Heading

Persoonlijk

Gecoacht door vader Richard Williams en moeder Oracene Price; werkt ook samen met Patrick Mouratoglou
Jongste van vijf zussen: Lyndrea, Isha, Yetunde (overleden 14 september 2003) en Venus. Begon op 5-jarige leeftijd te spelen op openbare banen in Compton, Californië
Huwde op 16 november 2017 in New Orleans met Reddit mede-oprichter Alexis Ohanian; dochter Alexis Olympia Ohanian, Jr, werd geboren op 1 september 2017
Heeft veel tijd en geld besteed aan liefdadigheid, waaronder het openen van twee Serena Williams Secondary Schools in Kenia (één in 2008, één in 2010); tournee door Lagos en Johannesburg met zus Venus voor ‘Breaking The Mould’ tour (in 2012); UNICEF International Goodwill Ambassador; en heeft ook vele andere optredens op scholen en in gemeenschapsorganisaties, met name die welke zich richten op risicojongeren
Is altijd geïnteresseerd geweest in mode, met een op maat ontworpen kledinglijn van Nike, haar eigen kledinglijn (Aneres) en haar succesvolle HSN-collectie van handtassen en sieraden (Serena Williams Signature Statement)
Favoriete auteur is Maya Angelou; luistert naar Mariah Carey, Brandy; houdt ook van acteren, films en voetbal kijken, lezen, telefoneren en tijd doorbrengen met familie en vrienden
Favoriete plaats om te bezoeken is Parijs

Carrière hoogtepunten

Carrière in terugblik

2020 – Opnieuw een Top 20 finish (op nr.11); won 73e WTA singles titel, in Auckland (d. Pegula in finale); drong eenmaal door tot SF, op US Open (l. tegen Azarenka); eenmaal tot QF, in Lexington (l. tegen nr.116 Rogers – slechts vijfde verlies tegen een speler buiten de Top 100); bereikte tweemaal de 3e plaats (incl. Australian Open) en eenmaal de 2e plaats (Roland Garros).
2019 – 16e Top 10-finish (op nr.10); drie keer tweede op Wimbledon (l. tegen Halep), Toronto (l. tegen Andreescu via ret. w/rugblessure) en US Open (l. tegen Andreescu); QF op Australian Open (l. tegen Ka.Pliskova); één keer derde (Roland Garros) en drie keer tweede.
2018 – 19e Top 20-zege (op nr.16); tweemaal tweede op Wimbledon (l. tegen Kerber) en US Open (l. tegen Osaka); bereikte 4r op Roland Garros (trok zich terug voor wedstrijd vs. Sharapova met oorschelpspierblessure), 3r op Indian Wells (l. tegen V. Williams) en 2r in Cincinnati (l. tegen Kvitova); werd 1r in Miami (l. tegen Osaka) en San Jose (l. tegen Konta).
2017 – Eerste niet-Top 20 sinds 2006 (op nr.22); won 23e Grand Slam-titel op Australian Open (d. V. Williams in finale); werd 2r in enig ander toernooi in Auckland (l. tegen Brengle); keerde terug naar nr. 1 op de ranglijst na Australian Open-overwinning; trok zich vervolgens terug uit Indian Wells en Miami en onthulde op 19 april dat ze zwanger was en de rest van het seizoen zou missen.
2016 – Vijfde Top 3-seizoen op rij (eindigde nr. 2); won twee WTA-titels op Wimbledon (22e Grand Slam-titel; d. Kerber in finale) en Rome (d. Keys in finale); werd drie keer tweede op de Australian Open (l. Kerber in finale), Indian Wells (l. Azarenka in de finale) en Rolabd Garros (Muguruza in de finale); SF eenmaal bij US Open (l. Ka Pliskova) en R16 tweemaal in Miami (l. Kuznetsova) en Olympics (l. Svitolina); verloor nr.1 ranking aan Kerber na SF nederlaag op US Open;kwalificeerde zich als eerste voor WTA Finals Singapore maar trok zich terug wegens rechterschouderblessure – speelde niet meer na US Open; was de enige speelster die SF of beter bereikte op alle vier Grand Slams.
