EducationArticles & More

Twee jaar geleden publiceerde ik een rapport waaruit bleek dat scholen in San Francisco steeds meer op ras werden gesegregeerd. In het publieke debat dat volgde, betwistte niemand de feiten. Ik werd echter getroffen door de apathische, en zelfs vijandige reacties van veel lezers.

Sommigen zagen het probleem gewoon niet. “Mensen doen wat het beste is voor henzelf en hun kinderen,” merkte een persoon op. “Ze zijn niet zo geïnteresseerd in jouw utopische dromen.” Anderen leken van mening dat diversiteit en onderwijsuitmuntendheid onverenigbare doelen zijn. Een andere lezer schreef: “Als het belangrijkste doel diversiteit is, in plaats van uitmuntendheid in wetenschap, wiskunde, geschiedenis, vreemde talen, of zelfs geletterdheid, dan kun je begrijpen waarom mensen de openbare scholen van Amerika massaal verlaten.”

Deze commentatoren hebben blijkbaar het bewijs in mijn verslag gemist dat schoolintegratie in feite hand in hand gaat met academische prestaties. Verschillende studies suggereren dat het ook leidt tot minder raciale vooroordelen en betere levensresultaten later, als de kinderen opgroeien in de volwassenheid. Een nieuwe, complexe en omvangrijke studie bevestigt dit en gaat nog een stap verder door extra voordelen voor leerlingen van alle etnische groepen aan te tonen.

Jaana Juvonen en collega’s van de University of California, Los Angeles, bestudeerden 4.302 leerlingen op 26 middelbare scholen in Zuid-Californië, een van de meest diverse regio’s van het land. De groep leerlingen bestond voor 41 procent uit Latino’s, voor 26 procent uit blanken, voor 18 procent uit Aziaten en voor 15 procent uit Afro-Amerikanen, terwijl de rest bestond uit onder meer Pacific Islanders en mensen uit het Midden-Oosten.

In tegenstelling tot eerdere studies keken de onderzoekers echter niet alleen naar de diversiteit op school. In plaats daarvan hebben ze zich tot het niveau van de klas beperkt, waarbij ze de leerlingen volgden van de huiskamer tot geschiedenis, wiskunde en Engels (wat cruciaal bleek te zijn voor de inzichten die hun studie opleverde).

Door middel van een reeks enquêtes beoordeelden de onderzoekers zesdeklassers op drie verschillende emotionele domeinen: gevoelens van veiligheid op school, pesten en sociale uitsluiting, en eenzaamheid. Ze onderzochten ook hoe de leerlingen aankeken tegen een eerlijke en gelijke behandeling door leraren, en in hoeverre de leerlingen wilden omgaan met iemand van een ander ras aan de lunchtafel, op het basketbalveld, in de schoolbus, enzovoort.

  • Meer over kinderen & Diversiteit

    Ontdek vijf manieren waarop ouders raciale vooroordelen bij hun kinderen kunnen verminderen.

    Lees vier manieren waarop leerkrachten interraciale vriendschap op school kunnen bevorderen.

    Lees Allison Briscoe-Smith over hoe je met kinderen over ras kunt praten.

    Ontdek hoe je racistische boeken met kinderen kunt bespreken.

    Lees meer over diversiteit als sleutel tot welzijn.

De resultaten? Leerlingen die de hele dag door de meeste diversiteit in hun klaslokaal aantroffen, scoorden ook het hoogst op elk van deze maatregelen. Met andere woorden, naarmate de klaslokalen evenwichtiger werden qua ras, voelden de leerlingen zich veiliger, minder gepest en minder eenzaam. Ze beschouwden leraren ook eerder als eerlijk en zochten naar interraciale interacties op school in plaats van ze te vermijden. (In de studie controleerden de onderzoekers factoren als gezinsinkomen en opleiding van de ouders).

Studenten van alle etnische groepen voelden de voordelen van diversiteit, maar sommigen meer dan anderen.

Vergeleken met blanken voelden Afro-Amerikaanse en Latino-leerlingen zich veiliger op school en minder eenzaam dan leeftijdgenoten in klassen met minder diversiteit. Zij voelden zich echter ook vaker het slachtoffer van andere leerlingen, hoewel de methoden van het onderzoek niet konden verklaren wie de pesterijen en plagerijen uitvoerde. De zwarte en Latino leerlingen vonden de leraren ook minder rechtvaardig dan hun blanke collega’s.

Merk op dat zwarte, Latino en blanke leerlingen over het geheel genomen nog steeds baat hadden bij de diversiteit op school – zij voelden de voordelen alleen op verschillende niveaus, gemiddeld genomen. (Er is weinig bewijs dat diversiteit daadwerkelijk een groep leerlingen schaadt, hoewel ten minste één studie heeft aangetoond dat zwarte leerlingen in bepaalde situaties een lager gevoel van eigenwaarde kunnen hebben.)

De methoden van de studie breidden eerder werk uit door aan te tonen dat diversiteit binnen de klas een sterkere invloed heeft op eerlijkheid en vriendschappen tussen verschillende rassen dan diversiteit op schoolniveau. Sterker nog, scholen die intern gesegregeerd zijn (ook al lijken ze van een afstand geïntegreerd) kunnen in feite meer interraciale spanningen en gevoelens van oneerlijkheid ervaren, omdat bepaalde groepen in hoogbegaafde klassen terechtkomen terwijl anderen meer remedial teaching krijgen. Andere studies, merken de onderzoekers op, hebben “racialized academic tracking” in verband gebracht met segregatie op school – een patroon dat de leerlingen bijna zeker aanvoelen, als ze rondkijken naar de gezichten van hun klasgenoten.

Dit heeft een praktische implicatie voor opvoeders en onderwijsbeleid. In het verleden hebben schoolbesturen de neiging gehad de nadruk te leggen op schoolintegratie, zonder al te goed te kijken naar wat er gebeurt als de leerlingen in de klas komen. “Juvonen en haar collega’s schrijven: “Het is misschien niet genoeg om ons te richten op de diversiteit van scholen; het is net zo belangrijk om ervoor te zorgen dat de klaslokalen zelf divers zijn.

Dit inzicht heeft ook implicaties voor onderzoekers, omdat “het negeren van de blootstelling van individuele leerlingen aan diversiteit binnen scholen zou kunnen leiden tot de onjuiste conclusie dat schooldiversiteit geen positieve effecten heeft op intergroepsattitudes.”

  • Gedeelde Identiteit

    Gedeelde Identiteit

    Hoe je vrijgevigheid kunt aanmoedigen door overeenkomsten tussen mensen te vinden.

    Try It Now

Mijn rapport over scholen in San Francisco belichtte een lokale manifestatie van een nationale trend. Volgens een rapport uit 2016 van het U.S. Government Accounting Office is het aantal sterk gesegregeerde openbare scholen sinds het begin van de eenentwintigste eeuw meer dan verdubbeld – en, misschien niet toevallig, heeft de Verenigde Staten in die periode een gestage toename van racistische scheldpartijen en haatmisdrijven gezien.

Is dat de toekomst die we willen? Zoals deze nieuwe studie suggereert, is het vrijwel zeker schadelijk voor onze kinderen en onze natie als we ons afkeren van onze inzet voor rassendiversiteit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *