Faza lutealna
Faza lutealna (lub faza wydzielnicza) jest drugą częścią cyklu miesiączkowego lub estralnego. Rozpoczyna się ona wraz z utworzeniem ciałka żółtego i kończy się ciążą lub luteolizą. Głównym hormonem związanym z tą fazą jest progesteron, którego poziom w fazie lutealnej jest znacznie wyższy niż w innych fazach cyklu. Niektóre źródła określają koniec fazy lutealnej jako wyraźną fazę niedokrwienną.
Po owulacji hormony przysadki mózgowej FSH i LH powodują, że pozostałe części dominującego pęcherzyka przekształcają się w ciałko żółte (corpus luteum). Rośnie ono jeszcze przez pewien czas po owulacji i wytwarza znaczne ilości hormonów, zwłaszcza progesteronu, a w mniejszym stopniu estrogenów. Progesteron odgrywa istotną rolę w tworzeniu endometrium podatnego na implantację blastocysty i podtrzymującego wczesną ciążę. Podnosi on również podstawową temperaturę ciała kobiety. Hormony produkowane przez ciałko żółte hamują produkcję FSH i LH, powodując zanik ciałka żółtego. Obumieranie ciałka żółtego powoduje spadek poziomu progesteronu i estrogenu. To z kolei powoduje wzrost poziomu FSH, co prowadzi do rekrutacji pęcherzyków do następnego cyklu. Utrzymujące się spadki poziomu estrogenu i progesteronu powodują zakończenie fazy lutealnej, menstruację i rozpoczęcie kolejnego cyklu.
Utrata ciałka żółtego może być powstrzymana przez implantację zarodka. Po implantacji ludzkie zarodki wytwarzają ludzką gonadotropinę kosmówkową (hCG), która jest strukturalnie podobna do LH i może zachować ciałko żółte. Ponieważ hormon ten jest unikalny dla zarodka, większość testów ciążowych sprawdza obecność hCG. Jeśli dojdzie do implantacji, ciałko żółte będzie nadal produkować progesteron (i utrzymywać wysoką podstawową temperaturę ciała) przez osiem do dwunastu tygodni, po czym funkcję tę przejmie łożysko.
Cykl jajnikowy: Cykl jajnikowy to seria zmian zachodzących w jajniku podczas cyklu miesiączkowego, które powodują dojrzewanie pęcherzyka jajnikowego, owulację i rozwój ciałka żółtego.
2.