Heading

Adrienne is een gecertificeerde hondentrainster en voormalig dierenartsassistente die samenwerkt met een aantal van de beste dierenartsen ter wereld.

Hondenrassen met zwemvliezen kunnen zeker een gespreksonderwerp zijn. Hebt u de voeten van uw hond wel eens van dichtbij bekeken? Waarschijnlijk niet van zo dichtbij als je hun gezicht hebt – dat is tenslotte nogal memorabel – maar de poten van een hond zijn ook behoorlijk verbazingwekkende kunstwerken.

Niet alleen zijn hondenvoeten er in vele verschillende vormen, kleuren en maten (soms met een schattig effect, vooral als je een pup hebt met grote poten bij een klein lijf), maar ze geven je hond ook andere informatie over zijn omgeving.

De voeten van je hond stellen je metgezel in staat om op allerlei soorten terrein en oppervlakken te lopen zonder op hun harige billen te vallen. Het geeft ze zintuiglijke informatie over waar ze op lopen en geeft ze tractie. Stelt u zich eens voor dat wij onze voeten op dezelfde manier zouden kunnen gebruiken, zonder dat we voor elke situatie een paar schoenen nodig zouden hebben?

En dan zijn er nog hondenrassen die een extra eigenschap hebben: tenen met vliezen. Wat is daar mis mee? Zijn wezens met zwemvliezen niet meestal dieren die in de buurt van water leven? Interessant genoeg zijn sommige hondenrassen vanwege hun verleden bedoeld om voeten met zwemvliezen te hebben.

Het doel van voeten met zwemvliezen

Verbinding wordt gedefinieerd als de aanwezigheid van verbindend weefsel tussen de tenen van de voet. Het komt voor bij verschillende dieren, zoals eenden en ganzen, die zowel op het land als in het water leven. Zulke zwemvliezen worden gebruikt als roeispanen om door het water te navigeren.

Dus kan men zeggen dat zwemvliezen een optimaal compromis bieden tussen voortbeweging in het water en op het land.

Nu zult u uw hond natuurlijk niet zien waggelen als een eend of andere watervogels als ze op het land zijn, en dat komt omdat ze niet op dezelfde manier zijn gebouwd.

Honden zijn in de eerste plaats terrestrische, cursorische dieren en dus werkt hun lichaam om ze zo snel mogelijk over land te krijgen. Amfibische dieren, zoals eenden en ganzen, zijn daarentegen bedoeld om zowel op het land als in het water te leven en zijn daarom gezegend met dikkere, bredere poten met zwemvliezen, waarmee ze zich op nat terrein, zoals modder, kunnen voortbewegen en zich door het water kunnen voortbewegen.

Nu wil dat niet zeggen dat eenden en ganzen (en andere dieren zoals kikkers) zich net zo behendig kunnen voortbewegen als uw hond. Ze hebben immers niet de grijpkracht of het vermogen dat uw pup heeft wanneer hij zich door het gras voortbeweegt of een heuvel beklimt.

Maar dankzij selectief fokken (want laten we eerlijk zijn, mensen zijn altijd op zoek naar de beste eigenschappen in hun hondachtige metgezellen!), kunt u sommige honden zien met een aangepaste versie van gespreide tenen.

Het is de moeite waard om te vermelden dat alle honden een membraan hebben dat hun tenen verbindt – net zoals mensen een membraan hebben tussen hun vingers en tenen. Dit bindweefsel zorgt ervoor dat ze een betere tractie hebben, waardoor ze zich snel door sneeuw kunnen voortbewegen zonder vast te lopen. Bij sommige honden reikt deze webbing echter verder dan de tenen.

Selectief fokken

Net als de vele andere eigenschappen die mensen wenselijk hebben gevonden in hun honden, hebben sommige mensen een meer uitgesproken webbing in hun pups gefokt, hoewel deze eigenschap niet echt opzettelijk is geselecteerd – het kwam gewoon “mee voor de rit,” om het zo maar te zeggen.

Laten we eens kijken naar een aantal van de meest voorkomende rassen met zwemvliezen en wat het nut is van deze extra verbetering, maar voordat we daar aan beginnen, wist u dat alle embryo’s (mensen en honden) van meet af aan beginnen met zwemvliezen? Hier volgt een korte samenvatting van evolutie 101.

