Heading

Weinig plaatsen op aarde zijn meer synoniem met bier dan Wisconsin. Namen als Pabst, Schlitz en Miller verspreidden de roem van de staat wereldwijd, terwijl veel verbazingwekkende bieren zelden buiten een straal van 50 mijl van de brouwerij verkrijgbaar waren.

Het rangschikken van de belangrijkste bieren in de geschiedenis van Wisconsin is slechts iets minder controversieel dan het rangschikken van de “beste” bieren. Verschillende van de merken op deze lijst zijn gedenkwaardig om andere factoren dan smaak. Deze bieren hebben de tand des tijds doorstaan, de industrie vooruitgeholpen en zijn belangrijke economische en culturele toetsstenen geworden.

Om deze lijst tot een 12-pack te beperken, moesten veel buitengewone voorbeelden van de kunsten van de brouwers en marketeers op de plank blijven liggen. De bieren van Franz Falk werden in de jaren 1880 door veel inwoners beschouwd als de beste van Milwaukee, maar na twee grote branden werd het bedrijf opgeslokt door Pabst. De brouwerijen van Janesville produceerden een indrukwekkende verscheidenheid aan bieren aan het eind van de 19e eeuw. Ripon Brewing Co. brouwde in de jaren 1930 een 12% ABV ale met de naam Old Derby.

En moderne ambachten als Central Waters’ Peruvian Morning, Capital’s Autumnal Fire, Lakefront’s New Grist, en Tyranena’s Bitter Woman definieerden hun categorieën of baanden de weg voor hun stijl in Wisconsin. Kingsbury Brew was het enige bijna-bier dat een kleine regionale brouwerij naar een nationale markt bracht. Ik bewaar liever geen ruimte voor een bijna-bier, maar ik zou nalatig zijn als ik niet zou beginnen met te wijzen op de bijna-champagne van de staat.

Eervolle vermelding: Miller High Life, Miller Brewing Co. (Milwaukee)

High Life was jarenlang een minder bekend nationaal merk tot het na de Tweede Wereldoorlog een internationale sensatie werd. Dat High Life hier wordt genoemd, is te danken aan het succes van het management om het bier periodiek opnieuw uit te vinden.

Frederick C. Miller schakelde de beroemde industrieel ontwerper Brooks Stephens in om in 1954 het “zachte kruis”-logo te ontwerpen, waarbij het ouderwetse Meisje in de Maan werd vervangen door een moderner uiterlijk. Later werd de “Champagne of Bottle Beers” slogan uit 1907 vervangen door een meer arbeidersklasse uitstraling: “Als je de tijd hebt, hebben wij het bier.” Het bedrijf maakte zelfs een verkooppraatje van de doorzichtige flessen van High Life.

Maar High Life komt niet helemaal in onze top 12 omdat de vele memorabele reclamecampagnes en ook het bier zelf een pad volgden dat al was geplaveid door de buren – overleven alleen is niet genoeg. Met dat, en in de hoop om wat leuke en respectvolle conversatie uit te lokken, hier is de lijst.

12. Dunkel Weizen, Hibernia Brewing Co. (Eau Claire)

Hibernia, gevestigd in de voormalige Walter Brewing Co., was de eerste moderne ambachtelijke brouwerij in Wisconsin. Ze verdienen extra punten voor lef. Eerlijk gezegd, welke brouwerij denkt eraan om te beginnen met een dunkelweizen – een stijl die zelden eerder in de Amerikaanse geschiedenis is gemaakt? Het was zijn tijd ver vooruit, en het was een goed bier. Het werd minder lang gemaakt dan elk ander bier op deze lijst, maar het wees de weg voor andere ambachtelijke brouwers om te komen.

11. Wisconsin Belgisch Rood, New Glarus Brewing Co. (New Glarus)

Dan Carey’s hommage aan de epische fruitbieren van België zette New Glarus op de internationale brouwkaart. Het succes van dit product moedigde hen en andere brouwerijen in Wisconsin aan om te experimenteren met ander fruit en uiteindelijk andere micro-organismen, waardoor Wisconsin een van de toonaangevende staten werd voor het brouwen van zure bieren. De hoge, in was gedompelde flessen werden een van de vroegst gewilde ambachtelijke biersouvenirs uit de staat.

