1990-2000: Girl’s Tyme en Destiny’s ChildEdit
Toen LaTavia acht jaar oud was, deed ze auditie om rapper en danseres te worden in een lokale meidengroep en was een van de vele geselecteerde meisjes. Bij deze auditie ontmoette ze Beyoncé Knowles, en de twee werden beste vriendinnen. Zingend en dansend met andere jonge meisjes, maakten LaTavia en Beyoncé een video voor een nummer genaamd “One Time”, wat er bijna toe leidde dat ze een duo werden. LaTavia ontmoette vervolgens Kelly Rowland op de lagere school. Nadat ze Rowland had horen zingen, zei LaTavia tegen haar dat ze voor de groep moest gaan, wat ze ook deed. In eerste instantie zong LaTavia niet vanwege haar verplichtingen als rapper en danseres, maar daarna kreeg ze zangles en begon ze te zingen op lokale evenementen. LaTavia kreeg haar doorbraak toen ze meedeed aan de zangwedstrijd TV show Star Search, samen met Beyoncé, Kelly, Tamar Davis en LaTavia’s nichtjes Nikki en Nina Taylor. De groep, die toen Girl’s Tyme heette, was er kapot van toen ze de competitie verloor van Skeleton Crew. Beyonce’s vader Mathew Knowles begon de groep te managen en veranderde de line-up, waardoor de groep werd gereduceerd tot een kwartet, bestaande uit LaTavia, Beyoncé, Kelly, en Beyoncé’s lagere school vriendin LeToya Luckett. De groep onderging ook verschillende naamsveranderingen: The Dolls, Something Fresh, Cliché, en Destiny.
In 1995 tekenden ze bij Elektra Records, maar werden later van het label gehaald. D’wayne Wiggins begon al snel te werken aan muziek met de groep, en tekende ze kort bij Grass Roots Entertainment. Het door Wiggins geproduceerde nummer “Killing Time” werd opgenomen op de Men in Black soundtrack. Na veel training om klaar te zijn voor de muziekindustrie, werden ze in 1997 getekend door Columbia Records onder de naam Destiny’s Child met Knowles als leadzangeres, Rowland als tweede leadzangeres, en Roberson en Luckett als achtergrondzangeressen. Roberson was de alt, die de lage noten toevoegde, en Luckett was de sopraan, die de hoge noten toevoegde aan de harmonie van de groep. Roberson werd aangewezen als de woordvoerder van de groep. Begin 1998 bracht Destiny’s Child hun zelfgetitelde debuutalbum Destiny’s Child uit. De singles waren “No, No, No” met Wyclef Jean en “With Me”. Roberson is te horen rappen in het nummer “Illusions”. Later in 1998 werd hun nummer “Get on the Bus” featuring Timbaland (dat in Europa als single werd uitgebracht) opgenomen op de Why Do Fools Fall in Love soundtrack.
In 1999 bracht Destiny’s Child hun tweede album The Writing’s on the Wall uit. Het werd een van de best verkopende albums van een vrouwengroep en kreeg acht keer platina in de VS. Het album bevat vier hitsingles, “Bills, Bills, Bills”, “Bug a Boo”, “Say My Name”, en “Jumpin’, Jumpin'”. LaTavia kreeg ook een co-writing bijdrage meer op dit album dan hun eerste. Roberson speelde lead op twee nummers: “Sweet Sixteen” en “Where’d You Go”. Daarnaast zong ze lead op het nummer “Can’t Help Myself” dat alleen werd uitgebracht op de Houston Edition van het album. Eind 1999, in het midden van het succes van The Writing’s on the Wall, probeerden Roberson en Luckett een derde bemiddelaar in te schakelen om samen te werken met hun manager Mathew Knowles, maar al snel hadden ze geen contact meer met Knowles. Toen de video van “Say My Name” in februari 2000 uitkwam, hoorde het duo dat ze waren vervangen door Michelle Williams en Farrah Franklin, wat leidde tot verschillende rechtszaken met als resultaat dat Roberson en Luckett recht hadden op royaltycheques van de vorige albums die ze met de groep hadden gemaakt.
Tijdens haar deelname aan Destiny’s Child verscheen LaTavia in muziekvideo’s voor artiesten als Jagged Edge. Roberson trad met de groep op in liveshows, toerde als openingsact op TLC’s FanMail Tour, en won prijzen als Soul Train Music Awards. Ze acteerde ook in tv-shows als Smart Guy en de film Beverly Hood naast de andere leden.
2001-2003: AnjelEdit
Na de breuk wonnen Roberson en Luckett twee Grammy’s voor hun bijdrage aan Destiny Child’s “Say My Name”. Daarna vormden ze een groep genaamd Anjel met twee andere meisjes, Naty Quinones en Tiffany Beaudoin. In 2000 had Linda Casey, de moeder van Jagged Edge’s Brian en Brandon Casey, een talentenjacht gehouden in Connecticut. Deze wedstrijd zou het nieuwste lid van de groep, Natasha Ramos, bepalen. Vanwege persoonlijkheidsverschillen verliet Ramos de groep. Voordat ze de groep verliet, stelde ze hen voor aan Naty Quinones, die auditie deed en aan de groep werd toegevoegd. In februari 2001 woonde Anjel de Grammy’s bij. Later dat jaar werd Tiffany Beaudoin aan Anjel voorgesteld door een wederzijdse vriend, en kwam erbij na een auditie. Ze namen een 22-track demo op, en waren van plan hun album, Heavenly, uit te brengen met de hulp van Jagged Edge. Ze verschenen ook in de videoclip voor Jagged Ege’s “Where the Party At” remix. De groep maakte één live-optreden in 2001 op Good Day, NY; waar ze spraken over het album waar ze aan werkten en een deel van hun nummer “Missing You” zongen. De productiemaatschappij die de groep onder zijn hoede had viel door de mand en de leden gingen ieder hun eigen weg.
