“Als je een fan was van de sitcom “Friends”, herinner je je waarschijnlijk de Thanksgiving-aflevering uit 2001, waarin Joey (Matt LeBlanc) een hele kalkoen verorbert en dan achterover leunt en zijn ogenschijnlijk koortsige voorhoofd dweilt. “Hier komt het vleeszweten,” kreunt hij. Meer recent was er de reclame van Progressive Insurance waarin “I’ve got the meat sweats” als clou diende. En Arby’s, dat de aantrekkingskracht van zijn menu op vleeseters benadrukt, gaf als promotie zelfs broeken en truien met een vleesthema weg – “meat sweats”. Het Merriam-Webster woordenboek heeft zelfs overwogen om de uitdrukking op te nemen.
Mensen die grote hoeveelheden dierlijke eiwitten hebben geconsumeerd, melden dat ze af en toe last hebben gehad van het “vleeszweten”, een gevoel van blozen en vermoeidheid, gepaard gaand met overvloedig transpireren. In het verhaal van Ryan Nerz uit 2006 “Eat This Book: A Year of Gorging and Glory on the Competitive Eating Circuit,” beschrijft Ryan Nerz een deelnemer die plotseling last kreeg van de aandoening, en hoe zijn gezicht roze werd en zijn ogen wijder werden, terwijl “de zweetdruppels op zijn voorhoofd in druppels veranderden”.
Advertentie
Hoewel er geen uitgebreide wetenschappelijke literatuur bestaat over het vleeszweten, lijkt het toch een reëel fenomeen te zijn. Chris Lockwood, Ph.D, een in Draper (Utah) gevestigde adviseur op het gebied van voeding, fitness en voedingssupplementen, die een doctoraat in inspanningsfysiologie heeft behaald aan de Universiteit van Oklahoma, legt in een e-mail uit dat het thermische effect van voeding, of TEF, eigenlijk een goede zaak is, in plaats van een teken van ongerief. “Het betekent dat je lichaam meer calorieën en vet verbrandt dan het normaal gesproken doet bij het verwerken van een maaltijd,” legt hij uit.
Hoewel je een thermisch effect kunt krijgen van het eten van ander voedsel dan vlees, zal een enorme biefstuk je meer doen zweten dan een geladen aardappel, omdat eiwit moeilijker af te breken is dan koolhydraten of vet, en een hoger thermisch effect heeft wanneer je lichaam het moet verteren en gebruiken. Natalie Rizzo, M.S., R.D., een diëtiste uit New York City, legt in een e-mail uit: “Sommigen zullen een verhoging van de kerntemperatuur ervaren en gaan zweten.”
Maar het thermische effect van eiwitten verklaart slechts een deel van de totale TEF, volgens Lockwood. Dat grote sappige stuk rundvlees stimuleert ook de afgifte van hormonen die je schildklier beïnvloeden en die betrokken zijn bij het reguleren van je stofwisseling.
Maar waarom zou een vleeseter meer zweten dan iemand die een bord tofu eet met dezelfde hoeveelheid eiwit? Een plausibele verklaring, volgens Lockwood, is dat de simpele handeling van het kauwen ook invloed heeft op de stofwisseling. Lockwood zegt dat onderzoekers dit aantoonden door sommige proefpersonen een vaste maaltijd te laten eten, terwijl anderen dezelfde hoeveelheid calorieën en identieke voedingsstoffen consumeerden als een vloeibare puree. Bij degenen die moesten kauwen, verdubbelde de TEF meer dan, zegt hij.
Als je genoeg grote biefstukken eet, traint je lichaam zichzelf na verloop van tijd om niet zo veel te zweten. “De merkbare stijging van de TEF is je schildklier-gemedieerde poging om de totale beschikbare en opgeslagen energievoorraad van je lichaam op peil te houden met wat het eerder had geprogrammeerd als je totale behoefte,” zegt Lockwood. “Ga door met dit proces van overvoeden van calorieën die de behoefte aanzienlijk overschrijden, en die merkbare TEF verbranding zal minder merkbaar worden, net als de aanblik van je tenen als je op een weegschaal staat.”
Als je met de jongens op stap bent bij een barbecuetent, kan het krijgen van het vleeszweet slechts een kleine ergernis zijn. Maar voor mensen in een sociale situatie – “zeg, bijvoorbeeld, als ze op een date zijn en niet willen overkomen als de vieze, zweterige griezel,” zoals Lockwood het zegt – is het zweten vrij gemakkelijk te voorkomen, door gewoon minder te eten.
“Zolang het totale aantal calorieën dat binnen de maaltijd wordt geconsumeerd relatief vergelijkbaar is met de gebruikelijke maaltijdgrootte van de man, dan hoeft hij alleen maar het totale eiwit te beperken tot niet meer dan 20 procent van het totale aantal calorieën aanwezig binnen die maaltijd,” zegt Lockwood. “Om dat in perspectief te plaatsen: een entrecôte van 8 ons bevat ongeveer 68 gram eiwit, 18 gram vet en 456 kilocalorieën. Je zou slechts ongeveer de helft daarvan willen eten, tenzij je gewoonlijk minstens 1.360 kilocalorieën per maaltijd consumeert.”
Advertentie