Śrenica Adiego, czasami nazywana zespołem Holmesa-Adiego, jest niezwykłym zaburzeniem neurologicznym, w którym zdolność źrenicy do zwężania jest upośledzona, zazwyczaj w jednym oku (chociaż drugie oko ma tendencję do angażowania się w końcu, zazwyczaj w późniejszym czasie, w około 20-30% przypadków).
Zwykle wiąże się to z utratą niektórych odruchów, takich jak odruch kolanowy. Występuje głównie w średnim wieku, częściej u kobiet niż u mężczyzn. Przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że jest to forma neuropatii, w której nerwy kontrolujące źrenice i odruchy ulegają selektywnej degeneracji.
Niektórzy uważają, że jest to spowodowane atakiem wirusa, inni sądzą, że jest to „autoimmunologiczne”, co oznacza, że układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które atakują te specyficzne nerwy. Istnieje uczucie, że światło jest zbyt jasne w dotkniętym oku (ponieważ źrenica pomaga zmniejszyć intensywność światła poprzez zwężenie w jasnym świetle). T
Zrenica pomaga również skupić światło w oku, a czasami nerwy, które kontrolują soczewkę w oku mogą być również zaangażowane, tak, że wizja z dotkniętego oka jest często niewyraźna. Jednakże, drugie oko jest zazwyczaj normalne.
Zwykle z czasem, pacjent dostosowuje się do dużej źrenicy (która zazwyczaj jest stała, ale nie postępująca) i nie zauważa jej już. Ból głowy nie jest częstą częścią tego zespołu, ale może być spowodowany problemami z widzeniem.
Noszenie okularów przeciwsłonecznych lub nawet zasłonięcie chorego oka może zmniejszyć obciążenie i być może złagodzić ból głowy. Inne przyczyny źrenicy tonicznej obejmują neurosyfilis, cukrzycę, półpasiec, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic i alkoholizm.