2015 – Vijfde nr.1 seizoen (ook 2002, 2009, 2013 en 2014); won vijf WTA-titels op Australian Open (19e Grand Slam-titel; d. Sharapova in finale), Miami (d. Suárez Navarro in finale), Roland Garros (20e Grand Slam-titel; d. Safarova in finale), Wimbledon (21e Grand Slam-titel; d. Muguruza in finale) en Cincinnati (d. Halep in finale); SF viermaal in Indian Wells (trok zich terug voor de wedstrijd met rechterknieblessure), Madrid (l. tegen Kvitova), Toronto (l. tegen Bencic) en US Open (l. tegen Vinci); nog twee keer halverwege het toernooi teruggetrokken vanwege een blessure aan de rechterelleboog (3r in Rome en 2r in Bastad); miste alle evenementen na de US Open om uit te rusten en te herstellen; door Wimbledon te winnen voltooide Serena Slam II (Serena Slam I was 2002 French Open tot 2003 Australian Open); het prijzengeld van $10.582.642 was het op één na hoogste in de geschiedenis van de WTA (na haar eigen $12.385.572 in 2013); ze domineerde ook zes weken lang de WTA-ranking in de zomer – ze had meer dan het dubbele aantal punten van de nr.2 (over Sharapova van 13 juli tot 2 augustus en over Halep van 24 augustus tot 13 september).
2014 – Vierde nr.1 seizoen; won zeven WTA-titels in Brisbane (d. Azarenka in finale), Miami (d. Li in finale), Rome (d. Errani in finale), Stanford (d. Kerber in finale), Cincinnati (d. Ivanovic in finale), US Open (18e Grand Slam-titel; d. Wozniacki in finale) en WTA Finals (d. Halep in finale); $4 miljoen winnaarcheque op US Open was grootste uitbetaling in tennisgeschiedenis, man of vrouw ($3 miljoen voor US Open plus $1 miljoen bonus voor winnen US Open Series); SF tweemaal in Dubai (l. tegen Cornet) en Montréal (l. tegen V.Williams); QF tweemaal in Madrid en Beijing; bereikte 4r eenmaal (Australian Open), 3r eenmaal (Wimbledon) en 2r driemaal (incl. Roland Garros).
2013 – Derde nr.1 seizoen; won 11 WTA-titels in Brisbane (d. Pavlyuchenkova in finale), Miami (d. Sharapova in finale), Charleston (d. Jankovic in finale), Madrid (d. Sharapova in finale), Rome (d. Azarenka in finale), Roland Garros (16e Grand Slam titel; d. Sharapova in finale), Bastad (d. Larsson in finale), Toronto (d. Cirstea in finale), US Open (17e Grand Slam titel; d. Azarenka in finale), Peking (d. Jankovic in finale) en WTA Finals (d. Li in finale); had slechts vier nederlagen, op Australian Open (l. tegen Stephens in QFs), Doha (l. tegen Azarenka in finale), Wimbledon (l. tegen Lisicki in 4r) en Cincinnati (l. tegen Azarenka in finale); vestigde twee records aller tijden, werd oudste World No.1 ooit (na Doha op 18 februari) en vernietigde het record prijzengeld met $12.385.572 (het vorige record was $7.923.920 van Azarenka in 2012); 34 wedstrijden winst vanaf Miami tot Wimbledon was de langste reeks uit haar carrière (en de op één na langste van het millennium na de 35ste zege van V.Williams’ 35-wedstrijden reeks in 2000); had nog nooit 11 WTA-titels in een seizoen gewonnen (vorige beste was 8) of 78 wedstrijden in een seizoen (vorige beste was 58).
