Fysicus, wetenschapper en revolutionair zijn de biografische aspecten die het leven van Jean-Paul Marat (1743-1793) het best kunnen samenvatten. Door de rol die hij tijdens de Franse Revolutie speelde, is zijn werk als arts en wetenschapper, voorafgaand aan de gebeurtenissen van l789, in de vergetelheid geraakt. Marat leverde belangrijke bijdragen op het gebied van optica en elektriciteit, die in talrijke publicaties tot uiting kwamen, en hij vertaalde ook Newtons Opticks (1787). Hij stond bekend om zijn radicale en agressieve ideeën en zijn politieke roeping bracht hem ertoe de revolutionaire zaak te omhelzen na de gebeurtenissen van de Bastille. Zijn figuur liet zijn tijdgenoten niet onverschillig; hoewel hij door de armste burgers als een held werd beschouwd, beschouwden de aristocraten en de bourgeoisie hem als een wrede extremist. Tijdens de laatste jaren van zijn leven leed hij aan een huidziekte, waarvan de diagnose nog steeds omstreden is. Voorgestelde diagnoses zijn o.a. eczeem, seborroïsch eczeem, schurft en dermatitis herpetica. Marat werd vermoord door Charlotte Corday in 1793, en werd een martelaar voor sommige segmenten van de samenleving die zijn nagedachtenis vereerden. Hij was een man met een complexe en merkwaardige persoonlijkheid, wiens figuur en nalatenschap nog steeds onderwerp van discussie zijn.