Przyjmowanie cART zgodnie ze wskazaniami wynikającymi z aktualnych wytycznych leczenia HIV obniża ryzyko mięsaka Kaposiego i chłoniaków nieziarniczych oraz wydłuża całkowite przeżycie.
Ryzyko zachorowania na raka płuc, jamy ustnej i inne nowotwory można zmniejszyć poprzez rzucenie palenia. Ponieważ osoby zakażone HIV mają wyższe ryzyko zachorowania na raka płuc, szczególnie ważne jest, aby nie paliły. Pomoc w rzuceniu palenia jest dostępna za pośrednictwem infolinii National Cancer Institute (NCI’s) pod numerem 1-877-448-7848 (1-877-44U-QUIT) i innych zasobów NCI, które są wymienione na stronie Tytoń.
Większa częstość występowania raka wątroby wśród osób zakażonych HIV wydaje się być związana z częstszym zakażeniem wirusem zapalenia wątroby (szczególnie HCV w Stanach Zjednoczonych) niż wśród osób niezakażonych HIV (12, 16). Dlatego osoby zakażone HIV powinny znać swój status w zakresie wirusowego zapalenia wątroby.
W dodatku, jeżeli osoby zakażone HIV mają obecnie wirusowe zapalenie wątroby, powinny omówić z lekarzem prowadzącym opiekę zdrowotną, czy leczenie przeciwwirusowe jest dla nich opcją (9, 16-19). Niektóre leki mogą być stosowane zarówno w terapii supresyjnej HBV, jak i w cART (16).
Ponieważ kobiety zakażone HIV mają wyższe ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy, ważne jest, aby regularnie poddawać je badaniom przesiewowym w kierunku tej choroby. Ponadto Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) kobietom i mężczyznom zakażonym HIV do 26 roku życia. Wytyczne dotyczące badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy, które uwzględniają wyniki testu Pap i testu DNA HPV, ewoluują, a kobiety powinny przedyskutować opcje badań przesiewowych ze swoim lekarzem (20).
Niektórzy badacze zalecają badania przesiewowe w kierunku testu Pap w odbycie w celu wykrycia i leczenia wczesnych zmian, zanim rozwiną się one w raka odbytu (21). Nie jest jednak jasne, czy ten rodzaj badań przesiewowych przynosi korzyści wszystkim osobom zakażonym HIV lub czy leczenie takich zmian zapobiega rakowi odbytu. Te pytania są przedmiotem badania finansowanego przez NCI, zwanego Anal Cancer/HSIL Outcomes Research (ANCHOR) Study. W badaniu tym uczestniczą obecnie mężczyźni i kobiety zakażeni wirusem HIV, którzy zostaną poddani badaniu cytologicznemu odbytu, a następnie losowo przydzieleni do leczenia lub obserwacji (brak leczenia). Celem jest określenie, czy leczenie zmian w odbycie zapobiega rakowi odbytu u osób zakażonych HIV ze zmianami w odbycie.
KSHV jest wydzielany w ślinie, a do przeniesienia wirusa może dojść poprzez głęboki pocałunek, użycie śliny jako lubrykantu w seksie lub poprzez seks oralno-analny. Ograniczenie kontaktu tymi drogami może zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia KSHV.
2.