2012 – Nog een Top 5-seizoen (eindigde nr.3); begon met 10-2 en bereikte tweemaal de QF en eenmaal de 4r (Australian Open); ging van april tot het einde van het jaar met 48-2 door zeven WTA-titels te winnen in Charleston (d. Safarova in finale), Madrid (d. Azarenka in finale), Wimbledon (14e Grand Slam titel; d. A.Radwanska in de finale), Stanford (d. Vandeweghe in de finale), Olympische Spelen (d. Sharapova in de finale; na Graf de tweede vrouw ooit die een Golden Grand Slam-carrière op haar naam schrijft), US Open (15e Grand Slam-titel; d. Azarenka in finale) en WTA Finals (d. Sharapova in finale); enige twee nederlagen in die periode waren op Roland Garros (l. tegen Razzano in 1r) en Cincinnati (l. tegen Kerber in QF); won twee WTA dubbelspeltitels (beide met V.Williams – 13e Grand Slam dubbeltitel op Wimbledon en Olympische Spelen).
2011 – Bijna top 10 seizoen na jarenlange afwezigheid wegens blessures en ziekte (eindigde nr.12); miste de eerste helft van het jaar met een blessure aan de rechtervoet en PE (trok zich terug van Australian Open, Indian Wells, Miami, Charleston, Madrid, Rome en Roland Garros) maar keerde terug in juni, werd 4-2 in het grasveldseizoen (2r in Eastbourne, 4r in Wimbledon) en werd 18-1 in het zomer hardcourtseizoen, won twee WTA titels in Stanford (d. Bartoli in de finale) en Toronto (Stosur in de finale), werd 2r in Cincinnati (trok zich terug tegen Stosur met blessure aan rechterteen) en bereikte de finale van de US Open (verlies tegen Stosur); trok zich om medische redenen terug uit Tokio en Peking; kwalificeerde zich niet voor de WTA Finals.
2010 – Opnieuw een top 5 seizoen (eindigde nr.4); won twee WTA titels op Australian Open (12e Grand Slam titel; d. Henin in finale; eerste speelster in Open Era die daar vijf keer won) en Wimbledon (13e Grand Slam titel; d. Zvonareva in finale); runner-up in Sydney (l. tegen Dementieva in finale); SF één keer (Rome – l. tegen Jankovic 46 63 76(5); hield mp op 5-4 derde set); QF één keer (Roland Garros – l. tegen Stosur 62 67(2) 86; hield mp bij 5-4 derde set); bereikte eenmaal de 3e plaats; miste drie maanden aan het begin van het seizoen met een blessure aan de linkerknie (trok zich terug uit Parijs, Dubai, Miami, Marbella en Charleston) en alle evenementen na Wimbledon met een blessure aan de rechtervoet (trok zich terug uit Istanbul, Cincinnati, Montréal, US Open, Tokio, Peking, Linz en WTA Finals); stond het grootste deel van het seizoen op nr.1 totdat ze op 11 oktober werd vervangen door Wozniacki; won drie WTA dubbelspeltitels (allen met V.Williams – incl. 11e en 12e Grand Slam dubbeltitel op Australian Open, Roland Garros); steeg naar nr.1 in het dubbelspel op 7 juni (co-nr.1 met V.Williams; derde paar ooit dat de top 2 positie bezet in zowel enkelspel als dubbelspel, na Hingis/Novotna en Hingis/Davenport).
2009 – Tweede nr.1 seizoen; won drie WTA titels op Australian Open (10e Grand Slam titel; d. Safina in finale), Wimbledon (11e Grand Slam titel; d. V. Williams in finale) en WTA Finals (d. V.Williams in de finale); werd de eerste speelster ooit die driemaal een Grand Slam won op matchpoints, in 2003 Australian Open (d. Clijsters 46 63 75 in SF; redde 2mp bij 5-2 derde set), 2005 Australian Open (d. Sharapova 26 75 86 in SF; redde 3mp bij 5-4 derde set) en 2009 Wimbledon (d. Dementieva 67(4) in SF; redde 3mp bij 5-4 derde set). Dementieva 67(4) 75 86 in SF; redde mp bij 5-4 derde set); tweede in Miami (verlies tegen Azarenka in finale); SF vijf keer (incl. US Open); QF twee keer (incl. Roland Garros); bereikte twee keer de 3e plaats en twee keer de 2e plaats; werd twee keer eerste; won vier WTA dubbelspeltitels (allen met V.Williams – o.a. achtste, negende en 10e Grand Slam dubbelspeltitel op Australian Open, Wimbledon en US Open).
