Heading

Paul McCartney is ongetwijfeld een van de meest begaafde songschrijvers die de popmuziek ooit heeft gekend, zijn recente album McCartney III is daar het bewijs van, zelfs als 78-jarige. Als soloartiest heeft hij de afgelopen vijftig jaar een ongelooflijk grote stempel op de muziek gedrukt, een stempel die vandaag de dag nog steeds duidelijk zichtbaar is. Maar het was zijn werk binnen The Beatles dat ons waarschijnlijk allemaal zal overleven. Hieronder hebben we alle nummers van McCartney met de Fab Four doorgenomen en 20 van zijn beste samengebracht.

McCartney en John Lennon mogen dan wel een van de meest vruchtbare songwriting partners aller tijden zijn geweest, maar in werkelijkheid werkte het duo vaak apart voordat ze hun werk samenvoegden. Macca stond er zelfs om bekend dat hij sommige nummers puur in zijn eentje creëerde, en ook een paar nummers alleen opnam. Hier hebben we het beste van Macca en zijn beruchte oor voor een deuntje.

Paul McCartney sloot zich aan bij The Beatles in 1957 en speelde gelukkig enige tijd de tweede viool naast Lennon voordat hij doorbrak in de wereld van het songschrijven voor hemzelf. Macca is muzikaal begaafd en heeft één ding waar de meeste muzikanten een moord voor zouden doen, maar slechts weinigen hebben dat; een neus voor wat het publiek wil.

Hiermee heeft ’s werelds beroemdste bassist ballads, rocknummers, liedjes die je aan het lachen maken en liedjes die je naar de brug sturen gecreëerd. Pauk McCartney, het is veilig om te zeggen, is een van Groot-Brittannië’s meest gekoesterde songwriters en een pijler van de cultuur.

Hieronder hebben we 20 van onze favorieten.

De beste Beatles-liedjes van Paul McCartney:

‘I’m Looking Through You’

Trekkend van het album Rubber Soul, schreef McCartney dit liedje voor zijn toenmalige vriendin Jane Asher. Macca gebruikt zijn pen om de actrice, die hem volgens hem in de steek had gelaten door te weigeren thuis te blijven en op theatertournee te gaan, op de hak te nemen.

Ondanks het moeilijke onderwerp is ‘I’m Looking Through You’, net als een groot deel van Rubber Soul, het dichtste bij een zomer die je op plaat kunt zetten. Het is helder, springerig en vol zonneschijn.

‘We Can Work It Out’

Een tijd lang waren John Lennon en Paul McCartney snelheidsduivels. Net als veel van de vroege producten van The Beatles werd ook ‘We Can Work It Out’ snel geschreven, in de wetenschap dat het waarschijnlijk voorbestemd was om de top van de hitlijsten te halen. De Fab Four waren een kolos geworden en in 1965, tijdens het maken van Rubber Soul, waren ze erop gebrand om de goede tijden te laten rollen.

Dat betekent dat ondanks veel interpretaties die suggereren dat de band het nummer schreef om zich te verzetten tegen de betrokkenheid van de VS in de Vietnam-oorlog, het veel waarschijnlijker is dat het werd geschreven als een cash-in single. Toch is het een van de beste pop ballads die je ooit zult horen, dus dat heeft het zeker in zich.

‘Paperback Writer’

Een nummer dat wordt toegeschreven aan de Lennon-McCartney samenwerking was ‘Paperback Writer’. Lennon zou later toegeven dat het nummer, op een paar woorden en wat inspiratie na, helemaal McCartney’s idee was. “Ik denk dat ik misschien geholpen heb met sommige van de teksten. Ja, dat heb ik gedaan. Maar het was voornamelijk Paul’s deuntje,” vertelde Lennon aan Hit Parade in 1972, later bevestigend met Playboy dat “‘Paperback Writer’ een zoon is van ‘Day Tripper’, maar het is Paul’s liedje.”

Hoewel dat zeker waar is, zouden we zeggen dat een behoorlijke brok krediet ook naar Macca’s tante Lil moet gaan.

“Het idee is een beetje anders,” herinnerde McCartney zich. “Jaren geleden zei mijn tante Lil tegen me: ‘Waarom schrijf je altijd liedjes over de liefde? Kun je niet eens schrijven over een paard of de topconferentie of iets interessants?’ Dus ik dacht: ‘Oké, tante Lil. En de laatste tijd schrijven we niet al onze liedjes over de liefde.” Eén zo’n liedje was ‘Paperback Writer’.

