Heading

Erika (lub Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein) jest pieśnią marszową niemieckiej armii. Pieśń została skomponowana przez Hermsa Niela w latach 30. i szybko weszła do użycia przez Wehrmacht, zwłaszcza Heer i, w mniejszym stopniu, Kriegsmarine. Temat pieśni opiera się na tym, że „Erika” jest zarówno popularnym niemieckim imieniem żeńskim, jak i nazwą rośliny wrzosowatej (niemieckie: Heide, Erika; łac. Erica), której wrzosowiska są uważane za „symbol niemieckiego dziedzictwa naturalnego”. Sama w sobie, piosenka nie ma żadnych wojskowych tematów, poza faktem, że narrator (ewidentnie żołnierz, choć nie jest to wyraźnie powiedziane) jest z dala od swojej ukochanej i wspomina ją widząc roślinę, która ma tę samą nazwę.

Piosenka stała się również tradycyjna przez wysoko pruską armię chilijską. Armia fińska miała fińską wersję tłumaczeniową, Kaarina, tej piosenki podczas II wojny światowej. Wersja z tekstem w języku afrikaans była hymnem Sił Powietrznych RPA w latach apartheidu.

Pochodzenie pieśni

Tekst pieśni został napisany przez Niela, niemieckiego kompozytora marszów. Dokładny rok powstania piosenki nie jest znany; często podaje się datę „około 1930”, która jednak nie została potwierdzona. Pieśń została pierwotnie wydana w 1938 roku przez firmę wydawniczą Louis Ortel z Großburgwedel. Odniosła ona wielki sukces jeszcze przed rozpoczęciem II wojny światowej.

Niel, który na początku maja 1933 r. wstąpił do NSDAP i został m.in. „czołowym” kapelmistrzem w Reichsarbeitdienst, stworzył liczne marsze, które w dużej mierze służyły narodowosocjalistycznym kampaniom propagandowym. W szczególności Reichpropagandaminister Joseph Goebbels, jak pisze Berszinski, wcześnie zauważył, że przyziemne, proste piosenki są użytecznym narzędziem propagandowym. Im bardziej piosenki te służyły jako odskocznia od twardej rzeczywistości w stronę marzycielskiej szczęśliwości i wpływały na sentymentalną idyllę pieśni miłosnej, tym lepiej za radosnymi tonami durowymi można było ukryć „prawdziwe oblicze nazistowskich Niemiec”. Ścisłe powiązanie narodowego socjalizmu z nowymi technicznymi środkami masowego przekazu, przede wszystkim z filmem i radiem, przyniosło odwrotny skutek i szybko zapewniło popularność nazistowskim piosenkom.

Wojskowe szlagiery i marsze były „odpowiedzią na zbliżającą się wojnę”. W sumie w latach 1933-1945 powstało około 15.000 pieśni narodowosocjalistycznych, jak również około półtora miliona arkuszy dokumentów, które same w sobie były związane z muzyką.

Poza granicami Niemiec

Pieśń ta była i jest nadal postrzegana jako typowa część niemieckiej skarbnicy pieśni i rzeczywiście do dnia dzisiejszego jest w większości nierozerwalnie związana z niemiecką Bundeswehrą. Na przykład w 1983 roku z okazji dziesięciolecia junty w Chile piosenka ta była częścią repertuaru orkiestry marszowej chilijskiego batalionu wojskowego. Afrikaans wersja tej pieśni była do 1994 roku marszem gimnazjum Sił Powietrznych RPA. Zazwyczaj była śpiewana przez poborowych na zakończenie szkolenia podstawowego.

Teksty i tłumaczenie

Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein und das heißt: Erika. Heiß von hunderttausend kleinen Bienelein wird umschwärmt Erika denn ihr Herz ist voller Süßigkeit, zarter Duft entströmt dem Blütenkleid. Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein und das heißt: Erika.	Na wrzosowisku kwitnie mały kwiatek i nazywa się Erika. Chętnie pielęgnowany przez sto tysięcy małych pszczół, to Erika. Bo jej serce jest pełne słodyczy, czułe wonie ulatniają się z jej sukni z kwiatów. Na wrzosowisku kwitnie mały kwiat i nazywa się Erika.
W ojczyźnie mieszka mała panna i to się nazywa: Erika. Ta panna jest moim wiernym ulubieńcem i moje szczęście, Erika. Kiedy wrzos kwitnie czerwono-purpurowy, śpiewam tę piosenkę do niej w pozdrowieniu. Na wrzosie kwitnie mały kwiat i to się nazywa: Erika.	W domu mieszka panna i nazywa się Erika. Ta dziewczyna jest moim wiernym, małym ulubieńcem i moim szczęściem. Erika! Kiedy wrzos zakwita czerwonawą purpurą, śpiewam jej tę piosenkę na powitanie. Na wrzosowisku kwitnie mały kwiat i nazywa się Erika.
W mojej szafie też kwitnie mały kwiat i nazywa się: Erika. Schon beim Morgengrau’n sowie beim Dämmerschein- schaut’s mich an, Erika. Und dann ist es mir, als spräch' es laut: „Denkst du auch an deine kleine Braut?” In der Heimat weint um dich ein Mägdelein und das heißt: Erika.	W mojej małej komnacie również kwitnie mały kwiat i nazywa się Erika. O świcie patrzy na mnie, tak samo jak o zmierzchu. Erika! I jakby mówił na głos: „Nie waż się zapomnieć o swej małej oblubienicy. W domu płacze za tobą panna i nazywa się Erika.”

Zobacz także

• Königgrätzer Marsch
• Panzerlied
• Es war ein Edelweiss
• Der Hohenfriedberger

• Erika w katalogu niemieckich pieśni ludowych
• Pieśń „Erika” znajduje się na płycie CD „Deutsche Marschmusik”, Vol. 4 „.

Na tej stronie wykorzystano treści objęte licencją Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).