-
Grote tekstgrootteGrote tekstgrootteReguliere tekstgrootte
We vergeten allemaal wel eens wat. Misschien bent u wel eens vergeten een kaartje te sturen voor iemands verjaardag of een bibliotheekboek terug te brengen dat over de datum was.
Dingen vergeten hoort bij het leven en het komt vaak vaker voor naarmate mensen ouder worden.
Wat is de ziekte van Alzheimer?
De ziekte van Alzheimer (zeg: ALTS-hy-mer, ALS-hy-mer, of OLS-hy-mer), die sommige oudere mensen treft, is anders dan het alledaagse vergeten. Het is een aandoening die de hersenen permanent aantast. Na verloop van tijd maakt de ziekte het moeilijker om zich zelfs elementaire dingen te herinneren, zoals hoe je een schoen moet strikken.
Op den duur kan de persoon moeite hebben om zich de namen en gezichten van familieleden te herinneren – of zelfs wie hij of zij is. Dit kan heel verdrietig zijn voor de persoon en zijn of haar familie.
Het is belangrijk om te weten dat de ziekte van Alzheimer niet bij kinderen voorkomt. Het treft meestal mensen ouder dan 65 jaar. Onderzoekers hebben medicijnen gevonden die de ziekte lijken te vertragen. En er is hoop dat er ooit een geneesmiddel komt.
Wat gebeurt er bij de ziekte van Alzheimer?
Je weet waarschijnlijk wel dat je hersenen werken door signalen te versturen. Chemische boodschappers, de zogenaamde neurotransmitters (zeg: nur-oh-TRANS-mih-terz), zorgen ervoor dat hersencellen met elkaar kunnen praten. Maar iemand met de ziekte van Alzheimer heeft lagere hoeveelheden neurotransmitters.
Mensen met de ziekte van Alzheimer ontwikkelen ook afzettingen van stoffen (eiwitten en vezels) die verhinderen dat de cellen goed werken. Als dit gebeurt, kunnen de cellen niet de juiste signalen naar andere delen van de hersenen sturen. Na verloop van tijd beginnen de hersencellen die door de ziekte van Alzheimer zijn aangetast ook te krimpen en af te sterven.
Wat veroorzaakt de ziekte van Alzheimer?
Er wordt veel onderzoek gedaan naar de oorzaken van de ziekte van Alzheimer. Er is niet één reden waarom mensen de ziekte krijgen. Oudere mensen lopen meer kans de ziekte te krijgen, en het risico neemt toe naarmate de persoon ouder wordt. Met andere woorden, een 85-jarige heeft meer kans om de ziekte te krijgen dan een 65-jarige. En vrouwen hebben er meer kans op dan mannen.
Onderzoekers denken ook dat genen die door familieleden worden doorgegeven, iemand een grotere kans geven om de ziekte van Alzheimer te krijgen. Maar dat betekent niet dat iedereen die verwant is aan iemand die de ziekte heeft, de ziekte ook krijgt. Andere dingen kunnen de kans vergroten dat iemand de ziekte krijgt, zoals een hoge bloeddruk, een hoog cholesterolgehalte, het syndroom van Down of een hoofdwond.
Het positieve is dat onderzoekers denken dat lichaamsbeweging, een gezond dieet en maatregelen om je geest actief te houden (zoals kruiswoordpuzzels) kunnen helpen om het begin van de ziekte van Alzheimer uit te stellen.
Hoe weten mensen dat ze de ziekte hebben?
Het eerste teken van de ziekte van Alzheimer is een voortdurend patroon van dingen vergeten. Dit begint het dagelijks leven van een persoon te beïnvloeden. Hij of zij kan vergeten waar de kruidenier is of de namen van familie en vrienden. Dit stadium kan enige tijd duren of snel verergeren, waardoor het geheugenverlies en de vergeetachtigheid ernstiger worden.
Wat zal de arts doen?
Het kan voor een arts moeilijk zijn de ziekte van Alzheimer vast te stellen, omdat veel van de symptomen (zoals geheugenproblemen) lijken op die van andere aandoeningen van de hersenen. De arts zal met de patiënt praten, nagaan welke medische problemen de persoon heeft en hem of haar onderzoeken.
De arts kan de persoon vragen stellen of een schriftelijke test laten afleggen om te zien hoe goed zijn of haar geheugen werkt. Artsen kunnen ook medische tests (zoals MRI- of CT-scans) gebruiken om een gedetailleerd beeld van de hersenen te krijgen. Zij kunnen deze beelden bestuderen en op zoek gaan naar tekenen van de ziekte van Alzheimer.
Wanneer bij iemand de ziekte van Alzheimer wordt vastgesteld, kan de arts medicijnen voorschrijven die helpen bij het geheugen en het denken. De arts kan de persoon ook medicijnen geven voor andere problemen, zoals depressie (droevige gevoelens die lang aanhouden). Helaas kunnen de medicijnen die de artsen hebben de ziekte van Alzheimer niet genezen; ze helpen alleen de ziekte te vertragen.
Wanneer iemand van wie u houdt de ziekte van Alzheimer heeft
U kunt zich verdrietig of boos voelen – of allebei – als iemand van wie u houdt de ziekte van Alzheimer heeft. Je kunt je nerveus voelen in de buurt van de persoon, vooral als hij of zij moeite heeft zich belangrijke dingen te herinneren of niet meer voor zichzelf kan zorgen.
Je wilt misschien niet bij de persoon op bezoek gaan, ook al wil je vader of moeder dat wel. Je bent zeker niet de enige met deze gevoelens. Probeer te praten met een ouder of een andere volwassene die je vertrouwt. Als je gewoon zegt wat er in je omgaat, voel je je misschien beter. Misschien leer je ook dat de volwassenen in je leven zelf ook worstelen met de situatie.
Als je een dierbare bezoekt die de ziekte van Alzheimer heeft, probeer dan geduldig te zijn. Hij of zij kan goede en slechte dagen hebben. Het kan verdrietig zijn als u niet meer op dezelfde manieren samen plezier kunt maken. Misschien gingen jij en je grootmoeder graag naar concerten. Als dat niet meer mogelijk is, neem dan misschien wat prachtige muziek voor haar mee en luister samen. Het is een manier om haar te laten zien dat je om haar geeft – en het tonen van die liefde is belangrijk, zelfs als haar geheugen achteruitgaat.