buigen van de heup en het strekken van de knieschijf. Hij wordt geïnnerveerd door de craniale n. gluteus.

Superficial gluteus: ontspringt aan de laterale rand van het heiligbeen en insereert op de 3e trochanter. Hij strekt de heup en abduceert het lidmaat. Hij wordt geïnnerveerd door de caudale gluteale zenuw.

Midden gluteaal: ontspringt op het ilium en insereert op de grote trochanter. Hij abduceert de heup en roteert het bekken mediaal. Hij wordt geïnnerveerd door de craniale n. gluteus.

Diepe gluteus: ontspringt aan de ischiatische wervelkolom en insereert aan de trochanter major. Hij strekt de heup en roteert het bekken mediaal. Hij wordt geïnnerveerd door de craniale n. gluteus.

Caudale heupspieren:

Interne obturator: ontspringt aan de bekkensymfyse en insereert aan de fossa trochantericus van het femur. Hij dient voor de laterale rotatie van het bekkenbeen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus ischiadicus.

Gemelli: ontspringt aan de laterale zijde van het zitbeen en insereert in de fossa trochantericus. Hij zorgt voor de laterale rotatie van het bekken. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus ischiadicus.

Quadratus femoris: ontspringt op het zitbeen en grijpt in op de kruin intertrochantericus. Hij dient om de heup te strekken en het bekken lateraal te draaien.

Externe obturator: ontspringt aan het schaambeen en het zitbeen en grijpt in op de fossa trochantericus. Hij dient voor de laterale rotatie van het bekken. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus obturatorus.

Dijbeenspieren:

Quadriceps femoris: ontspringt aan het femur en het ilium en grijpt in op de tuberositeit van het scheenbeen. Hij dient voor het strekken van de knieschijf en het buigen van de heup. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus femoralis.

Ilipsoas: ontspringt aan het ilium en insereert aan de trochanter minoris. Hij dient om de heup te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus femoralis.

Craniolaterale spieren van het been:

Craniale tibialis: ontspringt aan de tibia en insereert op de plantaire oppervlakken van de middenvoetsbeentjes 1 en 2. Hij buigt de tarsus en roteert de poot lateraal. Hij wordt geïnnerveerd door de n. peroneus.

Lange digitale strekspier: ontspringt in de extensor fossa van het femur en insereert op de extensor processen van de distale vingerkootjes. Hij dient voor het strekken van de vingers en het buigen van de tarsus. Hij wordt geïnnerveerd door de n. peroneus.

Peroneus longus: ontspringt zowel aan het scheenbeen als aan het kuitbeen en grijpt in op het vierde spronggewricht en het plantaire aspect van de middenvoetsbeentjes. Hij dient om de tarsus te buigen en de poot mediaal te roteren. Hij wordt geïnnerveerd door de n. peroneus.

Caudale spieren van het been:

Gastrocnemius: ontspringt aan de supracondylaire tuberositeiten van het femur en insereert op de tuber calcanei. Hij dient om de tarsus te strekken en het spronggewricht te buigen. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus tibialis.

Superficial digital flexor: ontspringt aan de laterale supracondylaire tuberositeit van het femur en insereert op de tuber calcanei en bases van de middelste vingerkootjes. Hij dient om de stomp te buigen en de tarsus te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus tibialis.

Diepe digitale flexor: ontspringt op het kuitbeen en insereert op het plantaire oppervlak van de distale vingerkootjes. Hij dient om de tenen te buigen en de tarsus te strekken. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus tibialis.

Popliteus: ontspringt aan de laterale condylus van het femur en insereert aan de tibia. Hij dient voor de mediale rotatie van het been. Hij wordt geïnnerveerd door de nervus tibialis.

SkeletEdit

Botten en hun belangrijke aanhechtingspunten voor de spieren:

Scapula:wervelkolom van het schouderblad, tuberkel van het supraglenoid, holte van het glenoid, processus van het acromion, fossa supraspineus, fossa infraspinus, hals, coracoid, processus, fossa subscapularis

Humerus:Kop van de humerus, grote knobbel, kleine knobbel, intertuberculaire groef, deltopectorale kam, deltoideusknobbel, romp van de humerus, epicondylen (mediaal en lateraal), humerus condylus (trochlea en capitulum, radiale en olecranon Fossae)

Ulna en radius:Processus olecranon, notchlear trochlear, Processus anconeus, Processen coronoideus (mediaal en lateraal), Ulna-lichaam, Kop van radius, Radiuslichaam, Distale trochlea, Processus styiloideus (mediaal en lateraal), Interosseusruimte

Metacarpalen:Handwortelbeentjes (radiaal en ulnair), bijkomend handwortelbeen, eerste, tweede, derde en vierde handwortelbeentje, vingerkootjes, proximale basis, lichaam, kop, onderkaakkam, onderkaaks processus (nagels), strekkaak, carpometacarpale gewrichten, metacarpofalangeale gewrichten, proximale interfalangeale gewrichten, interfalangeale gewrichten

Veoeder:Kop,Ligament van Kop,Hals,Grote Trochanter,Kleine Trochanter,Fossa Trochanter,Acetabulum Fossa (op heupbeen),Distale Femur,Trochlea (en ribbels),Condylen (Mediaal/Lateraal),Epicondylen (Mediaal/Lateraal),Intercondylar Fossa,Extensor Fossa (Kleine Tand),Infrapatellair Vetkussen,Fabellae (Mediaal/Lateraal)

