Heading

Het onderscheidende kenmerk van de VantageXL-stoel is het afwisselende patroon van de stoelposities van rij tot rij. In het midden zijn de stoelen zodanig versprongen dat de voetruimte van elke rij in de stoelconsoles van de rij ervoor is ondergebracht. Langs de ramen staan de stoelen afwisselend dichter bij het raam en dichter bij het gangpad.

Samenreizende stellen kunnen hun geluk niet op met de dubbele stoelen in het middenpad, terwijl soloreizigers er goed aan doen een van de stoelen in de rijen 2, 4, 6 en 8 te kiezen die dichter bij het raam staan en dus meer privacy bieden. Stoel 6A, waar ik mij heb gevestigd, was een van deze ultra-private stoelen.

Als u op uw stoel plaatsneemt, vind je de entertainmentmonitor voor in de stoel voor je, met een klein literatuurvakje aan de zijkant.

Daaronder vindt u een groter literatuurvak, evenals de voetruimte, die zich in de console van de stoel voor u bevindt.

Virtueel alle functies van de in-stoel bevinden zich in de stoelconsole aan uw zijde. Als u in de stoelen aan het raam zit, dichter bij de ramen, geven de consoles u een gevoel van privacy vanaf het gangpad, terwijl als u dichter bij het gangpad zit, de consoles tegen de ramen staan.

De knoppen en bedieningselementen op de console sluiten ergonomisch op elkaar aan, en ik vond het prettig dat alles op één plek zat. Van buiten naar binnen heb je de stoelbediening, een leeslampje, een flessenhouder, een plankje om je spullen op te leggen, de entertainmentbediening, een koptelefoonhouder en USB- en stroompoorten.

Het beste van alles is dat de console zelf een ruim oppervlak heeft, waar je je laptop, drankjes en snacks, of diverse andere zaken tijdens de vlucht kunt opbergen.

Er is iets heel bevredigends aan de hand met het ontwerp van de miniplank.plank in het bijzonder, die fungeert als flessenhouder, opslagruimte en afscheiding tussen de verschillende bedieningseenheden. Voeg daarbij het visueel aantrekkelijke kleurenschema en ik vind het stoelontwerp een echte winnaar.

Er is ook een vereenvoudigde set stoelbedieningselementen op de rand van de console. Deze zijn zo ontworpen dat ze gemakkelijk bereikbaar zijn terwijl u ontspannen in de zetel ligt in lig- of leunstand.

Met een druk op de knop springt de opbergetafel uit de hoek van de console, en schuift op zijn plaats voor de stoel.

klasse – dienbladtafel

De andere kant van de SAS business class-stoel heeft weinig noemenswaardige functies – de armleuning hier kan omhoog of omlaag worden gezet, maar dat is het wel zo’n beetje.

En als laatste, Ik was nogal verbaasd een over-de-schouder gordel aan te treffen, die samen met de gewone veiligheidsgordel een driepunts schoudergordel vormt als extra veiligheidsmaatregel. Passagiers worden aangemoedigd deze te gebruiken bij het opstijgen en landen, maar het is niet verplicht tijdens de vlucht als het gordelteken aan staat. Dit was de eerste keer dat ik een dergelijke opstelling tegenkwam, hoewel ik het sindsdien ook een paar keer bij andere luchtvaartmaatschappijen heb gezien.

Omdat ik een van de laatste business class passagiers was die aan boord van het vliegtuig gingen, kwamen de stewardessen me aan boord verwelkomen en de vertrekbenodigdheden uitdelen, vrij snel nadat ik was aangekomen. Interessant was dat er in de business class alleen mannen werkten, iets wat je niet al te vaak ziet.

Ik genoot van een glas champagne als mijn welkomstdrankje, en bladerde door het menu aan boord en de amusementset.

Het prachtig vormgegeven menu ziet er als volgt uit:

Tussen, was de toilettas eerder minimalistisch in zijn ontwerp, en was zeer licht gevuld met enkel de naakte essentiële dingen. Als u graag toilettasjes verzamelt van business class producten van verschillende luchtvaartmaatschappijen, zult u misschien een beetje teleurgesteld zijn in deze kit.

De veiligheidsvideo werd afgespeeld toen we begonnen aan onze pushback en onze weg vervolgden over de taxibanen van O’Hare Airport. Elke veiligheidsvideo van een luchtvaartmaatschappij bevat altijd wel een of twee grappige juweeltjes, en ik vond de treurig ogende personages en de nuchtere levering van SAS behoorlijk hilarisch.

De entertainment selectie was niet de meest uitgebreide die er was, maar er waren ongeveer 100 films en televisietitels beschikbaar, en dat is genoeg keuze op een acht uur durende vlucht over de Atlantische Oceaan.

SAS’s airshow game was ook op punt, met behoorlijk indrukwekkende satellietbeelden terwijl je de voortgang van je vlucht volgt.

Ik heb Deadpool 2 nog even aangezet toen we opstegen van Chicago, maar al snel pakte ik mijn laptop om wat werk te doen. Gelukkig heeft SAS wifi op hun vliegtuigen en biedt gratis wifi aan haar business class passagiers, evenals aan haar EuroBonus Gold & Diamond klanten.