Hun label was 581 Entertainment, gerund door Jagged Edge onder So So Def Recordings, toen het nog onder Columbia viel. So Def eigenaar Jermaine Dupri’s beslissing om Columbia te verlaten veroorzaakte problemen met 581 Entertainment. Voorafgaand aan Dupri’s verhuizing, was Anjel’s project op schema om uitgebracht te worden. De leden besloten zich te richten op individuele projecten terwijl de groepszaken werden afgehandeld. In 2003 ging de platenmaatschappij failliet en de groep ging uit elkaar. De groep bracht Heavenly nooit uit en ging uit elkaar, voordat ze een volledig album hadden opgenomen. De tracks lekten later uit op het internet.
2004-2011: Persoonlijke inspanningen en solocarrièreEdit
In 2005 werd LaTavia uitgenodigd om Kandi te vervangen in de groep Xscape, maar sloeg de kans af vanwege haar prioriteit om thuis in Houston voor haar gezin te zorgen.
In juli 2006 werd door LaTavia zelf bevestigd, dat ze sinds maart 2006 in het geheim haar debuutalbum aan en uit aan het opnemen was geweest. Ze werkte samen met producers als Scott Storch en hoopte in de toekomst samen te werken met de Houston rappers Mike Jones en Slim Thug, maar was er snel bij om erop te wijzen dat het in geen geval een poging was om het succes van voormalig bandgenoot LeToya Luckett te evenaren. Haar album ‘Black Summer’s Night’, een mix van hiphop meets jazz en soul, met hulp van Swizz Beatz, Polow da Don, en André 3000 van Outkast, zou ergens in 2009 verschijnen. Helaas is ze er nooit in geslaagd dit album af te maken, dus het is nooit uitgebracht.
In 2007 verschenen LaTavia en de andere voormalige leden LeToya Luckett en Farrah Franklin in de tv-serie Boulevard of Broken Dreams, waarin ze hun kant van het verhaal vertelden over wat er gebeurde tijdens hun tijd bij Destiny’s Child.
In 2008 speelde LaTavia in het toneelstuk Those Jeans. Het werd beschreven als “een echt goed geschreven liefdesverhaal, over een mode-ontwerper en een high fashion fotograaf, op zoek naar liefde op alle verkeerde plaatsen”. Het liep van 18 april 2008 tot 12 juli 2008.
In 2009 was LaTavia te horen in het nummer “Swagga Check” van Young Sween op zijn album The Goodie Room, uitgebracht door Fleet Street Records; het nummer werd op iTunes abusievelijk “Holdin on to You” genoemd.
In 2010 verscheen LaTavia in The Real Housewives of Atlanta waarin ze sprak met haar toenmalige advocate Phaedra Parks. Tijdens deze aflevering sprak Roberson over hoe ze omging met alcoholproblemen en in de problemen kwam met de wet voor een DWI.
2013-2015: R&B Divas, toneelstukken en moederschapEdit
In 2013 speelde LaTavia de hoofdrol in J.F. Bailey’s toneelstukken How to Love en Not My Family. In datzelfde jaar werd ze voor het eerst moeder. In 2014 werd Roberson toegevoegd aan de hoofdcast van R&B Divas: Atlanta seizoen 3, en haar belangrijkste verhaallijn omvatte dat ze bang was om te zingen in de show, omdat ze voelde dat ze er niet klaar voor was, ondanks dat de show R&B Divas heette. Seizoen 3 van R&B Divas bestond uit elf afleveringen met LaTavia in de hoofdrol (inclusief de reünie shows). Om R&B Divas te promoten, verscheen ze in mei 2014 in de Wendy Williams Show. In 2015 kondigde Roberson aan dat ze in de haarbusiness was gestapt met Luxury Hair Direct, dat gespecialiseerd is in hairextensions. Ook raakte ze betrokken bij het goede doel ‘Saving Our Daughters’.
2016-heden: Web-series, films, terugkeer naar muziek, sportEdit
In 2016 begon Roberson een online YouTube-gebaseerde serie genaamd ‘The Online Diary of LaTavia Roberson.’
In 2017 maakte ze haar filmdebuut als actrice in de horrorfilm But Deliver Us from Evil, met Eric Roberts in de hoofdrol. Ze verscheen ook in twee extra films Dirty South House Arrest en The Hills. In het voorjaar van 2017 bevestigde LaTavia dat ze haar autobiografie, I Am LaTavia, gaat uitbrengen, die ze omschreef als een memoires voor haar fans. Ze raakte verwikkeld in een vete met People Magazine nadat ze beweerden dat ze haar interview online verkeerd citeerden en verkeerd weergaven. Roberson bracht haar eerste nummer als soloartiest, “Best Time of Your Life”, dat een EDM-track is, uit op 23 juni 2017. In november 2018 richtte ze Roberson Sports Management op, met plannen om opkomende boksers te vertegenwoordigen. Roberson lanceerde ook een bokstijdschrift genaamd Slugfest Magazine. Het eerste nummer, met Roy Jones Jr., werd gepubliceerd in maart 2019.