Patellakneekap

Tibia en Fibula:Tibiale Condylen (Mediaal/Lateraal), Intercondylaire Eminenties, Extensor Notch (Lateraal), Tibiale Tuberositeit (Craniaal), Tibiale Cochlea, Mediale Malleolus, Laterale Malleolus, Kop van Fibula

Metatarsalen:Talus,Calcaneus,Trochlear Ridges,Central Tarsal Bone,First, Second, and Third Tarsal Bones

VertebraBody,Pedicles,Laminae,Spinous Process,Transverse Process (Wings),Articular Process,Vertebral Foramen,Intervertebral Foramina,Atlas (C1),Axis (C2), dens,Ventral Lamina (op C6)

Pelvis:Acetabulum,Ilium, Ischium,Pubis

Skelet van een hond. 1. Schedel 2. Bovenkaak 3. Onderkaak 4. Atlas 5. Axis 6. Scapula 7. Ruggengraat van het schouderblad 8. Humerus 9. Radius 10. Ulna 11. Vingerkootjes 12. Middenhandsbeenderen 13. Handwortelbeentjes 14. Borstbeen 15. Kraakbenig deel van de rib 16. Ribben 17. Vingerkootjes 18. Middenvoetsbeentjes 19. Tarsale botten 20. Calcaneus 21. Fibula 22. Tibia 23. Patella 24. Dijbeen 25. Ischium 26. Bekken Bekken

• Skeletkenmerken hond

• Lateraal aanzicht van het skelet van een hond

• Lateraal aanzicht van de schedel van een hond – kaken open

• Lateraal aanzicht van een honden schedel

• Frontaanzicht van een hondenschedel

• Afbeelding van hondentanden

• Schedel van een hond

SchedelIn 1986, bleek uit een studie van de schedelmorfologie dat de huishond morfologisch verschilt van alle andere hondachtigen, behalve de wolfachtigen. De verschillen in grootte en proportie tussen sommige rassen zijn even groot als die tussen wilde geslachten, maar alle honden zijn duidelijk leden van dezelfde soort. In 2010 werd in een studie over de schedelvorm van honden vergeleken met die van de overblijvende carnivoren: “De grootste vormafstanden tussen hondenrassen overtreffen duidelijk de maximale divergentie tussen soorten in de Carnivora. Bovendien bezetten huishonden een scala van nieuwe vormen buiten het domein van de wilde carnivorans.”

De huishond vertoont in vergelijking met de wolf de grootste variatie in de grootte en vorm van de schedel (Evans 1979) die varieert van 7 tot 28 cm in lengte (McGreevy 2004). Wolven zijn dolichocephalisch (langschedelig) maar niet zo extreem als sommige hondenrassen zoals greyhounds en Russische wolfshonden (McGreevy 2004). Canine brachycephalie (kortschedeligheid) komt alleen voor bij huishonden en is gerelateerd aan paedomorfose (Goodwin 1997). Puppy’s worden geboren met een korte snuit, terwijl de langere schedel van dolichocephale honden pas in een latere ontwikkeling ontstaat (Coppinger 1995). Andere verschillen in de vorm van het hoofd tussen brachycephale en dolichocephale honden omvatten veranderingen in de craniofaciale hoek (hoek tussen de basilar as en het harde gehemelte) (Regodón 1993), de morfologie van het temporomandibulaire gewricht (Dickie 2001), en de radiografische anatomie van de cribriformale plaat (Schwarz 2000).

Eén studie toonde aan dat de relatieve vermindering van de schedellengte van de hond ten opzichte van zijn breedte (de Cephalic Index) significant gecorreleerd was met zowel de positie als de hoek van de hersenen binnen de schedel. Dit was onafhankelijk van de grootte van de hersenen of het lichaamsgewicht van de hond.

Schema van de onderkaak van de wolf met de namen en posities van de tanden.

ademhalingsstelselEdit

Het ademhalingsstelsel is het geheel van organen dat verantwoordelijk is voor de opname van zuurstof en de uitdrijving van kooldioxide.

Aangezien honden weinig zweetklieren in hun huid hebben, speelt het ademhalingsstelsel ook een belangrijke rol bij de thermoregulatie van het lichaam.

Honden zijn zoogdieren met twee grote longen die verder in lobben zijn verdeeld. Ze zien er sponsachtig uit door de aanwezigheid van een systeem van fijne vertakkingen van de bronchiolen in elke long, eindigend in gesloten, dunwandige kamers (de punten van gasuitwisseling) die alveoli worden genoemd.

De aanwezigheid van een spierstructuur, het diafragma, exclusief voor zoogdieren, scheidt de buikholte van de borstholte, en helpt bovendien de longen bij het inademen.

SpijsverteringsstelselEdit

De organen waaruit het spijsverteringsstelsel van de hond bestaat zijn:

• Mond
• Tong
• Slokdarm
• Maag
• Lever
• Pancreas
• Large intestine
• Kleine darm
• Rectum
• Anus

• De blindedarm van een hond.

• Hond spijsverteringskanaal.

• Hondenmaag.

• Hondenmaag (open, binnenaanzicht).

• Techniek van formalinefixatie toegepast op hondentong.

• Dog ileum.

• Vasculaire structuur van de hondenlever.

VoortplantingssysteemEdit