2008 – Opnieuw top 5 seizoen (eindigde nr.2); won vier WTA-titels in Bangalore (d. Schnyder in de finale), Miami (d. Jankovic in de finale), Charleston (d. Zvonareva in de finale) en US Open (negende Grand Slam-titel; d. Jankovic in de finale); keerde op 8 september terug op nr. 1 (het verschil van vijf jaar en een maand is het langste tussen een nr. 1 voor een speler ooit, man of vrouw – hield het vier weken vol, wat haar carrière op 61 weken bracht); tweede op Wimbledon (l. tegen V. Williams in de finale); SF één keer; QF vier keer (incl. Australian Open, Olympische Spelen); bereikte de tweede plaats op Wimbledon (l. tegen V. Williams in de finale); SF één keer; QF vier keer (incl. Australian Open, Olympische Spelen); bereikte één keer de 3e plaats (Roland Garros) en één keer de 2e plaats; sneuvelde in de RR-ronde van de WTA-finale (1-1 in RR-ronde, daarna teruggetrokken met buikblessure); won twee WTA-dubbeltitels (beide met V.Williams – incl. zevende Grand Slam-dubbeltitel op Wimbledon en Olympische Spelen).
2007 – Opnieuw een top 10-seizoen (eindigde op nr. 7); won twee WTA-titels in het dubbelspel (beide met V.Williams – incl. zevende Grand Slam-dubbeltitel op Wimbledon en Olympische Spelen).); won twee WTA-titels op Australian Open (achtste Grand Slam titel; d. Sharapova in finale; op nr.81 was de op drie na laagst gerangschikte speler ooit die een Grand Slam-titel won, na de laagst gerangschikte Goolagong op de Australian Open van 1977, nr. 111 O’Neil op de Australian Open van 1978 en de ongeplaatste Clijsters op de US Open van 2009) en Miami (d. Henin in de finale); tweede in Moskou (l. tegen Dementieva in de finale); zes keer QF (incl. Roland Garros, Wimbledon, US Open); bereikte één keer de 2e plaats; één keer eerste plaats; sneuvelde in RR bij de WTA Finals (ret. in eerste wedstrijd met linkerknieblessure en trok zich toen terug); miste US Open aanloopseizoen met verstuikte duim.
2006 – Speelde slechts vier wedstrijden in door blessures geplaagd seizoen (eindigde nr.95); werd 3de op Australian Open en trok zich toen terug uit alle evenementen tot juli met linkerknieblessure (incl. Roland Garros, Wimbledon); kwam terug voor drie zomerevenementen, waar ze tweemaal SF bereikte en eenmaal 4de (US Open); kwalificeerde zich niet voor WTA Finals.
2005 – Bijna top 10 seizoen (eindigde op nr.11); won één WTA titel op Australian Open (zevende Grand Slam titel; d.Davenport in finale); SF één keer; QF drie keer; bereikte 4r één keer (US Open), 3r drie keer (incl. Wimbledon) en 2r twee keer; trok zich terug van Roland Garros met linkerenkelblessure; kwalificeerde zich niet voor WTA Finals.
2004 – Nog een Top 10 seizoen (eindigde op nr.7); keerde terug van linkerknieblessure in maart (miste Australian Open); won twee WTA-titels in Miami (d. Dementieva in finale) en Peking (d. Kuznetsova in finale); werd drie keer tweede op Wimbledon (l. tegen Sharapova in de finale), Los Angeles (l. tegen Davenport in de finale) en WTA Finals (l. tegen Sharapova in de finale); SF eenmaal; QF viermaal (incl. Roland Garros, US Open); bereikte 3r eenmaal en 2r eenmaal.
