Zęby rozwijają się w wyniku złożonego procesu, w którym tkanka miękka, wraz z tkanką łączną, nerwami i naczyniami krwionośnymi, łączy się z trzema różnymi rodzajami tkanki twardej, tworząc funkcjonalną część ciała. Jako model wyjaśniający ten proces naukowcy często wykorzystują siekacz myszy, który rośnie w sposób ciągły i odnawia się przez całe życie zwierzęcia.
Mimo że siekacz myszy był często badany w kontekście rozwoju, wiele fundamentalnych pytań dotyczących różnych komórek zęba, komórek macierzystych i ich różnicowania oraz dynamiki komórkowej pozostaje bez odpowiedzi.
Używając metody sekwencjonowania RNA pojedynczych komórek i śledzenia genetycznego, naukowcy z Karolinska Institutet, Uniwersytetu Medycznego w Wiedniu w Austrii i Uniwersytetu Harvarda w USA zidentyfikowali i scharakteryzowali wszystkie populacje komórek w zębach myszy oraz w młodych rosnących i dorosłych zębach człowieka.
„Od komórek macierzystych do całkowicie zróżnicowanych dorosłych komórek byliśmy w stanie rozszyfrować ścieżki różnicowania odontoblastów, które dają początek zębinie – twardej tkance najbliższej miazdze – oraz ameloblastów, które dają początek szkliwu” – mówią ostatni autor badania Igor Adameyko z Wydziału Fizjologii i Farmakologii Karolinska Institutet oraz współautor Kaj Fried z Wydziału Neuronauki Karolinska Institutet. „Odkryliśmy również nowe typy komórek i warstwy komórek w zębach, które mogą mieć wpływ na wrażliwość zębów.”
Niektóre z odkryć mogą również wyjaśnić pewne skomplikowane aspekty układu odpornościowego w zębach, a inne rzucają nowe światło na tworzenie się szkliwa zębów, najtwardszej tkanki w naszym ciele.
„Mamy nadzieję i wierzymy, że nasza praca może stanowić podstawę nowych podejść do stomatologii jutra. W szczególności, może przyspieszyć szybko rozwijającą się dziedzinę stomatologii regeneracyjnej, biologicznej terapii zastępującej uszkodzoną lub utraconą tkankę.”