Geprogrammeerde celdood

Het is duidelijk dat we allemaal zijn geschapen met vliezen tussen onze tenen, maar soms worden de vliezen op cellulair niveau uitgeschakeld als ze niet nodig zijn – een proces dat bekend staat als apoptose, ook wel eenvoudig geprogrammeerde celdood genoemd.

“In de vroege stadia is het dus het eenvoudigst om de huid gelijkmatig te vormen, maar eenmaal gevormd moet het teveel aan huid op de een of andere manier worden verwijderd,” legt wetenschapper Bridge op Quora uit.

Dit proces doet zich voor bij allerlei gewervelde diersoorten waarvan bekend is dat ze vinger- of teenvormige tenen hebben. Minder apoptose leidt tot meer webben tussen de vingers. Het is fascinerend om te zien hoe dit proces bij bepaalde dieren en hondenrassen kan worden “veranderd”!

De gemeenschappelijke kenmerken die je zult zien, ongeacht of de honden op deze lijst groot of klein, pluizig of ruwharig zijn, is dat ze allemaal meestal hun mensen helpen met specifieke watertaken.

Wij kunnen er met een gerust hart van uitgaan dat geen mens ooit zijn waterhonden heeft geselecteerd op de mate waarin de huid tussen hun tenen was ontwikkeld; maar wat hij wel doet is het behouden en fokken van die individuen die beter jagen of het best gewond wild apporteren, en dus selecteert hij onbewust honden met voeten die iets beter gevilt zijn.

– Charles Darwin

Hondenrassen Met Gespreide Voeten

Hier volgt een lijst van hondenrassen met gespreide voeten. Nogmaals, een verduidelijking: Webbing in dit geval verwijst naar de meer uitgebreide bindweefsel gezien in een aantal hondenrassen selectief gefokt om te werken in het water. De webbing, dus, strekt zich meer uit naar het einde van de tenen.

Want alle honden hebben een vleugje webbing tussen hun tenen, deze rassen zijn specifiek gefokt om in het water te werken en daarom heeft de natuur deze eigenschap laten toenemen.

Doorgaans moeten voeten om te zwemmen groot zijn en met overtollige huid tussen de tenen. Deze kenmerken zorgen voor een groter gebied om tegen het water te duwen, terwijl ze de honden ook helpen om door het wad te lopen, wijzen Edward M Gilbert Jr., en Thelma R Brown in het boek: K-9 Structure & Terminologie.

Portugese waterhonden

De harige pups met een krullende vacht en zwemvliezen zijn slechts een van de vele rassen die zijn gefokt om in het water te werken.

De taak van dit ras bestond uit het helpen van vissers bij het verzamelen van vis in de netten van de vissers. Niet alleen hielpen ze bij het verzamelen van de vis in de netten (denk aan een kudde mentaliteit), ze konden ook kapotte netten en apparatuur terughalen.

Daarnaast traden ze ook op als koeriers van schip naar schip, of schip naar de wal. Tussen de werkzaamheden door, reden Portugese Waterhonden mee in vissers trawlers die hen van de Atlantische wateren van Portugal naar de wateren voor de kust van IJsland brachten, waar ze assisteerden bij het vissen op kabeljauw.

Om ze te helpen bij het werken in koude, ijzige wateren, werden ze traditioneel gekapt in een leeuwenkapsel. Deze traditionele snit helpt de eerste schok van het springen in koud water te verminderen, terwijl het warmte geeft aan de vitale delen van de hond.

De achterhand werd geschoren om een vloeiender beweging van de achterpoten en de krachtige, roer-achtige staart mogelijk te maken. In 1991 werden hun voeten beschreven als met webben gemaakt van zachte huid, goed bedekt met haar en reikend tot de teentoppen.

In het Portugees staat dit ras bekend als cão de água wat letterlijk “hond van het water” betekent.”

Poedel

Hier is er een die je misschien zal verbazen. De meeste mensen die over een poedel horen, denken meteen aan hun soms overdreven kapsels en kaalgeschoren torso’s, maar deze honden werden oorspronkelijk gefokt voor de eendenjacht.

Zelfs hun naam zegt het al: Het woord poedel komt van het Duitse woord Pudeln, wat “spetteren” betekent. Hoewel beweerd wordt dat het de nationale hond van Frankrijk is, verduidelijkt de Amerikaanse Kennel Club dat de poedel eigenlijk uit Duitsland afkomstig is.

