“Het woord ‘kerk’ betekent dat je ongemakkelijke schoenen moet aantrekken, rechtop moet zitten en naar saaie, ouderwetse hymnes moet luisteren”, zegt Matthew Hedstrom, professor godsdienst aan de Universiteit van Virginia. “Spiritualiteit wordt gezien als een grotere, vrijere arena om grote vragen te verkennen.”
Omdat meer dan 92 procent van de religieus geaffilieerde Amerikanen zich momenteel identificeert als christen, komen de meeste “spiritueel-maar-niet-religieus” mensen uit die traditie. De term SBNR deed zijn intrede in het begin van de jaren 2000, toen online dating voor het eerst populair werd. “Je moest je identificeren aan de hand van je religie, je moest een vakje aanvinken,” vertelde Hedstrom me. “Spiritueel-maar-niet-religieus’ werd een mooie categorie die zei: ‘Ik ben niet een of andere koude atheïst, maar ik ben ook niet een of andere moraliserende, preutse persoon. Ik ben aardig, vriendelijk en spiritueel, maar niet religieus.”
Godsdienst – vaak volledig bepaald door je ouders – kan een centrale rol spelen in hoe anderen je zien, en hoe jij jezelf ziet. Stel je voor, zei Hedstrom, dat je ouders je vanaf je geboorte zouden vertellen dat je Italiaans-katholiek was en in een Italiaans-katholieke buurt in Philadelphia woonde. “Je zou niet elke ochtend wakker worden en je afvragen wie ik ben en wat ik moet geloven. Dat zou al beslist zijn. Jonge mensen van nu, zei Emma tijdens ons gesprek, “kiezen het soort gemeenschappen dat bij hun waarden past,” in plaats van zich te houden aan de keuzes van hun ouders.
“Spiritueel is ook een term die mensen graag gebruiken,” zei Kenneth Pargament, een professor die de psychologie van religie bestudeert aan de Bowling Green State University. “Het heeft al die positieve connotaties van het hebben van een leven met betekenis, een leven met een zekere heiligheid eraan – je hebt enige diepte in wie je bent als mens.” Als spiritueel persoon accepteer je niet blindelings een geloof dat je van je ouders hebt meegekregen, maar je verwerpt ook niet volledig de mogelijkheid van een hogere macht. Omdat de term “spiritueel” zoveel ladingen dekt, kan hij soms worden gebruikt door mensen die de meesten als atheïsten zouden beschouwen. Hoewel het stigma rond atheïsme over het algemeen minder intens is dan vroeger, is zeggen dat je atheïst bent in bepaalde gemeenschappen nog steeds zeggen dat je puppies haat,” vertelde Hedstrom. Het is een taboe dat atheïsten, van wie velen hun opvattingen als warm en ruimdenkend beschouwen, begrijpelijkerwijs in het defensief kan brengen. “
Voor mensen die geworsteld hebben met het geloof, kan het omarmen van het woord “spiritueel” ook een cruciale deur openlaten. Masthead-lid Hugh noemt zichzelf “spiritueel”, maar ziet de benaming meer als een hoop of een wens dan als een echt geloof. “Ik hoop dat er meer is in deze wonderlijke wereld dan willekeurige chemie… Desalniettemin zie ik dat allemaal als een illusie… Dat weerhoudt me er niet van om te zoeken naar iets dat zo dicht mogelijk ligt bij wat ik wens als ik kan vinden.” In zijn les, “Spiritualiteit in Amerika”, vertelt Hedstrom zijn studenten dat de benaming “spiritueel-maar-niet-religieus” gaat over “zoeken” in plaats van “stilstaan”: zoeken naar iets waarin je gelooft in plaats van iets te accepteren dat, hoewel comfortabel en vertrouwd, niet helemaal goed voelt. In het proces van rondreizen, boeken lezen en experimenteren met nieuwe rituelen, zegt hij, “kun je daarbuiten je identiteit vinden.”
Today’s Wrap Up
-
Question of the day: Voor lezers die zich identificeren als SBNR: hoe komen bovenstaande beschrijvingen overeen met uw overtuigingen?
-
Jouw feedback: We hebben ons de hele week over uw antwoorden op de eindejaarsenquête gebogen. Bedankt dat u de tijd hebt genomen om ons te vertellen hoe we het doen. Laat ons weten hoe u het vond wat u vandaag hebt gelezen.
-
Wat komen gaat: Een paar weken geleden stelde een lid ons een boeiende vraag over abortus. We zijn bezig met het verzamelen van antwoorden vanuit verschillende invalshoeken.
We willen graag weten wat u van dit artikel vindt. Stuur een ingezonden brief naar de redactie of schrijf naar [email protected].
Caroline Kitchener is een voormalig redactielid bij The Atlantic, en de auteur van Post Grad: Five Women and Their First Year Out of College.