Teamwork: Samenwerking en verbeterde communicatie
Interdisciplinair teamwork is een belangrijk model voor het leveren van gezondheidszorg aan patiënten.
Teamwork in de gezondheidszorg wordt gedefinieerd als twee of meer mensen die interdependent samenwerken met een gemeenschappelijk doel, werkend aan meetbare doelen die baat hebben bij leiderschap dat stabiliteit behoudt en tegelijkertijd eerlijke discussie en probleemoplossing aanmoedigt . Onderzoekers hebben ontdekt dat het integreren van diensten tussen vele zorgverleners een sleutelcomponent is voor een betere behandeling van achtergestelde bevolkingsgroepen en gemeenschappen met beperkte toegang tot gezondheidszorg .
HRH Info
Kijk hier voor meer HRH Info artikelen.
Waarom is motivatie belangrijk in de gezondheidszorg?
Zoals de naam al aangeeft, maakt teamwork in de gezondheidszorg gebruik van samenwerking en verbeterde communicatie om de traditionele rollen van gezondheidswerkers uit te breiden en om beslissingen te nemen als een eenheid die werkt aan een gemeenschappelijk doel. De Canadian Health Services Research Foundation kwam tot de bevinding dat teams beter functioneren wanneer zij een duidelijk doel voor ogen hebben en protocollen en procedures toepassen. Ook belangrijk is het gebruik van vergaderingen en andere communicatiemethoden om de resultaten van patiënten te bespreken, informatie te delen en te discussiëren over suggesties om de prestaties te verbeteren. Teamwerk en samenwerking zijn vooral essentieel voor de zorg voor patiënten in een gedecentraliseerd gezondheidssysteem met veel niveaus van gezondheidswerkers .
De gezondheidszorg is per definitie een multidisciplinair beroep waarin artsen, verpleegkundigen, gezondheidswerkers van verschillende specialismen moeten samenwerken, vaak moeten communiceren en middelen moeten delen. Gezondheidsteams bestaan vaak uit een verscheidenheid van beroepsbeoefenaren – in de gezondheidszorg kaders genoemd – elk met gespecialiseerde kennis en verantwoordelijk voor verschillende taken. Deze multidisciplinaire teams worden samengesteld om gezondheidsproblemen op te lossen. Succesvolle gezondheidsteams streven ernaar de situatie van de patiënt te begrijpen, indringende vragen te stellen over het probleem, een eerste beoordeling te maken en, na bespreking, een aanbeveling te doen6. Teams kunnen ook samenwerken om gezondheidsbevordering voor diverse gemeenschappen te ontwikkelen en patiënten ziektepreventiegedrag bij te brengen.
Waarom is teamwork belangrijk
Teamwork is om een aantal redenen een belangrijke gezondheidsinterventie geworden. Ten eerste wordt de klinische zorg steeds complexer en gespecialiseerder, waardoor medisch personeel gedwongen wordt ingewikkelde gezondheidsdiensten uit te proberen en zich snel nieuwe methoden eigen te maken. De vergrijzing van de bevolking en de toename van chronische ziekten zoals diabetes, kanker en hartziekten hebben de medische staf gedwongen tot een multidisciplinaire aanpak van de gezondheidszorg. In landen als de Verenigde Staten moeten medische teams patiënten beheren die aan meerdere gezondheidsproblemen lijden
Andere landen houden zich ook bezig met het vergroten van de toegang tot gezondheidszorg voor diverse bevolkingsgroepen. In Brazilië trainen zorgteams om de behoeften van patiënten, maar ook van lokale gemeenschappen en verschillende culturen goed te begrijpen.
Ten tweede hebben onderzoekers ontdekt dat samenwerking het aantal medische fouten vermindert en de veiligheid van patiënten vergroot. Teamwerk vermindert ook problemen die leiden tot burn-out . Niet langer is één persoon verantwoordelijk voor de gezondheid van de patiënt; tegenwoordig komt een heel team van gezondheidswerkers samen om het welzijn van een patiënt te coördineren . Gezondheidsteams helpen de hiërarchie en de gecentraliseerde macht van gezondheidsorganisaties te doorbreken, waardoor gezondheidswerkers meer invloed krijgen.
Ten derde, omdat teamwork is gebaseerd op solide communicatie, voelen patiënten en hun families zich soms meer op hun gemak en melden zij dat zij behandelingen accepteren en zich meer tevreden voelen over hun gezondheidszorg. Gezondheidswerkers blijken ook meer tevreden te zijn met hun werk . Uit een studie bleek dat verpleegkundigen die een succesvolle teambuilding hebben doorgemaakt, meer tevreden zijn met hun werk.