‘I’ve Just Seen A Face’

McCartney putte altijd uit de omgeving voor zijn klompjes inspiratie. Macca had het nummer ‘Auntie Gin’s Theme’ opgedragen aan de jongste zus van zijn vader. Maar uiteindelijk werd het liedje bekend als ‘I’ve Just Seen A Face’, maar het verliest niets van zijn conversatieachtige charme.

McCartney heeft verklaard: “Het was een beetje country and western vanuit mijn gezichtspunt… het was sneller, hoewel, het was een vreemd uptempo ding. Ik was er best tevreden mee. De tekst werkt; het blijft je voorwaarts slepen, het blijft je trekken naar de volgende regel, er zit een indringende kwaliteit in die ik leuk vond.”

‘Love Me Do’

Trekkend van het in 1963 uitgebrachte Please, Please Me, ‘Love Me Do’ komt het dichtst in de buurt van de archetypische Beatles die je maar kunt vinden. Het is misschien wel het liedje waar het allemaal mee begon. Geschreven in 1962, werd het nummer de introductie van de Fab Four tot het schrijven van songs.

Nadat het nummer de groep vertrouwen had gegeven in hun capaciteiten, deden ze auditie voor producer George Martin, die meteen aan het nummer begon te werken en er later een harmonicapartij aan toevoegde. Dit was het begin van alles en zag de groep de wortels leggen die zouden uitgroeien tot een van de meest bloeiende carrières aller tijden.

‘I’ll Follow The Sun’

1964’s Beatles for Sale zag het begin van de evolutie van de band van hit-boyband tot serieuze artiesten. Op ‘Ill Follow The Sun’ blijft de band trouw aan hun liefdevolle thema’s, maar het nummer heeft een donkerdere ondertoon dan hun eerdere inspanningen.

Het nummer richt zich in plaats daarvan op een man die zich ondergewaardeerd voelt door zijn partner en haar een ultimatum stelt. Het mag dan wel op een van de minst gewaardeerde albums van de band staan, maar het nummer is een tedere reflectie van een moeilijk moment in een relatie. Teksten als “And now the time has come, and so, my love, I must go. And though I lose a friend, in the end you will know…” lieten een nieuwe kant van de band zien.

‘Helter Skelter’

Goedelijk uitgebracht als tweede single van The Beatles’ negende studioplaat The White Album, muziekhistorici beschouwen de toevoeging van “proto-metal gebrul” op ‘Helter Skelter als een belangrijke vroege ontwikkeling voor de muziek. In feite zou het later worden gecrediteerd als een belangrijke invloed in de vorming van heavy metal muziek.

Macca heeft overal inspiratie vandaan geplukt bij het schrijven van zijn liedjes. Het gerucht gaat echter dat de bassist van The Beatles geïnspireerd was geraakt tot het schrijven van ‘Helter Skelter’ na het zien van een interview met Pete Townshend van The Who. Townshend, die in die tijd een brommerige jonge beginneling was, beschreef het nummer ‘I Can See for Miles’ als hun “hardste en smerigste” nummer tot nu toe.

Met die opmerkingen nam Macca de uitdaging aan om de publieke perceptie van The Beatles op te krikken. McCartney, met de woorden van Townshend in zijn oren, ging zitten om ‘Helter Skelter’ te maken.

‘I Saw Her Standing There’

Een Cavern Club-klassieker, I Saw Her Standing There’ is misschien wel een van de doorbraakliedjes van The Beatles. Het zette meisjesharten in vuur en vlam en maakte de Fab Four het gesprek van elke stad. Macca’s count-in mag dan beroemd zijn, maar het was de stinkende riff die volgde die elke muziekfan vertelde dat dit geen boyband was.

In 2007 herinnerde Macca zich over de creatie van het nummer: “Die eerste dagen waren echt cool, gewoon elkaar leren kennen, en beseffen dat we goed waren. Je realiseerde je gewoon wat hij teruggaf. Vaak was het jouw liedje of zijn liedje, het begon niet altijd uit het niets. Iemand had altijd wel een klein kiempje van een idee.”

