Dr. Jeff Werber is een met een Emmy Award bekroonde, nationaal bekende dierenarts en voormalig voorzitter van de Association of Veterinary Communicators. Voor meer informatie over Dr. Werber, kunt u hem vinden op Facebook of op zijn website www.drjeff.com.
Wanneer is dat “probleem” echt ernstig? Wanneer moet u in paniek raken en uw huisdier onmiddellijk naar uw dierenarts brengen? Als huisarts die regelmatig telefoontjes krijgt van bezorgde klanten, dacht ik dat het een goed idee zou zijn om enkele richtlijnen met u te delen om u te helpen (of niet) gerust te stellen, en u te helpen deze vragen te beantwoorden. Uit ervaring durf ik te zeggen dat 80-85% van de “noodgevallen” dat niet zijn!
Dit gezegd hebbende, laten we het eens hebben over een paar van de “gewone” klachten:
Braken/Diarree
Een zeer groot deel van de telefoontjes gaat over maag-darm problemen. Als uw hond begint te braken, maar zich verder volkomen normaal gedraagt, en WIL eten of drinken, ben ik meestal minder bezorgd. Het is zelfs zo dat deze honden wel willen eten of drinken, maar dat je ze beter niet kunt laten eten of drinken. Vaak, als die maag eenmaal door de stijfheid en soepele spiersamentrekkingen gaat die gepaard gaan met braken, om nog maar te zwijgen van de mogelijke irritatie van de maagwand zelf, is hij klaar voor meer braken. Dus alles wat die maag binnenkomt, zelfs iets goedaardigs als water, zal die maagwand uitrekken en kan gemakkelijk meer braken uitlokken. Simpel gezegd, braken brengt braken voort. Wat we aanraden is om deze honden minstens 12 uur zonder voedsel te houden, en in plaats van ze toegang tot water te geven, een paar ijsblokjes of ijsschilfers in zijn of haar waterbak te leggen om de hoeveelheid water die in één keer kan worden ingenomen te minimaliseren. Dit zal voorkomen dat de maag uitrekt. Als de hond desondanks blijft braken, depressiever of lusteloos lijkt te worden, vaak begint te braken of zijn buik begint uit te zetten en samen te trekken, dan is het zeker tijd om uw dierenarts of een plaatselijk noodhospitaal te bellen.
Wat diarree betreft, zien we meestal twee soorten: kleine darm en dikke darm. Dunne darm diarree wordt meestal gekenmerkt door een zeer losse of waterige ontlasting. Deze honden zijn vaak meer depressief of lusteloos en lijken “ziek”. Dikke darm diarree daarentegen is vaak zachter of “papperiger,” meer als “koeienvlaai,” en kan zelfs omgeven lijken door slijm of zelfs open, of rood, bloed. Honden met dikke darm diarree zijn meestal nog vrolijk en geanimeerd. Hoewel deze ontlasting met bloed er eng uit kan zien, is het meestal niet iets om over in paniek te raken.
Als honden met de zeer waterige, dunne darm diarree, zich nog steeds goed gedragen, en wel willen eten, raden we aan ze een heel flauw dieet te geven, bijvoorbeeld gekookte witvlees kip, of magere kwark, gemengd met witte rijst, aardappelpuree, of pasta. Dit is vrij licht verteerbaar en helpt hen te binden. Honden met zachte/ruwe ontlasting in de dikke darm willen meestal nog wel eten, maar moeten dan zacht voedsel met veel vezels krijgen. De ongezouten kip of kwark is nog steeds geschikt, maar voor de koolhydraten moet je vezelrijk voer geven, zoals gekookte havermout, zemelen of zemelenvlokken (geen Raisin Bran, natuurlijk), of pompoen uit blik. U kunt zelfs wat psyllium poeder toevoegen.
Wederom, als de symptomen langer dan een paar dagen aanhouden, zelfs verergeren, of als de algemene houding, energie, of eetlust van uw hond afneemt, is het tijd om uw dierenarts te bezoeken.
Hinken
Dit is ook een veel voorkomende klacht, en het lijkt erop dat huisdiereigenaren hier vaak van schrikken. De meeste oorzaken van “mank lopen”, zelfs die welke plotseling optreden, zijn GEEN echte noodsituaties of redenen tot paniek. Er zijn vele oorzaken, variërend van letsel (bot of zacht weefsel), aangeboren groei-gerelateerde aandoeningen, of, in minder voorkomende gevallen (en meer voorkomend bij veel oudere honden), kanker. In gevallen waar uw hond volledig “gewichtloos” is, maken we ons vaak wat meer zorgen, maar nogmaals, tenzij u getuige bent geweest van een ernstig ongeluk met uw hond (zoals een aanrijding met een auto), een ernstig hondengevecht, of een val van grote hoogte, waarbij er duidelijk sprake is van weke delen schade, of een grote kans op een botbreuk, kunt u waarschijnlijk wel een dag wachten, of in ieder geval tot de volgende ochtend, om uw reguliere dierenarts te bezoeken.
Als de weke delen waarschijnlijk verrekt zijn, kunt u proberen een ijspakking aan te brengen of de ledemaat in een koude handdoek te wikkelen om ontstekingen te verlichten. In geval van nood kunt u uw hond eenmalig een aspirine of Ascriptin geven (een baby aspirine per 15 tot 20 pond lichaamsgewicht, of een volwassen aspirine of Ascriptin per 60 tot 80 pond lichaamsgewicht)! Gebruik geen Acetaminophen of Ibuprofen zonder eerst met uw dierenarts te overleggen! Ook als u denkt een tweede dosis aspirine te moeten gebruiken omdat het manken nog helemaal niet is opgelost, raden wij u aan eerst uw dierenarts te raadplegen. Als tekenen van mank lopen of pijn in de ledematen aanhouden zonder dat dit binnen de eerste 24 tot 36 uur is opgelost, dan is het tijd om uw dierenarts te bezoeken.
In deel II van dit artikel, zullen we de problemen van rillen/schudden, en zwakte/leedeloosheid behandelen.