Ik vermoed dat ik een beetje laat ben op het gebied van gekonfijte noten. Ik wil nooit ‘uit’ zijn met de nieuwe rages. Wie hou ik voor de gek? Natuurlijk wel, maar je kunt niet overal bij zijn.
Ik was vorige week bij Costco en zag een grote zak pecannoten voor maar $5,99 en ik kon het niet laten. Ik dacht dat zelfs als ze niet geweldig waren, ik ze in het donker onder de trap kon opeten. Eerst probeerde ik gekonfijte pecannoten met kaneelsuiker en ze waren voortreffelijk.
Mijn vriendin Carol is niet dol op zoetigheid, dus toen ze zei: “Wat eet jij??” met een zeer vragende ‘waar is de mijne’-blik, vertelde ik haar dat het gekonfijte noten met kaneelsuiker waren en ze zei nee dank je. Meer voor mij dacht ik!
Toen leunde ze voorover en pakte er een paar en zei: “Deze zijn echt lekker, zijn er nog meer?” Ik zei dat ze in de keuken stonden en toen ging ze op weg om een schaal vol noten te halen.
Ik zou jullie foto’s willen laten zien van de eerste poging om de gekonfijte noten te maken, maar helaas hebben we ze allemaal opgegeten!
Vandaag was ik in de koelkast op zoek naar iets en ik zag de ahornsiroop naar me terugstaren en dacht dat ik misschien eens pecannoten met een boterachtig ahornglazuur zou kunnen proberen. Deze zijn nog lekkerder dan de kaneelsuiker-noten!
Toen ik jong was, zaten mijn ouders in een kerkgroep waar ze eens per maand bij elkaar thuis kwamen en als de religieuze discussies voorbij waren (die duurden nooit erg lang) probeerde de gastvrouw alle andere vrouwen te overtreffen. Ze zouden het allemaal hebben ontkend, maar ik keek elke keer vanaf de trap, op mijn buik, met mijn gezicht naar beneden en gluurde door de balustrade naar de woonkamer.
Mama maakte thuis geroosterde noten en een van de mannen in de groep ging altijd vlak bij de schaal met noten zitten. Op een dag, vlak voordat de gasten arriveerden, verplaatste ik de schaal met noten naar de andere kant van de kamer. Ik besloot dat deze man niet al MIJN noten *weer* zou opeten. Weet je nog dat je zulke domme dingen deed? Toen ik de trap af gluurde, vroeg hij of hij met een andere gast mocht ruilen, omdat hij een steviger rugleuning op zijn stoel nodig had. Het was ook naast de schaal met noten! Alle noten weer weg.
Ik weet zeker dat als ik deze geglazuurde gekonfijte pecannoten zou neerzetten, mensen stoelendans zouden doen om maar naast de schaal te mogen zitten. Zo lekker zijn ze. Ik heb ze een beetje roze zout gegeven toen ze uit de oven kwamen en toen vond ik ze nog lekkerder.
- 2 kopjes gepelde pecannoothelften
- 2 eetlepels gezouten boter
- 2 eetlepels verpakte bruine suiker
- 2 eetlepels echte ahornsiroop (het zou een belediging voor de goede noten zijn om nep ahornsiroop te gebruiken)
- Verwarm de oven voor op 180C/350F
- Zet een kleine pan op matig vuur en voeg de boter, suiker en ahornsiroop toe.
- Roer tot het aan de kook komt en gooi er dan de noten bij.
- Kook nog ongeveer 3 minuten en stort de noten dan op een met bakpapier of een silpat beklede bakplaat (ik gebruikte het papier)
- Spreid de noten in een enkele laag en plaats ze 6-8 minuten in de oven. Na 5½ minuut heb ik de noten omgeroerd en ervoor gezorgd dat ze een enkele laag vormden en heb ik ze nog 2½ minuut gebakken.
- Haal ze uit de oven en laat ze afkoelen. Ze zullen droog, zoet en manderig zijn en perfect voor gasten of voor jezelf.