Teamwerk en medische school
Teamwerk en teamtraining worden nu gezien als een essentieel onderdeel van de vooropleiding. Omdat het leren hoe effectief te communiceren en samen te werken tijdrovend kan zijn, zal het leren van teamwork binnen de context van medische curricula studenten beter voorbereid maken .
Leren van de grondbeginselen van teamwork en collaboratieve zorg helpt studenten de behoeften van patiënten beter te begrijpen – vooral in gebieden waar sociale en gezondheidskwesties in overvloed aanwezig zijn . Een programma in India leidt verpleegkundigen op die met HIV-patiënten werken, om in vele rollen te werken: counselor, laborant en straathoekwerker .
De Wereldgezondheidsorganisatie . beveelt aan dat studenten de principes van teamwork onmiddellijk in hun opleiding beginnen te gebruiken. Wat helpt is dat veel programma’s probleemgestuurd leren onderwijzen, waardoor studenten kunnen samenwerken, informatie kunnen delen en klinische problemen als een team kunnen oplossen.
1. Salas E et al. “Toward an understanding of team performance and training.” In: Sweeney RW, Salas E, eds. Teams: hun training en prestaties. Norwood, NJ, Ablex, 1992.
2. Pinto, Rogério M., Melanie Wall, Gary Yu, Cláudia Penido, and Clecy Schmidt. “Primary care and public health services integration in Brazil’s unified health system. American journal of public health 102, no. 11 (2012): e69-e76.
3. Manser, T. “Teamwork and patient safety in dynamic domains of healthcare: a review of the literature.” Acta Anaesthesiologica Scandinavica 53, no. 2 (2009): 143-151.
4. Canadian Health Services Research Foundation. “Teamwork in de gezondheidszorg: het bevorderen van effectief teamwork in de gezondheidszorg in Canada. Beleidssynthese en aanbevelingen.” In Teamwork in healthcare: promoting effective teamwork in healthcare in Canada. Beleidssynthese en aanbevelingen. CHSRF, 2006.
5. Kalisch, Beatrice J., Millie Curley, en Susan Stefanov. “Een interventie om teamwerk en betrokkenheid van verplegend personeel te verbeteren.” Journal of Nursing Administration 37, no. 2 (2007): 77-84.
6. Mickan, Sharon M. “Evaluating the effectiveness of health care teams.” Australian Health Review 29.2 (2005): 211-217.
7. Virani, Tazim. “Interprofessionele samenwerkende teams.” Canadian Health Services Research Foundation, 2012.
8. Starfield, Barbara. “Threads and yarns: weaving the tapestry of comorbidity.” The Annals of Family Medicine 4, no. 2 (2006): 101-103.
9. Morey, John C., Robert Simon, Gregory D. Jay, Robert L. Wears, Mary Salisbury, Kimberly A. Dukes, and Scott D. Berns. “Foutreductie en prestatieverbetering op de spoedeisende hulpafdeling door formele teamwork training: evaluatieresultaten van het MedTeams project.” Health services research 37, no. 6 (2002): 1553-1581.
10. Baker, Jeff P, Sigrid Gustafson, Jeff Beaubien. “Medisch teamwerk en patiëntveiligheid: de evidence-based relatie.” Rockville, MD: Agency for Healthcare Research and Quality, 2005.
11. Wereldgezondheidsorganisatie. “WHO patient safety curriculum guide for medical schools.” (2009). Hoofdstuk Vier: Onderwerp 4: Een effectieve teamspeler zijn
12. Carvalho, Samira de Fátima Cardeal Id, en Monica Chiodi Toscano de Campos. “De organisatiecultuur van een Braziliaans openbaar ziekenhuis.” Rev Esc Enferm USP 48, no. 2 (2014): 303-9.
13. Amos, Mary Anne, Jie Hu, en Charlotte A. Herrick. “De impact van teambuilding op communicatie en werktevredenheid van verplegend personeel.” Journal for Nurses in Professional Development 21, no. 1 (2005): 10-16.
14. Thomas, Eric J. “Verbetering van teamwerk in de gezondheidszorg: huidige benaderingen en de weg vooruit.” BMJ quality & safety 20, no. 8 (2011): 647-650.
15. Wereldgezondheidsorganisatie. “Interprofessional collaborative practice in primary health care: nursing and midwifery perspectives: six case studies.” Human Resources for Health Observer, 13. (2013).