2003 – Opnieuw een top 5 seizoen (eindigde nr.3); won vier WTA titels: Australian Open (vijfde Grand Slam titel; d.V. Williams in finale – vierde Grand Slam finale op rij), Parijs (d.Mauresmo in finale), Miami (d.Capriati in finale) en Wimbledon (zesde Grand Slam titel; d.V. Williams in finale); tweede plaats in Charleston (l. tegen Henin in de finale); SF tweemaal (incl. Roland Garros); Australian Open was vierde Grand Slam titel op rij, vijfde speelster aller tijden die dat deed (na Connolly, Court, Navratilova en Graf) en negende speelster aller tijden die een carrière Grand Slam behaalde (Sharapova is sindsdien 10e geworden); 57-weeks bewind op nr.1 eindigde op 11 augustus (tegen Clijsters); won één WTA dubbelspel titel (met V.Williams – zesde Grand Slam dubbelspel titel op Australian Open); werd op 1 augustus geopereerd aan haar linkerknie en trok zich vervolgens terug uit alle evenementen van de rest van het seizoen (incl. US Open en WTA Finals).
2002 – Eerste nr.1 seizoen; won acht WTA titels in Scottsdale (d. Capriati in finale), Miami (d. Capriati in finale), Rome (d. Henin in finale), Roland Garros (tweede Grand Slam titel; d. V. Williams in finale), Wimbledon (derde Grand Slam titel; d. V. Williams in finale), US Open (vierde Grand Slam titel; d. V. Williams in finale), Tokyo (d. Clijsters in finale) en Leipzig (d. V. Williams in finale). Myskina in finale); Roland Garros finale was de eerste keer in 10 Grand Slam wedstrijden tussen zussen dat de jongste won; tweemaal tweede in Berlijn (verlies tegen Henin in finale) en WTA Finals (verlies tegen Clijsters in finale); SF eenmaal (Sydney – ret. vs. Shaughnessy met rechterenkelblessure, trok zich toen terug van Australian Open); QF tweemaal (incl. Charleston – verlies tegen Schnyder 26 64 75; hield mp); bereikte nr.3 op 20 mei (na Rome), nr.2 op 10 juni (na Roland Garros) en nr.1 op 8 juli (na Wimbledon – stond 57 weken op rij op nr.1, verloor die in 2003 aan Clijsters); op 10 juni waren de eerste broers en zussen ooit die op hetzelfde moment top 2 stonden (V.Williams nr.1, S.Williams nr.2); won twee WTA dubbelspeltitels (incl. één met V.Williams – vijfde Grand Slam dubbeltitel op Wimbledon).
2001 – Nog een Top 10 seizoen (eindigde nr.6); won drie WTA titels in Indian Wells (d. Clijsters in finale), Toronto (d. Capriati in finale) en WTA Finals (kreeg in finale geen punten van Davenport met knieblessure); runner-up op US Open (l. tegen V.Williams in finale – eerste keer dat zussen tegen elkaar speelden in een Grand Slam finale sinds Watson zussen op Wimbledon in 1884); QF zes keer (incl. andere drie Majors en Los Angeles – l. tegen Seles 62 36 76(2); 6mp); won één WTA dubbelspel titel (met V.Williams – vierde Grand Slam dubbelspel titel op Australian Open).
2000 – Nog een Top 10 seizoen (eindigde nr.6); won drie WTA titels in Hannover (d. Chladkova in finale), Los Angeles (d. Davenport in finale) en Tokyo (d. Halard-Decugis in finale); werd tweemaal tweede in Parijs (verlies tegen Tauziat in finale) en Montréal (retner-up vs. Hingis in finale met linkervoetblessure); SF op Wimbledon (verlies tegen V.Williams); tweemaal QF (incl. US Open); bereikte tweemaal 4r (incl. Australian Open) en eenmaal 2r; won twee WTA dubbelspeltitels (beide met V.Williams – incl. derde Grand Slam dubbeltitel op Wimbledon, ook Olympische Spelen); trok zich terug van Roland Garros met knieblessure en van WTA Finals met linkervoetblessure.
