Oorspronkelijk gepubliceerd juni 2019. Bijgewerkt april 2020.
De taal van verzekeringspolissen kan behoorlijk lastig zijn. Ze kunnen bijzonder verwarrend worden wanneer extra partijen, zoals verkopers, aannemers en onderaannemers, betrokken raken bij bedrijfsactiviteiten of projecten. In gevallen waarin meerdere partijen onder een polis vallen via een aanvullende verzekerde aantekening, kan het onduidelijk zijn welke partij als eerste moet reageren en in welke mate in het geval van een claim.
Een primair en niet-bijdragend endorsement is een addendum bij een verzekeringspolis, dat duidelijkheid verschaft in deze vragen.
Wanneer er meerdere polissen in het geding zijn, geeft de primaire aantekening aan in welke volgorde deze van toepassing zijn. Met andere woorden, de partij die als primair wordt aangemerkt, zal als eerste verantwoordelijk zijn voor het bijdragen aan een claim. Het niet op premie- of bijdragebetaling berustende gedeelte bepaalt of en welke andere partijen kunnen worden verplicht bij te dragen aan de claim indien deze de limieten van de primaire verzekeringsdekking overschrijdt.
Waarom het belangrijk is
De meeste verzekeringspolissen verschillen in hun dekking en limieten. Wanneer een claim de polislimieten overschrijdt, wordt door de verzekeringsmaatschappij, de rechtbank en/of het rechtsgebied bepaald wie aansprakelijk is voor het restant.
Primary and noncontributory endorsements vormen een extra beschermingslaag, die bedrijven kan helpen hun aansprakelijkheid en potentiële verliezen te beperken.
Voordat we verder gaan, laten we twee belangrijke termen de revue passeren:
Additional Insured
Een extra verzekerde is een persoon of entiteit die onder bepaalde omstandigheden profiteert van de dekking van een andere polishouder. U kunt er hier meer over lezen.
Andere verzekering
“Andere verzekering” bepaalt welke polis reageert op een claim voor de verzekerde (de verzekeringnemer). Plus eventuele extra verzekerden die aan de polis zijn toegevoegd. In sommige gevallen zullen extra verzekerden de “andere verzekering”-clausule op de aansprakelijkheidspolis willen wijzigen wanneer zij een extra verzekerde zijn, door een primaire en niet-bijdragende status-goedkeuring toe te voegen.
Laten we eens kijken naar een primaire en niet-bijdragende aantekening in actie.
Scenario
Een bouwer huurt een interieurontwerpbureau in om het penthouse-appartement in een luxe gebouw in te richten. Tijdens een bezichtiging van het penthouse struikelt een makelaar over de rand van een decoratief tapijt en breekt zijn twee voortanden bij het raken van de vloer. Het ontwerpbureau had het tapijt niet goed neergelegd tijdens het ensceneringsproces. Het letsel vereist een kostbare cosmetische tandheelkundige ingreep. De makelaar klaagt het ontwerpbureau en de bouwer aan voor de schade die hij lijdt.
Aannemende dat de overeenkomst tussen de bouwer en het interieurontwerpbureau een aanvullende verzekerde verklaring bevatte, zal de bouwer dekking zoeken onder de polis van de interieurontwerper.
Primary Language
In deze situatie wordt het interieurontwerpbureau als primair aangemerkt en is het dus verantwoordelijk voor het als eerste reageren op de claim. De mate waarin zij verantwoordelijk zijn, wordt bepaald door het al dan niet aanwezig zijn van niet op premie- of bijdragebetaling berustende taal in de endorsement.
Niet-bijdragende taal
Als de endorsement niet-bijdragende taal bevat, zou het ontwerpbureau niet in staat zijn om naar de bouwer te kijken om bij te dragen aan de claim als zijn kosten de limieten van hun verzekeringspolis overschrijden. Bijvoorbeeld, als de makelaar aanklopt voor $20.000 aan schade, maar het ontwerpbureau heeft een polislimiet van $15.000, dan zou het ontwerpbureau het maximum ($15.000) betalen via zijn verzekering en het resterende saldo via andere middelen, zoals andere polissen of contante betalingen. Zij zouden niet in staat zijn om dat saldo van de bouwer te vorderen, aangezien zij als niet-bijdragende partij zijn aangemerkt.
De meest voorkomende gebruikssituaties voor een primaire & niet-bijdragende
Priminaire en niet-bijdragende aantekeningen zijn gebruikelijk in commerciële algemene aansprakelijkheidsverzekeringen onder algemene aannemers en onderaannemers, vastgoedeigenaren en algemene aannemers, verhuurders, en huurders. Het is ook gebruikelijk voor aansprakelijkheidsverzekeringen voor auto’s en werknemerscompensatie.
Primary & Noncontributory Endorsements vs. Waivers of Subrogation
Een verklaring van afstand van subrogatie klinkt misschien vergelijkbaar met primary en noncontributory endorsements, maar ze zijn eigenlijk tamelijk verschillend. Een verklaring van afstand van subrogatie ontkent een verzekeringsmaatschappij de mogelijkheid om een andere verzekeraar aan te klagen om reeds betaalde bedragen terug te betalen voor een claim waarbij meerdere partijen betrokken zijn. Primaire en niet op premie- of bijdragebetaling berustende aantekeningen beschermen aanvullende verzekerden tegen het moeten leveren van bijdragen tijdens een claim.