10. Augsburger, Huber Brewing Co. (Monroe)

Augsburger liet zien dat kleinere brouwerijen een andere weg naar overleven hadden dan het verlagen van de prijzen. Huber Brewing verwierf de activa van het ter ziele gegane Potosi Brewing Co, inclusief het Augsburger-label, en creëerde een volmondig bier dat een van de weinige levensvatbare concurrenten van Michelob werd in de “super-premium”-categorie in de jaren ’70 en ’80. Terwijl het merk uiteindelijk werd verkocht aan Stroh Brewing in het midden van de jaren 1980, werd Augsburger onder leiding van Huber verkocht in 40 staten en kreeg bedrijfspresident Fred Huber de sleutel van de stad Augsburg, Duitsland.

9. Old Milwaukee, Jos. Schlitz Brewing Co. (Milwaukee)

Denk eraan, dit gaat over belangrijkheid, niet over transcendente smaak. Old Milwaukee was Schlitz’s “populaire prijs” label – te vergelijken met Pabst’s Red, White & Blue of Busch Bavarian. Wat het mogelijk maakte dat deze bieren tegen een lagere prijs konden worden verkocht (afgezien van de kosten van de ingrediënten) was het feit dat er zeer weinig reclamemiddelen achter de merken werden gestoken. Maar in het midden van de jaren zestig begon Schlitz zwaar reclame te maken voor Old Milwaukee en werd het bier het snelst groeiende merk in het land en tevens de nationale referentie voor goedkoop bier. (En de beruchte advertenties met het Zweedse Bikini-team werden enkele jaren na de verkoop van het bedrijf aan Stroh Brewing Co. uit Detroit geproduceerd.)

8. Schlitz Malt Liquor, Jos. Schlitz Brewing Co. (Milwaukee)

Wederom: belang, niet de smaak. Schlitz gebruikte zijn marketingkracht om mout likeur nationaal te brengen. Tot de jaren 1960 waren mout likeuren (pilsbieren met een hogere sterkte, meestal meer dan 6% ABV) geen premium product en merken zoals Country Club, Stite, en Colt 45 waren regionale producten. Net zoals bij Old Mil’ gaf Schlitz miljoenen uit aan reclame om de categorie te domineren. De advertenties uit de late jaren 1970 en vroege jaren 1980 waren waarschijnlijk de meest vermakelijke bierreclames, afgezien van de Miller Lite All-Stars. (The Platters vs. Kool & the Gang; Richard Roundtree die Shaft doet; Don Adams die Maxwell Smart nadoet – het is moeilijk om deze te overtreffen.)

7. Leinenkugel Bock, Jacob Leinenkugel Brewing Co. (Chippewa Falls)

Bockbier – het robuuste, amberkleurige Duitse lagerbier – was het belangrijkste seizoensbier in het Amerika van voor het verbod, en herwon veel van zijn populariteit na de intrekking. De extra kosten van de ingrediënten en de strijd om schapruimte en tapkrukken maakten bock voor veel brouwers echter tot een verplichting. Hoewel enkele kleine brouwerijen in de jaren 1970 en 1980 bockbier bleven maken, was Leinie’s bock het meest verkrijgbaar en het merk dat de meeste reclame kreeg. (Herinner je je de advertenties waarin stond dat het zo dik was dat je er een potlood rechtop in kon zetten? Oké, ben je ouder dan 50? Sorry.) Bockbier hield het idee van seizoensbier levend gedurende het tijdperk van licht, bruisend bier totdat ambachtelijke brouwers in staat waren om een verbijsterende reeks seizoensgebonden stijlen te creëren.

6. Old Style, G. Heileman Brewing Co. (La Crosse)

Aan het begin van de 20e eeuw lanceerde Heileman een nieuw product onder de naam Old Times Lager. Een paar jaar later werd het omgedoopt tot Old Style Lager en het bier stuwde Heileman van de derde plaats in La Crosse naar uiteindelijk een van de vijf grootste brouwerijen van het land. De onlangs gepensioneerde brouwmeester van Heileman, Randy Hughes, herinnert zich nog dat hij van huis naar Sparta pendelde en nooit een vrachtwagen uit het oog verloor die Old Style naar Chicago vervoerde. De “World’s Largest Six Pack” van opslagtanks bij de brouwerij toonde trots het ontwerp van de Old Style blikjes.

