De rol van de uitvaartverzorging in onze gemeenschap kan worden teruggevoerd tot het begin van onze lokale geschiedenis. In de loop der jaren hebben zich veel veranderingen voorgedaan. In de tweede helft van de 19e eeuw werden degenen die begrafenisbenodigdheden en -diensten leverden “begrafenisondernemers” genoemd, omdat zij de taak op zich namen om de doden te begraven. Deze mensen waren vaak meubelmakers die meubels maakten en ook kisten als er een nodig was. In deze periode in de geschiedenis werd begrafenisondernemer vaak geassocieerd met meubelzaken. Vandaag de dag bieden gediplomeerde begrafenisondernemers hun professionele diensten aan vanuit volledig uitgeruste uitvaartcentra. In Hutchinson hebben de familie Henry Dobratz en Walter Quast jarenlang begrafenissen verzorgd.
In 1911 kocht Henry A. Dobratz een meubelzaak van G.H. Seibold en vestigde “H.A. Dobratz Furniture and Undertaking” in Main Street. In 1914 werden nieuwe faciliteiten gebouwd.
In 1925 opende Walter Quast een meubelzaak en begrafenisonderneming op 137 N. Main Street in Hutchinson. In 1937 werd de hoek van Hassan Street en Second Avenue de locatie van het Quast Funeral Home. Dit was de eerste formele begrafenisonderneming in McLeod County.
De begrafenisplechtigheden en bezichtigingen van de overledenen vonden plaats in dit gebouw of bij de familie thuis. In juni 1944 opende Henry Dobratz, samen met zijn zonen Floyd en Donald Dobratz, een uitvaartcentrum op de hoek van Glen Street en Fourth Avenue en richtte de Dobratz Chapel op.
Richard Hantge 
Everett Hantge 
Robert Hantge Na de dood van hun vader in november van datzelfde jaar, Floyd en Donald Dobratz runden zowel de meubelzaak als de begrafenisonderneming als een partnerschap tot de dood van Floyd in 1969. Na Floyds dood werd de meubelzaak gerund door Floyds zoon, Richard Dobratz. Donald Dobratz bleef, samen met zijn zoon Douglas, de Dobratz Funeral Chapel runnen tot 1978, toen zij de zaak en het gebouw verkochten aan Everett Hantge, een inwoner van Brownton die in 1963 afstudeerde aan de Universiteit van Minnesota in de Mortuariumwetenschappen. Everett werkte voor Albinson Funeral Home en Washburn – McRreavy Funeral Chapel in Minneapolis voordat hij in 1973 terugkeerde naar McLeod County, toen hij een uitvaartcentrum opende in het voormalige Quast Funeral Home in Hutchinson en een uitvaartcentrum aan Main Street in Brownton. De Dobratz Chapel werd omgedoopt tot de Dobratz-Hantge Chapel, een weerspiegeling van de voortdurende traditie van de naam Dobratz in Hutchinson.
In 1989 keerde Robert Hantge, zoon van Everett Hantge, na zijn werk in Minneapolis terug naar Hutchinson om zich bij het bedrijf aan te sluiten. In 1989 werd een nieuwe aanbouw aan de kapel toegevoegd, die zorgde voor toegankelijkheid voor gehandicapten, een nieuwe familiekamer, een bloemenkamer en een garage. In 1991 kwam Everetts jongste zoon, Richard, bij het bedrijf werken. Richard had ook in Minneapolis gewerkt voordat hij naar Hutchinson terugkeerde. In 1996 kocht de familie Hantge het Dalin Funeral Home in Winthrop en het Hauser Funeral Home in Fairfax van Elden “Al” Egesdal uit Gaylord. In 1998 werd een tweede faciliteit geopend op de Oakland begraafplaats in Hutchinson, die een alternatieve locatie bood voor begrafenissen, herdenkingsdiensten, visitaties en begrafenislunches. In datzelfde jaar werd ook een familieadviseur aangesteld om families bij te staan bij het regelen van begrafenissen en crematies. In 1999 werd een crematorium geïnstalleerd in de Dobratz-Hantge Uitvaartkapel om onze gemeenschap te voorzien van volledige crematiediensten.
In 2000 kocht de familie Hantge het voormalige Citizen’s Bank drive-thru bankgebouw, dat werd omgebouwd tot een extra zuidelijke kapel, waardoor er twee kapellocaties in Hutchinson zijn.
In 2001 voltooide de familie Hantge de bouw van een nieuwe rouwkapel in Darwin, Meeker County, Minnesota, om de Lake Home-gemeenschappen in het gebied beter van dienst te kunnen zijn. De Darwin Begrafeniskapel ontvangt elk jaar op Memorial Day de Lake Home gemeenschappen voor een Memorial Day programma.
In 2003 werd de Dobratz-Hantge Kapel aan Glen Street in Hutchinson verkocht aan Peace Lutheran Church en staat nu bekend als Peace Place Outreach Center. In de lente van dat jaar werd begonnen met de bouw van de zuidelijke kapel. De kapel werd uitgebreid met twee grote kapellen, een gemeenschappelijke ruimte (die een alternatieve plaats biedt voor families om lunches te houden), een open haardkamer en een grotere selectiekamer.
In 2004 nam de familie Hantge het Egesdal Funeral Home in Gaylord, Minnesota over van Elden “Al” Egesdal. Elden Egesdal was de afgelopen 26 jaar eigenaar geweest van het uitvaartcentrum. Elden Egesdal kocht in 1977 Gaylord’s Quist and Johnson Funeral Chapel. Egesdal was sinds 1962 actief in de uitvaartbranche en bediende de gemeenschappen St. Peter, Gaylord en Fairfax, Minnesota.
In december 2009 fuseerden Bruce en Suzanne McBride uit Glencoe, en Robert en Richard Hantge uit Hutchinson, hun uitvaartondernemingen. De Hantges, als nieuwe eigenaren, behielden de McBrides, die actief zijn gebleven in de exploitatie van het bedrijf. De Hantges behielden ook al het personeel van McBride en de namen van alle drie de kapellen zijn hetzelfde gebleven. Bruce en Suzanne hadden eerder in 1977 de kapel in Glencoe gekocht van Robert Johnson, en in 1993 hadden ze van Kenneth Paul nog twee kapellen gekocht die gevestigd zijn in Lester Prairie en Norwood Young America.
In december van 2010 hebben Don en Tammy Hughes uit Hector, en Robert en Richard Hantge uit Hutchinson, hun uitvaartactiviteiten samengevoegd. De Hantges, als de nieuwe eigenaren van de begrafenisondernemingen Hector en Stewart, die ook de omliggende gebieden met inbegrip van Buffalo Lake en Cosmos bedienen, hebben Don Hughes en Cindy Christopherson behouden, die actief zijn gebleven in de exploitatie van het bedrijf.
Dag Hantge Funeral Chapels blijven zorg dragen voor de speciale behoeften die zich voordoen op het moment van een overlijden in de gemeenschappen die wij bedienen. Wij geloven dat de begrafenis de herinnering aan de overledene eert en tegelijkertijd de nabestaanden helpt de realiteit van de dood te accepteren en hen begeleidt bij het helen van hun verdriet.