1999 – Eerste Top 5 seizoen (eindigde nr.4); won eerste vijf WTA titels in Parijs (d. Mauresmo in finale), Indian Wells (d. Graf in finale), Los Angeles (d. Halard-Decugis in finale), US Open (eerste Grand Slam titel; d. Hingis in finale) en Grand Slam Cup (d. V.Williams in de finale); tweede in Miami (verlies tegen V. Williams in de finale); tweemaal QF; tweemaal 3r (Australian Open – verlies tegen Testud 62 26 97; 2mp, en Roland Garros) en tweemaal 2r; debuteerde in de Top 10 op 5 april (na Miami; gestegen van nr. 11 naar nr.9) en top 5-debuut op 13 september (na US Open; steeg van nr.6 naar nr.4); V.Williams won Oklahoma City terwijl S.Williams Parijs won, waardoor ze de eerste zussen waren die in dezelfde week WTA-titels wonnen; en met V.Williams al in Top 10 toen S.Williams op 5 april de Top 10 bereikte, de eerste zussen die tegelijkertijd in de Top 10 stonden sinds 22 april 1991 (Manuela Maleeva-Fragnière en Katerina Maleeva); won drie WTA dubbelspeltitels (allen met V.Williams – incl. de eerste twee Grand Slam dubbeltitels op Roland Garros, US Open); trok zich terug van Wimbledon wegens griep en van de WTA Finals wegens rugblessure.
1998 – Eerste Top 20-seizoen; SF eenmaal; QF zesmaal; bereikte eenmaal 4r (Roland Garros – verlies tegen Sánchez-Vicario 46 75 63; leidde met 64 52), tweemaal 3r (Wimbledon – ret. vs. Ruano Pascual/beenblessure, en US Open) en eenmaal 2r (Australian Open – verlies tegen V.Williams); was de snelste speelster ooit die vijf Top 10-overwinningen behaalde in haar 16e profwedstrijd tegen Spirlea in Miami (de vorige recordhoudster was Seles, die dat deed in haar 33e profwedstrijd); debuteerde in de Top 50 op 26 januari (na de Australian Open; steeg van nr.53 naar nr.48) en Top 20-debuut op 22 juni (na Eastbourne; steeg van nr.22 naar nr.20); won eerste twee WTA dubbelspeltitels (beide met/V.Williams – derde paar zussen dat samen een WTA dubbelspeltitel won); won eerste twee Grand Slam gemengd dubbelspeltitels op Wimbledon en US Open (beide met/Mirnyi); V.Williams won Australian Open en Roland Garros (beide met/Gimelstob) voor een familie gemengd dubbelspel Grand Slam.
1997 – Eerste Top 100 seizoen (eindigde op nr.99); sneuvelde driemaal in de WTA kwalificaties en speelde daarna de eerste twee WTA hoofdwedstrijden, met een eerste plaats in Moskou (l. tegen Po-Messerli) en een SF in Chicago (d. No.7 Pierce en nr.4 Seles onderweg, maar verloor van Davenport; met nr.304 was ze de laagst gerankte speelster ooit die twee Top-10 speelsters versloeg in hetzelfde evenement – sindsdien verbeterd door de ongeplaatste Clijsters, die het deed op de US Open 2009); steeg daarna van nr.304 naar nr.102 en debuteerde in de Top 100 een week later op 17 november (steeg van nr.102 naar nr.100).
1996 – Speelde niet.
1995 – Maakte pro-debuut in Québec City (als ongeplaatst WK, verlies tegen nr.149 Miller 61 61 in eerste ronde van kwalificatie).