Hun krullende, vochtbestendige gedrag werkt als een wollen trui in vochtige omstandigheden. Net als bij de Portugese waterhond, is er een geloof dat de poedel’s fancy vacht clips zijn afgeleid van de traditionele werk clips, die oorspronkelijk bedoeld waren om warmte te geven aan hun gewrichten wanneer deze honden werden ondergedompeld in koud water. De rest van het lichaam werd geschoren om minder weerstand in het water te produceren.

Net als andere honden die gefokt zijn om in het water te werken, zijn poedels uitgerust met voeten met zwemvliezen, waardoor ze behendige zwemmers zijn en ook in staat zijn om op modder te lopen.

Otterhond

Zoals de naam waarschijnlijk al doet vermoeden, werden deze pluizige honden (ze wegen tussen de 80 en 115 pond) gefokt om jagers te helpen bij het opsporen van en jagen op otters, maar als je naar dat gezicht kijkt, snap ik niet hoe je je kunt voorstellen dat ze achter iets anders aan zouden willen dan een bal.

Als je deze honden nog nooit hebt gehoord of gezien, voel je dan niet slecht. Otterhonden zijn niet erg populaire honden, sterker nog, dit Britse hondenras staat op de Kwetsbare Inheemse Rassenlijst met slechts zo’n 600 exemplaren wereldwijd.

Deze honden zijn gezegend met een vette, ruige dubbele vacht en forse zwemvliezen. Charles Darwin beweert: “Van Engelse otterhonden wordt gezegd dat ze voeten met vliezen hebben: een vriend onderzocht voor mij de voeten van twee, in vergelijking met de voeten van sommige harriers en bloedhonden; hij vond de huid variabel in omvang bij allen, maar meer ontwikkeld bij de otterhonden dan bij anderen.”

Er wordt ook gezegd dat deze honden een krachtige neus hebben die in staat is om geuren in de modder en het water gedurende een langere periode op te sporen.

Newfoundland

Deze grote knuffelbeestjes komen oorspronkelijk uit Canada en werden gefokt om vissers te helpen in de ijskoude winterwateren van Newfoundland, Canada. Hier werden ze vaak gebruikt om visnetten te trekken en karren en andere uitrusting op te slepen.

Daar komt nog bij dat Newfoundlands een natuurlijke neiging vertonen om mensen uit het water te redden en daarom kunnen ze ook vrij gemakkelijk worden opgeleid tot badmeester om zwemmers in nood te redden.

Hun tenen met zwemvliezen helpen bij deze taak en zorgen voor een maximale voortstuwing, terwijl hun staart als roer fungeert en hun grote harige vacht een bonus is.

Interessant is dat dit ras een andere zwemslag gebruikt dan de gewone hond. In plaats van het gewone hondje te peddelen, beweegt de Newfoundland zijn poten in een neerwaartse beweging, wat krachtigere slagen oplevert.

Nova Scotia Duck Tolling Retriever

Gelijk aan hun Newfie-vrienden helpen deze honden hun baasjes niet alleen bij de eendenjacht (zoals hun naam al doet vermoeden), maar helpen ze ook bij het lokken van de eenden, zodat ze binnen het bereik van hun mensen komen.

Hun stijl is vrij uniek: om watervogels binnen schotafstand te lokken, zullen deze honden zich bezighouden met “tolling,” een gedrag dat geleend is van vossen. Het komt erop neer dat ze gaan ravotten en spelen in de buurt van het water, wat de nieuwsgierigheid van eenden en ganzen opwekt, die dan komen kijken.

Eenmaal dicht genoeg, schiet de jager, en de toller wordt dan gebruikt om de neergehaalde vogels terug te halen. Nogal een slimme techniek, nietwaar?

De rasstandaard vraagt om voeten met sterke zwemvliezen, licht ovaal, middelgroot en dicht, met goed gewelfde tenen en dikke voetzolen. Er wordt ook verwacht dat ze een waterafstotende dubbele vacht hebben, waardoor ze geschikt zijn voor het werk in koude, ijzige wateren. Een liefde voor water komt van nature voor bij dit ras dat vaak wordt aangezien voor een kleine golden retriever.