Het duo ging dan tegenover elkaar zitten en probeerde een liedje te schrijven. “Dus ik begon met ‘She was just 17, she’d never been a beauty queen’ en hij zei dan ‘Oh no, that’s useless’ en ‘You’re right, that’s bad, we’ve got to change that.’ Dan verander je het in een echt coole zin: ‘Je weet wat ik bedoel’. Ja, dat werkt.'”

‘All My Loving’

Nooit uitgebracht als single, is het nummer alom geprezen voor zijn show-stopping optreden in The Ed Sullivan Show. Het was het eerste nummer dat de band speelde tijdens hun nu iconische optreden en is sindsdien in de harten en hoofden van het publiek blijven hangen.

Uitzending naar meer dan 73 miljoen mensen, de show lanceerde de carrière van de band in de VS en begon de Britse invasie in alle ernst. Oorspronkelijk begonnen als een gedicht voor Jane Asher, is het een van de eerste nummers waarin Macca de tekst vóór de muziek had.

Can’t Buy Me Love’

De kans is groot dat als je dit waar dan ook ter wereld gaat zingen, je minstens één keer wordt teruggebeld. Toen The Beatles in 1964 de ongelooflijke prestatie leverden om de bovenste vijf posities van de Amerikaanse hitlijsten in te nemen, stond dit nummer daar boven aan.

Ondanks de pogingen van velen om te suggereren dat McCartney het nummer over een sekswerker schreef, is de kans dat dat waar is, Macca kennende, erg klein. In plaats daarvan gaat het over het idee van liefde en de transactionele manier waarop mensen dat benaderen.

‘Oh! Darling’

Het eerste Abbey Road-nummer in onze lijst is ‘Oh Darling’, dat de voorkeur krijgt. Ten tijde van deze compositie had Paul McCartney snel geleerd dat hij veel alleen moest werken om zijn unieke visie te realiseren. Het betekende dat hij elke ochtend vroeg in de studio kwam om de gespannen zang te bereiken waar het nummer aan hangt.

Het was een nummer waarvan Lennon vond dat het niet alleen een geweldig nummer was, maar waarvan hij wenste dat hij het zelf had gezongen, suggererend dat hij het beter zou hebben gedaan, Abbey Road’s ‘Oh! Darling’. Hij vertelde Sheff: “‘Oh! Darling’ was een grote van Paul die hij niet al te goed zong.

“Ik heb altijd gedacht dat ik het beter had kunnen doen.” Erkennend dat het duo niet op die manier te werk ging: “Hij schreef het, dus wat maakt het uit, hij gaat het zingen,” zei Lennon, maar hij suggereerde ook dat het meer in zijn stijl was. Aan Sheff herinnerde hij zich: “Als hij enig verstand had gehad, had hij het mij moeten laten zingen.”

‘Get Back’

Het nummer dat de titel zou worden van Let It Be, het album dat de band in 1970 uitbracht, was doordrenkt van het soort energie en kracht dat de groep hoopte mee te nemen naar hun opnamesessies. Het nummer suggereert dat Macca naar Amerika keek voor zijn inspiratie, aangezien deze radioklare rocker openhartig meer veramerikaniseerd aanvoelt.

Hoewel de plaat misschien werd geschrapt, herinnert dit nummer ons er nog steeds aan dat The Beatles de band verlieten terwijl ze er helemaal bovenop waren. Het is een opmerkelijk nummer dat de meeste mensen zouden zien als hun bekroning.

‘For No One’

Een andere ode aan Jane Asher, McCartney zet in een liedje de worstelingen neer waar hij intern mee te maken heeft, hopend dat Asher in zijn leven zou passen en haar eigen carrière zou vergeten, iets wat nooit in de kaarten heeft gezeten. Hoewel Macca nooit volledig heeft toegegeven dat het liedje over Asher ging, zei hij wel: “Ik denk dat er een ruzie was geweest. Ik heb nooit gemakkelijke relaties met vrouwen.”

Het nummer is een steunpilaar op het Revolver album en belicht perfect de overgang van de groep van popsterren naar muzikanten door de barokke pop op te roepen die hen opnieuw zou zien evolueren.

‘Penny Lane’

Recentelijk ontsierd door controverse, is ‘Penny Lane’ een van de bekendste nummers van The Beatles. Geschreven voor de Magical Mystery Tour in 1967, werd het nummer gecomponeerd terwijl Macca bij een bushalte op Penny Lane zat te wachten tot Lennon arriveerde.

