De ureumademtest (UBT) wordt algemeen beschouwd als een eenvoudige, niet-invasieve en nauwkeurige test om Helicobacter pylori (H. pylori) infectie aan te tonen. Het principe van de test is eenvoudig. Het oraal toegediende ureum, isotopisch gelabeld met 14C of 13C, wordt gehydrolyseerd door het enzym urease van H. pylori en *CO2 wordt via de adem uitgeademd. Hoewel de stralingsblootstelling te verwaarlozen is (3*10(-6) Sv), verdient de test met de stabiele isotoop 13C de voorkeur. Sinds de eerste beschrijving van de test in 1987 zijn er vele verfijningen beschreven. De meeste studies maken melding van gevoeligheids- en specificiteitscijfers tussen 95-100% voor beide. Een uniform testprotocol met betrekking tot het testmeel, de geschikte dosis 13C-ureum, het aantal te nemen ademstalen, … zou ideaal zijn. Maar vandaag is het beter te streven naar een validatie en een bepaling van afkapwaarden voor elk protocol op zich. De belangrijkste indicatie voor UBT is de bevestiging van een succesvolle uitroeiing. Om vals-negatieve resultaten te vermijden, moet de test 4 tot 6 weken na het einde van de behandeling en 5 dagen na het stopzetten van de zuuronderdrukkende medicatie worden uitgevoerd. De test is ook een ideaal middel om op infectie te controleren wanneer bij endoscopie een ulcus wordt aangetroffen, maar geen biopsiemonsters kunnen worden genomen vanwege de behandeling met anticoagulantia. Meestal is serologie de eerste keuze om epidemiologisch onderzoek te verrichten, maar UBT is een goed alternatief en bovendien geeft het een idee van de aanwezigheid van actieve infectie. De rol van niet-invasieve tests, d.w.z. UBT en serologie, in de primaire diagnose van H. pylori is meer omstreden. Vragen zoals wie de test zal uitvoeren (huisarts of gastro-enteroloog), wat de leeftijdsgrens is, hoe de follow-up moet worden georganiseerd, wat de kosten-batenverhouding is, … blijven nog steeds bestaan. Al deze vragen moeten verder geëvalueerd worden op hun invloed op de klinische besluitvorming, niet alleen in het algemeen, maar ook meer specifiek voor de Belgische situatie.
Concluderend: 1. De 13C-urea ademtest is een zeer accurate, niet-invasieve test om maag H. pylori kolonisatie te diagnosticeren bij volwassenen en kinderen. 2. Als lokale protocollen worden gevalideerd en geschikte afkapwaarden worden bepaald, is algemene standaardisatie van methodologie niet nodig. 3. De 13C-ureum-ademtest is het ideale diagnostische instrument om eradicatietherapie te monitoren bij patiënten met gecompliceerde duodenale ulcera, maagulcera, Malt-lymfomen, slechte therapietrouw en om grote epidemiologische studies uit te voeren. 4. De rol van de 13C-ureum ademtest in de klinische besluitvorming voorafgaand aan endoscopie blijft controversieel.