Er is al opgemerkt dat honden verschillen in de mate waarin hun voeten zwemvliezen hebben. Bij honden van het Newfoundland ras, die bij uitstek aquatisch zijn in hun gewoonten, reikt de huid volgens Isidore Geofrroy, tot aan de derde vingerkootjes, terwijl het bij gewone honden slechts tot de tweede reikt.

– Charles Darwin, The Variation of Animals and Plants Under Domestication, Volume 1

Chesapeake Bay Retriever

Deze pups houden zich op aan de oostkust van de VS (Chesapeake Bay) en werden gebruikt om in het koude water op eenden te jagen terwijl ze dankzij hun vacht warm bleven.

Het spreekt voor zich dat van deze honden werd verwacht dat ze behoorlijk veerkrachtig waren, vaak werkend onder de meest ongunstige weersomstandigheden, waarbij ze soms zelfs ijs moesten breken tijdens het apporteren.

De Amerikaanse Kennel Club verwacht van dit ras dat ze “goed gevlochten-haar voeten van goede grootte hebben met tenen die goed afgerond zijn en dicht bij elkaar staan.” De achterhand moet bijzonder krachtig zijn om de stuwkracht voor het zwemmen te leveren. De harde bovenvacht is olieachtig terwijl de ondervacht wollig is om te voorkomen dat het koude water de huid van de Chesapeake bereikt en om te helpen bij het snel drogen.

De Amerikaanse Kennel Club benadrukt verder dat de vacht van een Chessie het water moet weerstaan op een vergelijkbare manier als de veren van een eend dat doen. Als je de vacht schudt nadat hij uit het water komt, mag hij helemaal geen water vasthouden, maar alleen vochtig zijn. De liefde voor water moet zo sterk aanwezig zijn dat het wordt vermeld onder het verwachte temperament voor dit ras.

Labrador Retriever

Misschien wel de meest voor de hand liggende op de lijst, Labrador retrievers werden gefokt om van alles en nog wat op te halen (vis, visnetten, watervogels, enz.), en het spreekt voor zich dat de meeste Labradors van water houden.

Deze honden werden aangeduid als de “koning der retrievers.” Ze worden beschreven als krachtige en onvermoeibare zwemmers die in staat zijn om de koudste wateren gedurende langere perioden te verdragen.

Ze stonden bekend om hun rustige werk naast jagers, kijkend naar vogels die op de grond vallen en ze met een zachte bek af te leveren, zonder het vlees te vernietigen dat bedoeld was om op tafel te worden gebracht.

Deze honden zijn hondachtige zeemeerminnen, uitgerust met voeten met zwemvliezen, een otterachtige staart (die als een krachtig roer dient) en een licht olieachtige, waterafstotende vacht (die bescherming biedt tegen water, kou en alle soorten bodembedekking).

Duitse ruwharige pointer

Deze sportieve jongens werden, net als veel andere op deze lijst, gefokt om te jagen op verschillende soorten watervogels. Met zijn zwemvliezen en slanke bouw, is dit ras een van de beste zwemmers van het hondenrijk.

De Amerikaanse Kennel Club verwacht dat deze honden ronde voeten hebben die zwemvliezen hebben en hoog gewelfd zijn met de tenen dicht, voetzolen dik en hard, en nagels sterk en vrij zwaar. Hun vacht moet weerbestendig en waterafstotend zijn, zodat de honden beschermd zijn bij het werken in zware dekking of in koud water.

Amerikaanse Water Spaniel

Deze lieve hondjes werden gefokt om het ijskoude water en de moerassige oevers van het Grote Merengebied in de VS aan te kunnen. Zoals de naam al doet vermoeden, komen deze honden oorspronkelijk uit de Verenigde Staten. Ze werden ontwikkeld in de staat Wisconsin tijdens de 19e eeuw.

De Amerikaanse Water Spaniel wordt beschreven als een allround jachthond, gefokt om watervogels te apporteren uit skiff of kano’s. Liefhebbers van dit ras beweren dat ze zwemmen als zeehonden, en dit is te danken aan hun lichaam gebouwd voor de taak.

De tenen worden beschreven als zijnde dicht gegroepeerd, met zwemvliezen en goed gewatteerd. De vacht is voorzien van een ondervachtlaag om voldoende dichtheid en bescherming tegen weer en water te bieden.