Hoe dan ook, vrijwel zodra de veiligheidsgordel teken werd gedraaid, de bemanning sprong in actie om het diner dienst te beginnen, vermoedelijk in de hoop om passagiers te laten wat rust op deze late-nacht vertrek zo snel mogelijk.

Het concept van de maaltijdservice bij SAS is tamelijk uniek. Drankjes, nootjes en brood worden eerst geserveerd – ik begon met de rosé champagne, en stapte daarna over op de chardonnay.

Dan, wordt elke gang van de maaltijd geserveerd vanuit een open kar die door het gangpad wordt gereden. Sommige andere luchtvaartmaatschappijen maken gebruik van dit proces, maar daarbij voelt de maaltijdservice aan als een fabrieksassemblagelijn; SAS slaagt er echter goed in om ondanks het gebruik van een maaltijdkar toch een gevoel van persoonlijke service te behouden.

Ze doen dit door zich te concentreren op de kleine details – bijvoorbeeld, de stewardess serveert uw salade recht voor uw stoel en biedt aan om het ook op smaak te brengen met zout en peper.

Je mag ook een van de voorgerechtgerechten kiezen, of ze allebei proberen als je dat wilt. Als liefhebber van zeevruchten koos ik voor de garnalencocktail met crème fraîche van zwarte peper, die verrukkelijk was.

Voor het hoofdgerecht, koos ik de gegrilde zwaardvis met paarse aardappelpuree, een van de uniekere gerechten die ik aan boord van een vliegtuig heb gegeten. Hoewel de smaak goed was, bleek de schotel een beetje te vettig te zijn om volledig te kunnen genieten, naar mijn mening. Ik had zeker veel wijn nodig om het allemaal weg te spoelen, en gelukkig waren de stewardessen die voor me zorgden erg ijverig in het bijvullen!

Ik ben blij dat ik op deze vlucht een vrolijk team ben tegengekomen – zowel de oudere hoofdstewardess als de jongere jongen die hem hielp, zagen eruit alsof ze plezier in hun werk hadden en waren vriendelijk, efficiënt, en professioneel.

Na het hoofdgerecht kreeg ik eerst mijn keuze van koffie en thee aangeboden, en de kaas- en dessertservice zou daarna beginnen. De thee werd geserveerd door Dammann Frères, een Frans theehuis, en ik bestelde een kopje van de Japanse Genmaicha groene thee.

Ik werd een paar uur later gewekt door de kakofonie van de pre-maaltijdservice voor de landing. We vlogen inmiddels over de Noordzee, met nog iets meer dan een uur te gaan tot aankomst in Stockholm.

In vergelijking met de persoonlijke dinerservice, is efficiëntie de naam van het spel wanneer de pre-landing maaltijd wordt geserveerd, en dus kwam alles op één dienblad. Ik hield van de enorme variëteit van het ontbijtplateau, met onder andere vleeswaren, worstjes, spinazie frittata, muesli, Engelse muffins en fruit.

De junior stewardess liep langs om thee en koffie uit een kan te serveren. Ik vroeg of ik een cappuccino mocht, en hij ging naar de espressomachine om er een voor me te maken. Het was een goede manier om mezelf op te peppen na een nacht slapen die op zijn best middelmatig was.

Met nog ongeveer 30 minuten van de vlucht te gaan, ruimde de bemanning onze dienbladen op, net toen de gezagvoerder de afdaling aankondigde en het gordelteken aanzette. De rolgordijnen gingen omhoog in de business class cabine, en ik genoot van het uitzicht op het Zweedse platteland terwijl we afdaalden naar Stockholm Arlanda Airport.

Bij de landing in Stockholm, leek de aankondiging van de gezagvoerder mijn gedachten te hebben gelezen. Hij wenste de passagiers een prettige verdere reis en merkte op dat hij “hoopte dat iedereen erin geslaagd was om wat rust te krijgen… of misschien zelfs wat slaap!”

Blege ogen en slechts lichtelijk geamuseerd schuifelde ik het vliegtuig uit en naar de luchthaven voor mijn tussenlanding, waarmee een einde kwam aan mijn zeer aangename vlucht met SAS business class.

Conclusie

SAS business class blinkt uit in zowel het harde product als het zachte product. De zetels zien er stijlvol uit, zijn ergonomisch ontworpen, en bieden veel privacy, terwijl de maaltijdservice leuk en uniek is in zowel de ingrediënten als de levering, en daarbovenop de service zeer vriendelijk. Voeg daarbij de gratis wifi en het feit dat er geen brandstoftoeslagen zijn bij het inwisselen van miles, en SAS zou wel eens mijn nieuwe favoriete business class product voor transatlantische vluchten kunnen worden.

Hoewel de luchtvaartmaatschappij geen vliegvelden in Canada aandoet, zijn de bestemmingen in de VS vrij talrijk, en het feit dat de maatschappij drie afzonderlijke hubs in Kopenhagen, Stockholm en Oslo heeft, betekent dat er genoeg routes voor u zijn om uit te kiezen. Probeer SAS business class eens op uw volgende reis naar Europa, u zult er geen spijt van krijgen!