Noterend wat hij zag, toverde hij een alledaagse kijk op Liverpool tevoorschijn en de Britse samenleving die het had voortgebracht. Het was puur hitparadevoer voor het Amerikaanse publiek, dat zich liet verleiden door de kinderlijkheid van Macc’s kindertijd.

Niet per se Macca’s meest gedurfde nummer, het staat in de lijst omdat het een nieuw tijdperk voor de band inluidde en 1967 met aplomb inluidde.

‘Eleanor Rigby’

“Het kwam gewoon. Toen ik met de melodie begon, ontwikkelde ik de tekst. Het kwam allemaal uit de eerste regel. Ik vraag me af of er meisjes zijn die Eleanor Rigby heten?” We denken dat die er nu zeker zijn! Het weelderige spoor wordt prachtig weerspiegeld in de tekst, die het verhaal schetst van een eenzame oude vrouw.

Een van de vele geweldige McCartney tracks van Revolver – onbetwistbaar zijn beste optreden voor de band – het nummer is een voortzetting van Macca’s fascinatie met het onbeminde en vergeten.

Naast dat McCartney een licht laat schijnen op die verloren verhalen, houdt hij ons altijd een spiegel voor en vraagt hij ons of we wel genoeg hebben gedaan.

‘Let It Be’

Mogelijk een van de meest beruchte liedcomposities aller tijden, Macca bedacht het nummer nadat de beeltenis van zijn overleden moeder in een droom aan hem verscheen en hem vertelde dat hij ‘Let It Be’ moest zingen. Misschien vanwege dit oorsprongsverhaal of waarschijnlijker vanwege de koorlijke ondertoon van het nummer, maar er is iets definitief spiritueels aan dit nummer.

Het is ongetwijfeld een van de bekendste Beatles-nummers aller tijden en dat kan vaak een dramatisch effect hebben op Fab Four-puristen die het als hun favoriet kiezen, er zijn tenslotte duizenden covers van het nummer. Maar volgens ons is daar een goede reden voor, het is een van Macca’s beste.

‘Blackbird’

Een van Paul McCartney’s meest politieke nummers is dat de Beatle ‘Blackbird’ ging schrijven nadat hij in 1968 talloze verhalen over de onderdrukking van burgerrechten had gezien. Het is niet alleen een van zijn eenvoudigste nummers (met alleen zijn zang, zijn akoestische gitaar en een metronoomtik) maar ook het krachtigste.

Macca zei in 2008 over het nummer: “We waren helemaal ondergedompeld in de hele saga die zich aan het ontvouwen was. Zo kwam ik op het idee om een merel te gebruiken als symbool voor een zwart persoon. Het was niet per se een zwarte ‘vogel’, maar zo werkt het wel, net zoals je toen meisjes ‘vogels’ noemde; de Everlys hadden ‘Bird Dog’ gehad, dus het woord ‘vogel’ was in omloop. Take these broken wings’ was heel erg in mijn gedachten, maar het was niet echt een ornithologisch deuntje; het was opzettelijk symbolisch.”

De echte kracht van zijn liedje komt van de ingetogen boodschap. Het is een eenvoudige boodschap, gelijkheid voor iedereen zou een gegeven moeten zijn. Maar de manier waarop het wordt gebracht, zoals wanneer je vader verkondigt dat hij niet boos is, alleen teleurgesteld, is pakkend, bemoedigend en volstrekt uniek.

‘Yesterday’

Eindeloos gecoverd en mogelijk over-gespeeld kan het gemakkelijk zijn om het geniale songschrijverschap van een nummer als ‘Yesterday’ over het hoofd te zien. Op dezelfde manier als we allemaal gesneden brood voor lief nemen en vergeten dat het het beste was, kun je soms vergeten hoe mooi dit nummer werkelijk is.

McCartney koos het zelfs als een van zijn favorieten: “Well, it’s difficult to choose the favourite. Het (‘Here, There and Everywhere’) is een van mijn favorieten. Je kijkt naar je liedjes en je kijkt welke je het beste in elkaar vindt zitten en zo,” zegt McCartney. “Ik denk dat ‘Yesterday’ – als het niet zo succesvol was – misschien wel mijn favoriet zou zijn.