Ierse waterspaniël

Dit ras werd populair vanwege zijn vermogen om in het koude water van de Noordzee apporteerslagen uit te voeren. Deze hond, afkomstig uit Ierland, werd selectief gefokt om watervogels te apporteren met een onstuimige gretigheid. Ze zijn zelfs in staat om onder water te duiken!

Deze honden moeten stevige achterhand hebben, zodat ze aandrijving en kracht leveren tijdens het zwemmen. Hun diepe borstkas zorgt in plaats daarvan voor stabiliteit. Hun staarten zijn naakt en werken als roeren terwijl ze zwemmen. Hun voeten zijn groot en gesingeld om spreiding mogelijk te maken, waardoor ze bijzonder geschikt zijn voor watervisserij in moerassig terrein.

Andere rassen met gesingelde voeten

Gesingelde voeten waren niet alleen nuttig voor honden die werden gefokt voor het werken in het water. Verschillende andere hondenrassen hebben voeten met zwemvliezen voor andere doeleinden.

• Dachshunds staan er ook om bekend voeten met zwemvliezen te hebben. Deze honden werden selectief gefokt om te jagen op dassen en andere tunnel dieren, en hun webbed voeten hielp hen graven door het vuil als ze op de jacht.
• Redbone coonhounds hebben een aantal webbing die nuttig is wanneer ze waden door modderige moerassen.
• Zelfs Siberische husky’s hebben een beetje webbed voeten om hen te helpen lopen door sneeuw en ijs door het vergroten van hun oppervlakte en voorkomen dat ze zinken in-soort van sneeuwschoenen.
• Akita’s hebben ook wat webbing zodat ze op sneeuw kunnen lopen door hun gewicht effectiever te verdelen.

• Encyclopedia of K9 Terminology, door Edward M. Gilbert, Jr, Patricia H. Gilbert – 2013
• The Variation of Animals and Plants Under Domestication door Charles Darwin – 1876
• Delphi Complete Works of Charles Darwin (Illustrated)door Charles Darwin
• DogDiscoveries.com, Dog Breeds With Webbed Feet
• K-9 Structure & Terminology door Edward M Gilbert Jr, en Thelma R Brown
• “Apoptosis,” door John W. Kimball, in Kimball’s Biology Pages (CC BY 3.0).
• Khan Academy, Ontwikkelingsbiologie, Apoptosis

Deze inhoud is nauwkeurig en waarheidsgetrouw naar het beste van de auteur’s kennis en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.

© 2020 Adrienne Farricelli

Adrienne Farricelli (auteur) op 02 januari 2021:

Dank u, deze ‘hondachtige zeemeerminnen’ zijn heel fascinerend!

Devika Primić uit Dubrovnik, Kroatië op 29 december 2020:

alexadry De meest interessante en informatieve hub die ik ben tegengekomen over hondenrassen en webbedvoeten. U hebt mijn kennis over de rassen van honden en van webbed voeten verbeterd. De doeleinden zijn ongelooflijk in detail en het meest fascinerend.

FlourishAnyway uit USA op 28 december 2020:

Wat een fascinerend artikel. Ik was me niet bewust van webben en hondenpoten. Ik heb genoten van het lezen over elk type hond. Bedankt voor deze informatie!

Sp Greaney uit Ierland op 28 december 2020:

Ik heb nog nooit gehoord dat sommige hondenrassen poten met singels hebben. Maar het verklaart wel waarom sommige hondenrassen tegenwoordig beter in het water zijn dan andere.

De lijst van honden die genoemd worden die in het water werken was zo interessant. Ik heb dat nog nooit eerder gehoord in hun achtergrond over waarom ze van het water zouden houden.

Pamela Oglesby from Sunny Florida on December 27, 2020:

Dit is een zeer interessant artikel. Ik wist dat sommige honden zwemvliezen hadden, maar ik wist lang niet alle informatie die je hebt gegeven. Ik wist niet dat we allemaal voeten met zwemvliezen hadden, en dat is heel interessant. Geweldig artikel!

Peggy Woods uit Houston, Texas op 27 december 2020:

Jouw artikel over zwemvliezen bij honden is erg interessant. Ik was niet bekend met een aantal van de rassen die u noemde. Bedankt voor het toevoegen van foto’s van elk van hen.