Overzicht
Peroneuspeesblessures tasten de taaie weefselbanden in de voet aan die spieren met botten verbinden. Mensen hebben twee peroneuspezen in elke voet, die parallel aan elkaar lopen achter het buitenste sprongbeen. Eén peroneuspees hecht aan de buitenkant van de middenvoet bij de kleinste teen, terwijl de andere onder de voet loopt en hecht aan de binnenkant van de voetboog.
De peroneuspezen fungeren als een stabiliserende kracht tijdens het dragen van gewicht in de voet en enkel, waardoor ze worden beschermd tegen verstuikingen en andere blessures.
Gemeenschappelijke oorzaken van peroneuspeesblessures zijn onder meer:
- Ondersteunend schoeisel dragen
- Overbelasting door hardlopen of oefeningen waarbij de enkel herhaaldelijk wordt bewogen
- Trauma aan de pees, zoals het omrollen van de enkel
- Het hebben van hoge bogen in de voeten
- Te strakke kuiten
De meeste mensen met peroneuspeesblessures die de juiste behandeling krijgen, zullen binnen twee tot vier weken verbetering beginnen te zien. In ernstiger gevallen kan de behandeling een operatie omvatten.
Peroneusblessures oorzaken
Veel peroneusblessures worden veroorzaakt door overbelasting en herhaalde bewegingen van de enkel tijdens atletische of werkgerelateerde activiteiten.
Andere oorzaken zijn onder meer:
- Hoge voetbogen
- Een plotseling trauma
- Inadequaat passend schoeisel
- Slechte vorm tijdens het trainen
- Toename van activiteiten zoals springen, rennen of lopen
- Trekkerige kuiten
Symptomen van peroneuspeesblessures
Symptomen van peroneuspeesblessures kunnen plotseling of na verloop van tijd ontstaan.
Tekenen of symptomen zijn onder meer:
- Pijn in het onderbeen en/of de enkel
- Zwelling
- Wekkigheid of instabiliteit
- Warmte in het getroffen gebied
- Een knallend geluid wanneer het letsel optreedt
Peroneuspeesletsel complicaties
Als het onbehandeld blijft, kunnen complicaties van peroneuspeesletsels ontstaan.
Mogelijke complicaties zijn onder meer:
- Verergergerde pijn
- Verhoogde instabiliteit van voet en enkel
- Peesruptuur
- Subluxatie, of verplaatsing van pezen uit hun normale positie
Peroneuspeesblessure risicofactoren
Er zijn een paar factoren die uw kans op het ontwikkelen van een peroneuspeesblessure kunnen vergroten, waaronder:
- Mensen die deelnemen aan sport of werkgerelateerde activiteiten, met name het lopen van lange afstanden, lopen een groter risico op een peroneuspeesblessure.
- Hoge voetbogen. Mensen met hoge voetbogen lopen een groter risico op peroneale peesblessures.
- Spannende kuiten. Mensen met strakke kuiten hebben een grotere kans op peroneuspeesblessures.
Peroneuspeesblessures voorkomen
Sommige peroneuspeesblessures zijn niet te voorkomen. Zo kunnen peroneuspeesblessures die ontstaan als gevolg van trauma of hoge voetbogen niet worden voorkomen. In andere gevallen kunt u actie ondernemen om peroneuspeesblessures te voorkomen door een paar voorzorgsmaatregelen te nemen. Enkele aanpassingen in uw levensstijl die u kunt doen om peroneusblessures te voorkomen, zijn:
- Strek en warm de kuit- en peroneusspieren op vóór het sporten of langdurige bewegingsperioden
- Draag het aanbevolen en geschikte schoeisel voor elke activiteit, inclusief schoenen en braces
- Wanneer u een nieuwe oefenroutine begint, de intensiteit geleidelijk opvoeren
- Veilige, vlakke ondergronden kiezen voor hardlopen of lichaamsbeweging
Diagnose peroneuspeesblessure
Uw arts kan peroneuspeesblessures diagnosticeren. Tijdens een bezoek aan de kliniek zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en een volledige medische geschiedenis afnemen. In sommige gevallen zal uw arts opdracht geven voor beeldvormend onderzoek, zoals:
- röntgenfoto
- MRI
- Ultrasound
Deze tests kunnen vaststellen wat de oorzaak van uw pijn is.
Behandeling van peroneusletsel
Peroneusletsel kan over het algemeen worden behandeld met niet-chirurgische behandelingen. Veel mensen ervaren binnen twee tot vier weken verlichting van de symptomen, met rust en medicatie.
Als uw pijn uw vermogen om uw dagelijkse activiteiten uit te voeren beïnvloedt, kan uw arts een niet-chirurgische behandeling aanbevelen, zoals:
- Afblijven van de aangedane voet en pauzeren van inspannende oefeningen is noodzakelijk tijdens de revalidatie.
- Warmte en ijs. Het afwisselen van ijs en warmte kan de pijn verlichten en het bewegen vergemakkelijken.
- Gips of spalk om de voet en enkel te immobiliseren.
- Fysieke therapie. Fysiotherapie is belangrijk, eerst om de pijn en zwelling te verminderen en vervolgens om de kracht te vergroten en het bewegingsbereik te verbeteren.
- Houd uw enkel en voet hoog met een kussen als u zit of ligt.
- TOTC-medicijnen. Vrij verkrijgbare pijnstillers zoals ibuprofen of naproxen kunnen de pijn verlichten die wordt veroorzaakt door letsels aan de peroneuspees
- Injecties met pijnstillers. Uw arts kan een ontstekingsremmend medicijn zoals cortisone in het getroffen gebied injecteren.
In sommige gevallen vereisen letsels aan de peroneuspees een chirurgische behandeling. Het doel van een operatie is om de beschadigde pezen te herstellen. Revalidatie na de operatie omvat vaak fysiotherapie.
Wanneer zorg zoeken
Als uw pijn langer dan een week aanhoudt, hevig is, of steeds erger wordt, bel dan uw arts om een afspraak te maken.
Ga naar de eerste hulp als u knakken hoort, omdat dit kan wijzen op een breuk of subluxatie.
Volgende stappen
Uw arts zal een behandelplan opstellen dat op uw geval is afgestemd. Volg de behandelingsinstructies van uw arts zorgvuldig op.
Als uw pijn verergert, bel dan meteen uw arts om de volgende stappen te bespreken. Het kan zijn dat u een meer geavanceerde behandeling nodig hebt als een eerstelijns conservatieve behandeling niet effectief is.