River Styx Door Michael Dawson
De Styx (Oudgrieks: Στύξ), (“Haat, Verafschuw”) is de rivier van heilige eed en haat in de Griekse mythologie die de grens vormde tussen de Aarde en de Onderwereld (vaak Hades genoemd, wat ook de naam is van de heerser van dit domein). De rivieren Styx, Pyriphlegethon, Akheron, en Kokytus komen alle samen in het centrum van de onderwereld op een groot moeras, dat ook wel eens de Styx wordt genoemd. De belangrijke rivieren van de onderwereld zijn Lethe, Eridanos, en Alpheus.
De goden waren gebonden aan de Styx en zwoeren er eden op. De reden hiervoor is dat Styx, de najade van de rivier de Styx, tijdens de Titanomachy de kant van Zeus koos. Na de oorlog beloofde Zeus dat elke eed op haar gezworen zou worden. Styx, Zeus zwoer Semele te geven wat ze maar wilde en was vervolgens verplicht deze belofte na te komen toen hij tot zijn afschuw besefte dat haar verzoek tot haar dood zou leiden. Ook Helios beloofde zijn zoon wat hij maar wilde, wat ook resulteerde in de dood van de jongen. Volgens sommige versies had Styx wonderbaarlijke krachten en kon hij iemand onkwetsbaar maken. Volgens één overlevering werd Achilles er in zijn kindertijd in gedompeld, waardoor hij onkwetsbaar werd, met uitzondering van zijn hiel, waaraan zijn moeder hem vasthield. Dit is de bron van de uitdrukking Achilles’ hiel’, een metafoor voor een kwetsbare plek.
Styx was vooral een functie in het hiernamaals van de Griekse mythologie, en vergelijkbaar met het gebied van de Hel in teksten als The_Divine_Comedy en “Paradise Lost”. De veerman Charon zou de zielen van de pas gestorvenen over deze rivier naar de onderwereld hebben vervoerd, hoewel het in de oorspronkelijke Griekse en Romeinse bronnen, en ook in Dante, de rivier Acheron was die Charon bevaren had. Dante plaatste Phlegyas boven de Styx en maakte er de vijfde cirkel van de Hel van, waar de boosaardige en nukkige worden gestraft door voor eeuwig in het modderige water te worden verdronken, waarbij de boosaardige elkaar bevechten.
In de oudheid geloofden sommigen dat het plaatsen van een muntje in de mond van de overledene zou helpen de tol te betalen voor de veerboot die zou helpen de rivier de Acheron over te steken en die naar de ingang van de onderwereld zou leiden. Als iemand de tol niet kon betalen, zou hij nooit de rivier kunnen oversteken. Dit ritueel werd uitgevoerd door de familieleden.
De variant in de spelling Stix werd soms gebruikt in vertalingen van het Klassiek Grieks van vóór de 20e eeuw. Met het bijvoeglijk naamwoord stygisch werd nu alles bedoeld wat donker, troosteloos en troebel was.
Gallery
Voeg een foto toe aan deze gallerij