“Maar, weet je, als iets zo succesvol is… willen mensen vaak niet ‘de grote’ doen die iedereen wil dat ze doen. Ze schrikken er een beetje voor terug,” vervolgde McCartney.

“‘Here, There and Everywhere’ met ‘Yesterday’ als nipte tweede.”

‘Here There and Everywhere’

Het Revolver-anthem ‘Here There and Everywhere’ is een nummer dat een alomtegenwoordige aantrekkingskracht heeft, zelfs op de brommerige John Lennon, die over het nummer zei: “Dit was een geweldig nummer van hem,” voordat hij eraan toevoegde: “Dat is Paul’s liedje helemaal, geloof ik. En een van mijn favoriete nummers van de Beatles.”

McCartney zelf merkte later op dat het “het enige nummer was waar John me ooit een compliment over gaf.” En hij verdiende het compliment ook. Geïnspireerd door ‘God Only Knows’, McCartney’s favoriete nummer aller tijden, is het nummer pijnlijk mooi. “Het is eigenlijk alleen de introductie die beïnvloed is. John en ik waren altijd geïnteresseerd in wat de ouderwetse schrijvers het couplet noemden, wat wij tegenwoordig de intro zouden noemen – die hele aanloop naar een liedje, en ik wilde er zo een op de voorkant van ‘Here, There and Everywhere’ hebben. John en ik waren nogal in die van de ouderwetse liedjes die ze vroeger hadden, en door dat op de voorkant van ‘Here, There and Everywhere’ te zetten, deden we harmonieën, en de inspiratie daarvoor was de Beach Boys.”

Aanvoegend: “We hadden dat in onze gedachten tijdens de introductie van ‘Here, There and Everywhere’. Ik denk niet dat iemand, tenzij ik het ze zou vertellen, het zou merken, maar we deden dat vaak, iets van een artiest of artiesten die je echt goed vond en ze in je gedachten hadden terwijl je dingen opnam, om je de inspiratie en de richting te geven – bijna altijd, het klonk uiteindelijk toch meer als ons dan als hen.”

‘Hey Jude’

We hoeven je niet te vertellen over de kracht van ‘Hey Jude’, dat hoeft u alleen maar te beluisteren als dit lied op een festival of grote bijeenkomst wordt gezongen en u hoort 90% van de mensen meezingen.

We dachten dat het het beste was om Macca’s songwriting partner het voor u te laten beschrijven, Lennon zei: “Dat is zijn beste liedje. Het begon als een liedje over mijn zoon Julian omdat Paul naar hem toe ging. Toen veranderde hij het in ‘Hey Jude’. Ik dacht altijd dat het over mij en Yoko ging, maar hij zei dat het over hem en de zijne ging.”

Tijdens zijn beroemde Playboy-interview in 1980, gaf Lennon ook een andere theorie over het ontstaan van het nummer: “Hij zei dat het over Julian was geschreven. Hij wist dat ik toen met Cyn scheidde en Julian verliet. Hij was op weg naar Julian om gedag te zeggen. Hij was als een oom geweest. En hij kwam met ‘Hey Jude.’ Maar ik heb het altijd gehoord als een liedje voor mij.

“Nu klink ik als een van die fans die er dingen in lezen… Denk er eens over na: Yoko was net in beeld gekomen. Hij zegt. ‘Hé, Jude’-‘Hé, John.’ Onbewust, zei hij, ‘Ga je gang, verlaat me. Op een bewust niveau, wilde hij niet dat ik doorging. De engel in hem zei, “Zegen je. De duivel in hem vond het maar niets, want hij wilde zijn partner niet verliezen.”

Het directe doelwit van McCartney’s anthemische en ronduit verbijsterende lied is waarschijnlijk een combinatie van deze beide sentimenten. Of het nu voor Julian was als een moment van vriendschap, een hand op de schouder van de zoon van zijn vriend en een wetende, begeleidende glimlach naar hoe het leven zou kunnen zijn. Of het was een brief aan John om te proberen een band met hem op te bouwen zoals ze eerder hadden gedaan.

De waarheid is dat het lied, zoals elk groot lied, kan worden verplaatst en geherpositioneerd om te passen bij wat het publiek op dat moment nodig heeft. Het is een lied vol emotie, zorg, troost en liefde. Het is een lied als geen ander. Het is een brief aan een vriend.

Vind de volledige afspeellijst hieronder: