Summary
Etyka reprezentuje idealną normę, która ma być przewodnikiem dla ludzkiego zachowania. Chociaż stanowi ona cel dla korzyści społecznych, zwykle ma pewne podteksty, które są egoistyczne. Złota Reguła, pochodząca z czasów Mojżesza, uczy nas, by czynić dobro dla innych; choć brzmi to altruistycznie, w ostatecznym rozrachunku powinno przynieść korzyść nam samym. Okazywanie altruizmu swojemu potomstwu ma samolubne konsekwencje, przynajmniej na poziomie genetycznym. Lojalność wobec własnej społeczności, czy narodu, ma wydźwięk egoistyczny. Ale w miarę jak ktoś rozszerza restrykcyjne zasady społecznego zachowania z rodziny na naród i na rasę ludzką, aspekt etyczny wzrasta, a aspekt egoistyczny maleje. Kiedy restrykcyjne zasady społecznego zachowania rozciągają się na całą Ziemię, na biosferę, altruizm staje się przytłaczająco dominującą siłą przewodnią. Poczucie odpowiedzialności za całą społeczność, poczucie dumy z zapewnienia zrównoważonych systemów życia i miłość do pielęgnującej Ziemi – to wszystko staje się kwintesencją altruizmu; to radykalna esencja Etyki Ziemi Aldo Leopolda.