5. Point Special, Stevens Point Brewery (Stevens Point)

In 1972 hadden weinig mensen buiten Portage County van Point Special gehoord, behalve verzamelaars van bierblikjes die werden aangetrokken door de helderblauwe blikjes. Maar in 1973 beoordeelde Mike Royko, de scherpzinnige columnist in kranten in Chicago, Point Special als het best smakende Amerikaanse bier in een onwetenschappelijke maar wijdverspreide blinde smaaktest. Onmiddellijk werd Point Special het nationaal bekende symbool van bier uit een kleine stad. De kleine fabriek was niet in staat om aan de vraag te voldoen die van ver kwam, zoals India en Hong Kong. Het verlangen om naar Point te reizen om het begeerde merk op te pikken was een voorloper van het moderne biertoerisme.

4. Spotted Cow, New Glarus Brewing Co. (New Glarus)

New Glarus introduceerde Spotted Cow in het vierde jaar van de brouwerij en de “Wisconsin Farmhouse Ale” gebrouwen met gerstvlokken en een vleugje maïs werd een onmiddellijke hit. De grootste impact van Spotted Cow was dat het de weg vrijmaakte voor ambachtelijke bieren in vele bars en tavernes in de Badger State die voordien niet bereid waren om een kans te wagen met een ander merk dan de pilsbieren voor de massamarkt. Niet alleen dat, het succes heeft New Glarus Brewing de financiële middelen verschaft om avontuurlijke bieren te ontwikkelen en een werkplek te bieden waarin de werknemers centraal staan.

3. Schlitz Lager, Jos. Schlitz Brewing Co. (Milwaukee)

Het was echt het “Bier dat Milwaukee beroemd maakte.” Hoewel Joseph Schlitz niet de oprichter van het bedrijf was (dat was August Krug), en hoewel hij in 1875 stierf voordat het bedrijf zijn grootste bekendheid verwierf, was het Schlitz’s naam die alomtegenwoordig was op uithangborden, saloons, flessen en blikjes. Tegen de jaren 1890 was Schlitz bier over de hele wereld te vinden. De Schlitz Palm Garden in Milwaukee was een van de meest weelderige overdekte biertuinen ter wereld. Na het verbod bleef de populariteit van Schlitz stijgen en was het jarenlang het best verkochte bier in het land. Schlitz was de laatste andere brouwerij dan Anheuser-Busch die de eerste plaats onder de Amerikaanse brouwers innam. Jammer genoeg had Schlitz bier in de jaren 1970 te lijden onder kwaliteitscontroleproblemen en werd het een case study in hoe niet te reageren op een public relations crisis.

2. Lite Beer van Miller (alias Miller Lite), Miller Brewing Co. (Milwaukee)

Het was niet het eerste (of zelfs het tweede of derde) caloriearme bier. Maar Miller Brewing nam een etiket dat als bijzaak was overgenomen van Meister Brau en maakte er de belangrijkste nieuwe bierstijl van sinds het Pilsener meer dan een eeuw eerder. Copycats in overvloed, en uiteindelijk voorbij Lite in de verkoop, maar Lite blijft als een getuigenis van de vaardigheid van de brouwmeesters (probeer je dit te brouwen!) en het genie van de reclame-teams (meestal McCann-Erickson van Minneapolis). De lijnen van de Miller Lite All-Stars commercials werden culturele toetsstenen voor een generatie: “Smaakt Geweldig! Minder Vulling!” “Ik hou ook van het gemakkelijk te openen blikje!”

1. Pabst Blue Ribbon, Pabst Brewing Co. (Milwaukee)

Een veelgehoorde mythe vertelt dat “PBR” zijn blauwe lintje kreeg op de Columbian Exposition van 1893, maar Phillip Best Brewing Co. (zoals het toen heette) had al sinds begin jaren 1880 blauwe lintjes om de nek van Best Select geknoopt. Blue Ribbon hielp Pabst om de eerste Amerikaanse brouwerij te worden die één miljoen vaten bier in één jaar brouwde (in 1893) en het beroemde merk was over de hele wereld verkrijgbaar. Blue Ribbon bleef ook na het verbod een van de best verkopende bieren, maar kon Schlitz en Budweiser niet passeren. Pabst Brewing Co. ging in 1996 failliet, maar PBR maakte een comeback als een contractgebrouwen hipstermerk dat verkocht werd in 16-ounce tallboy blikjes. Omdat het vroeger groter was, en erin slaagde zichzelf opnieuw uit te vinden in het moderne tijdperk, komt het op de eerste plaats. “Wat wil je hebben? Pabst Blue Ribbon!”